Бахт бидам аз соҳати Кирмон ба Бами андохт

Аз гулшани айшами сӯии зиндони ғами андохт

Бо . . . . . . Кард марои дасту гиребон

Бингар ки хару тубра , чаҳ некӯ ба ҳам андохт

Номад чу ваҷу даши адамии сарф ба олам

То бози худо , тарҳи вуҷӯду адами андохт

Он рӯз ки бинвишт қазои нусхаи имкон

Чун номаи буии гашти варо аз қалами андохт . . .

Бо марди сухангӯии дарафтод ва зиён кард

Рӯбоҳи сифати панҷа ба шери ғжми андохт

Ҳарчанд карам кард вале ҳайф ки охир

Ҳарфӣ ки васат буд зи лафзи карами андохт

Афсари карамашро бпзирФт ва пас онгаҳ

Ёӣиши биФзўд ва ба сӯии ҳарами андохт