Ниёзу орзӯии ман ба рӯй фахриддин

Аз он гузашт ки дар ҳиз баён ояд

Бидон ки ҷони мронсбтист бо лутфат

зи шавқи лутфи ту ҳар дами дилам бҷон ояд

Гуҳар нисор кунад бар сари забони чашмам

Маро чу номи шарифи ту бар забон ояд

Ба ҷустуҷӯии хабари ҷонам аз даричаи гӯш

Замони замон ба сари роҳ корвон ояд

Ҳамаи тасаллӣ ҷонам бидон буд ҳар шаб

Ки бо хаёли ту дар зикр сӯзён ояд

Салому хизмати ходими азу қабул кунад

Чу боди хуши дамаш аз хок Исфаҳон ояд

Бидон ки аз хадамоти раҳеи гронборст

Насими боди сабо чун ки нотавон ояд

Агар шамоили лутфати бкўаҳ бар шимурам

зи ёди халқи тўоши об бар даҳон ояд

зи шарми лафз ту мутаворӣаст оби ҳаёт

Даруни пардаи зулмат аз он ниҳон ояд

Бензади лутфи тугар ҳеҷ бошадаш обӣ

Чу оби сӯии ҷанобат бар давон ояд

Диҳад шамоили лутфи ту хотирамро ёд

Саҳаргаҳон ки насимии з гулистон ояд

Замони васли ту амиддорм ва донам

Замони ҷонам агар ноед он замон ояд