Он ки қарори мо буд қиссаи ошноӣиш

Кӣ бирасад ба меҳру маи даъвии рўшноӣиш

Ин ҳамаи гуфтугӯи абас бар сари умр ва зайд шуд

Хуш буд он ки бишинавам суҳбати ошноӣиш

Ҳеҷ аз ӯ биҷузи вафо , сар назанад ба аҳди мо

Он ки ба даҳр қисса шуд шӯҳрат бе вФоӣиш

Он ки ҷудо намешавад нақши вай аз хаёли ман

Чанд ба синаи пурварами дарди ғами ҷдоӣиш

Ҳеҷ ба ӯ намерасад фитнаи рӯзгор аз онк

Комдаҳи рӯзгори худ , аз дилу ҷони Фдоӣиш

Аз Ромадаст эмин ва аз сбласт дар амон

Равшан агар шавад дамии дида ба рўшноӣиш

Гӯ набӯд месерум шоҳии ҳафт кишварам

Каз ҳамаи чизи беҳтарами мартабати гдоӣиш

Ҳар ки зи дӯсти бугсалади бастаи банд ғам шавад

Меҳнати бастагӣ буд хубтар аз рҳоӣиш

Афсар агар на рӯзу шаби мадҳат ёр ме кунад

Лаъли зи лаб чаро чакад гоҳи ғазали сроӣиш