Мурғи дили мо дар қафасат дона надорад

Вари зи он ки раҳо мекуняш хона надорад

Девона шудам бас ки ба вайрона нишастам

эй хуш ба диёри ту ки вайрона надорад

Носеҳ макун афсӯс ва мазан роҳи ман аз ишқ

Савдо зада ғами сар афсона надорад

Ушшоқи ту дар ғам ҳама ёранду мувофиқ

Базмӣ буд ин базм ки бегона надорад

Сар дар хам май бардаи фурӯи соқии мисатон

Ин бода , магари ҷуръа ва паймона надорад

Гар чанг занад мутриб вагар авд ки беишқ ,

Созиши ҳамаи як нағма мастона надорад

Бо тоир озод бигӯед ки афсар ,

Дар домгаҳи ишқ батон дона надорад