Зиҳии зрФъти ту хӯрдаи осмони тшўир
Зиҳии надидаи турои чашми рӯзгори назир
Паноҳи аҳли ҳунар , зини дайн , ягонаи аср
Ки ифтихор кунанд мамлакат ба чун ту вазир
Каминаи пояи қадари ту осмони баланд
Каминаи шуълаи рои ту аФтоби мунир
Фсодрро набӯд даст бар қавоиди кун
Агар ба раъй ту бошад замонаро тадбир
Шуд аз ниёбати таҳрири ту Уториди шод
Ба бандагон нарасад шоде ба аз таҳрир
Гарони ркоиии ҳзм ту бозгарданд
Аннани ҷунбиши хосият аз раҳи таъси
Ҳамеша калаки ту аз баҳри он камар бастаст
Ки то мъоиши аҳл ҳунар кунад тақрир
Кифояти ту чунон бо карами зики хонаи сет
Ки зар бубахшаду ном некӯ кунад тавфир
зи ҳайбат ту бирафтӣ ба боди истихфоф
Агар накардӣ ҳалами ту кӯҳро тўқир
Туе ки вақти ҳунар дар мақоми теғу қалам
Чу офтобу Уториди муборизӣу дабир
Мухолифони турои теғҳои ҳамчун об
Бадаст бар шавад аз боди ҳайбатати зи нҷир
зи хоки бӯсии гӯйӣ ки тири омои ҷуст
зи бас ки бӯса диҳад хоки даргаатро тир
Аз онкии коғаз дар аҳд тўдўрўиӣ кард
Ҳамеша бошад чун душманати нишонаи тир
Асири доми хатат зон шудаст донаи дил
Ки ҳаст хати ту чун зулфи некӯони дилгир
Аз он нигин ки бирав номи душманат нақш аст
Гумон мабар ки буд тамаъи муми нақш пазир
Чу субҳи содиқами андари ҳавоят ва ҳар дам
Фурӯғи меҳр ту бадарахшам зи таии замир
Забон узр надорам аз он ки баси хаҷалам
зи навъи навъи сдоъу зи гӯнаи гавани тақсир
Арӯси шеъри марои лутфи ту чўў хтбт кард
Бигӯямат ки чаҳ будаст мӯҷиби таъхир
Сабк бирафтам ва бо ақл машварат кардам
Ки ӯст оқилаи халқу мусташору мушир
Чу дид бррхи ношстаҳи зулфи шӯрида
Мапурс худ ки чаҳ фарёд карду бонгу нафир
Ки ин чаҳ лоиқ он ҳазратаст ? шармат нест
Ки девро пари товус бар наҳй ба сарир
Агар чаҳ бўддри ин боби ҳақи бадасти хирад
зи амтсоли ишорат ҳамм набӯд гзир
Миён бибастам чун зулфу нафаси ливома
Чу чашм хубон мекард ҳар дами тъиир
Ба хизмати ту Фрстодмш кунун тарсон
Чунонкии нақди дағали пеши ноқидони басир
Ба ному нангаш тртибкӣ бидодам ҳам
Чунон ки лоиқ ман бошад аз қалилу касӣр
МҳФаҳи ш аз қсби дарӣ қалам кардам
Ттқи зи каллаи акўну бистараши зи ҳарир
зи ашку чеҳраи ман ғарқа дар зрўи гавҳар
зи халқу хомаи ман дар миёни машку абир
Миён бибаста ба лолоӣиши ду сад лўлў
Даҳони кушодаи бчоўўшиши забони србр
зи хонаҳо дўсаҳи маърӯф ҳмрҳш кардам
Ҳамаи ҷавон ба ҳақиқат вале ба сӯрати пер
Бкрдми ин ҳамау оқибат ҳаме донам
Ки аз санои ту ҳам хӯрд боядам тшўир
Таваққуъаст зи машшотаи карам ки кунун
Ба ҷилваи гоҳи қабулаш накӯ кунад тасвир
Агар чаҳ зишт ва гаронаст нозанин манаст
Ба чашми меҳри нигари сӯии нозанини асир
Биноз дори чгари гӯшаи замири маро
Ки ман ба хӯни дилаш парваридаам на ба шер
Ҳалоли зодагӣу асли поку гавҳари байн
Нигаҳ макун ба сияҳи чрдгӣу шакли ҳақир
На чашм кобӣн дорад зи кас на гӯши нисор
Ба ройгонаш аз баҳр бандагӣ бипазир
Вгрнбошд бар завқи хотири ашраф
Ту аз бузургии худ дар гузору хурдаи мгир
Бисоти ҷоҳи аризи ту боди чархи басит
зи зайли умри тавили ту дасти даҳри қсир