Ҷавобаш дод ва гуфташ эй худованд

Бигӯям зончаҳ донам бо ту як чанд

Фано моием ва ин ҳастӣ ( сет ) мавҳум

Ки бе воҷиби вуҷӯди мости маъдӯм

Бақои зоти худо дон кӯаст доим

Ба зоти хештани пайвастаи қоим

Мадонгар воқифӣ аз поя ӯ

Вуҷӯди мо ба ғайр аз соя ӯ

Агар хуршедро набӯд вуҷӯдӣ

Набошад зарраро ҳаргизи вуҷӯдӣ

Мадони ҷузи зот ӯро ҳасту воҷиб

Ки ғолиб ӯ буд валлоҳи ғолиб

Якерогар шумории сад ҳазорӣ

Вуҷӯди он мадони ҷузи эътиборӣ

Зикгар сад кунӣ , вар беш тамиз

намебинад муҳаққиқи ғайри як чиз

Бар доно , яке кӣ дар шумораст

Ки он бошад якегар сад ҳазор аст

Ҳазорон нест ҷузи як як дигар ҳеҷ

Ки додстии ту онро печ дар печ

Касе каш дар вуҷӯди як шаккӣ нест

Ҳазорон дар ҳазораш ҷуз яке нест

Агар хоҳад дилати кини рамзи хуоне

Ба тамсилят бигӯям то бадоне

Бақоро дони ту обии поки равшан

Ки шуд ҷории миёни саҳни гулшан

Ба қадари қобилияти гашт ҳар вирд

Аз он оби равони як сурх ва як зард

Агар хоҳӣ ки бигушое ту ин банд

Вуҷӯди момдони ҷузи қобилӣ чанд

Надорад ҷузи фано дар кори мо роҳ

Ки боқӣ ӯст , албоқии ҳўи аллоҳ

Азин мавҷ ва азин дарё чаҳ гӯйем

Бақои дарё буд мо мавҷ ӯйем

Шӯии огаҳи зи канаи ин зарурат

Агар донеи ҳаюлороу сӯрат

Дигар аз ҷинату дӯзахи саволӣ

Намӯдӣ нест ин холии зи ҳоле

Агар халқи змимаҳ дар навиштӣ

Бирав хуши зӣ ки бешак дар биҳиштӣ

Вар аз халқи бади худ дар азобӣ

Яқин зон дӯзахӣ бадтар наёбӣ

Бар ширину талх , аз руста туаст

Биҳишту дӯзахат вобаста туаст

Дигар гуфтои бақои ҷуз маърифат нест

Чаҳ гӯям васфи он конро сифат ( нест )

Ҳар он кӯи орифи сар вуҷӯд аст

Мар ӯро ҳар чаҳ бинӣ дар суҷуд аст

Чаҳ хуш гуфт ин сухани он марди ориф

Ки буд аз хешу зоти хеши воқиф

Мубини ҷузи зот ӯ дар кули заррот

Ки дар заррот чизе нест ҷузи зот

Шавад равшан ?герат бошад тамизӣ

Ки ғайр аз зот бе чун нест чизе