Кас нест ки гуяд зи ман он тарки хторо

Гар рафт хтоӣӣ

Бози ой ки дорем таваққуъи зи ту ёро

Бо ваъдаи вФоӣӣ

Мндози баноми ман дили сӯхтаи филфил

Бар оташи рухсор

КоФтодаҳи дил аз дона ӣ мишкӣни ту мо ро

Дар доми блоӣӣ

Имрӯзи манам чун хами абрӯии ту дар шаҳр

Монанди ҳилолӣ

То дидаам он сӯрати ангушти намо ро

Ангушти нмоӣӣ

Бози ой ки сар дар қидмати бозаму ҷон ро

Дар пои самандат

Ҷўн май надиҳади дасти ман бесару по ро

Ҷузи наъли баҳоӣ

Дар шаҳри шумо қоида бошад ки напурсанд

Аз ҳоли ғарибон

Охир чаҳ зиёни мамлакати ҳасани шумо ро

Аз бесару поӣӣ

То чанд мухолифи занӣ эй мутриби хўшгўӣ

Дар парда ӣ ушшоқ

Бинавоз замонии ман бебаргу наво ро

Аз бонги нўоӣӣ

Зини пеши ниҳон чанд тавон доштани охир

Дар дили ғами ҳиҷрон

Донам ки сироят кунад ин дарди нигоро

Як рӯзи бҷоӣӣ

Дар зулмати Искандарам аз ҳасрати лаълат

Монандаи ӣ хоҷу

Лекини чаканам чун набӯд маликати доро

Дар хӯрд гдоӣӣ