Мустағнӣ аз меоем зи ҷони нигоҳ ӯ

Моро басаст косаи чашми сиёҳ ӯ

Арбоби ҷустуҷӯӣ , ба роҳаш супурда анд

Онро ки нест дидаи бениш ба роҳ ӯ

Бдмстиӣ ки чашми ту дишаб ба кори барад

Бошад забон ҳар мижаи ?ути узрхоҳ ӯ

Аз нисбатӣ ки ҳаст ба рӯй ту моҳ ро

Бар осмони фахр бар қасди кулоҳ ӯ

Доим ба нози болаш роҳат бидода пушт

Ҳар дил ки нӯки он мижа шуд такяи гоҳ ӯ

Маҳрӯми мондаи онкии зи файз инобат аст

Ҷӯё басаст ҷурм накардани гуноҳ ӯ