эй чу гулбарги трии оризи зебои ту хуш

Гирди он ҳалқа зада зулфи самани сои ту хуш

Пой то сари ту чунонӣ ки буд бӯса задан

Бар рухи хуби ту зебо ба кафи пои ту хуш

Гар кунӣ пурсиш вагар хандаи занӣ бар ҳолам

Ҳар чаҳ ояд буд аз лаъли шкрхои ту хуш

Хлътии хос буд гесуят аз шеъри сиёҳ

Ки зи сар то ба қадам ҳаст ба болои ту хуш

Дидаи хуши гашт чу бинишаст хаёли ту дар ӯ

Биншин хурраму хандон ки буд ҷои ту хуш

Ваъдаи ҷинати нася ба вараъи варзони даҳ

Ки ба нақдаст дили мо ба тамошои ту хуш

Хуши супурдии дилати имрӯз ба дарду ғами ишқ

Боди имрӯзи ту хуши ҷомӣу фардои ту хуш