эй хоҷаи бдидмти дили ту

Чун оризи ёри тести сода

Огоҳи Не ки андарин давр

Мансӯх шудаст нақлу бода

Ҷое ки зи бими теғи кофар

Гаштанд нарон даҳри мода

Шоҳони ҷаҳони фалаки саворон

Ҷустанд чу лўрёни пиёда

Дар ҳар бен хори моҳрӯе

Аз парда чу гули буруни фитода

Бар ҳар сари роҳи нозанинӣ

Лаби баста ва чашмҳо кушода

Но дода касяши шрбтби об

Ҷон дода ба теғ аб дода

Маърӯфтар аз ман ва ту бисёр

Ҳастанд ба . . . . Фақри кодаҳ

Дар вақти чунин биҷузи ту кас нест

Бар дар бар орзӯи ниҳода

Венаи ҳам з аҷоиб ҷаҳонаст

эй хуши нафаси ҳалоли зода

Афтодаи минорҳои ислом

. . . . т чу минораи истода

Гар навҳа гарӣ кунӣ кунун ба

Аз мутрибии чунин Флодаҳ