Дили ҷуз ба ғамати хотир хўшнўд надорад

Вази умр ба ҷузи васли ту мақсӯд надорад

Бар сӯхтаи оташи ғам марҳаматӣ кун

Имрӯз ки ҳалвои лабат дӯд надорад

Он бахт ки ёбам зи даҳони ту нишоне

Бисёр талаб кардам ва мавҷӯд надорад

Аз дасти мадаи нақди диламро ки ба охир

Бисёр пушаймони шӯй ва суд надорад

зи он гӯна ба дарди ту дили риши хаёлӣ

Худ кард ки андеша беҳбуд надорад