эй дар дуои ҷони ту аҷроми як забон

Вай дар ҳавои меҳри ту хуршеди як дила

Дар зулмати ҳаводиси ақл аз барои халқ

Афрӯхтаи зи рои ту сад гӯнаи машъала

Аз кӯии орзӯи бадари хонаи карам

Калакат кашида бошад аз анъоми силсила

Рои туу сипеҳри баҳами шамъу шамъдон

Дасти ниёзу ҳалқаи ту гӯйу ангала

Бомо бўъдаҳ ӣӣ ки наҳодӣ вафо намой

Доне ки нест расми карямони ммотлаҳ

Чун ман нахоҳам ва ту наёрӣ марои биёад

Корӣ буд дарозтар аз роҳи қофила

Чун бо ту аз тариқи муруввати ман гадо

Бар мардумии ниҳодами асоси муомила

Чу бо ҳамаи бузургӣу фарзонагии хеш

Лоиққ буд ки ин кунӣ андари муқобила ?