То риндӣ ва ниёз нашуд расму роҳи ман

Зомин нагашт ёр ба афви гуноҳи ман

Тоъотро чаҳ қимату исён чаҳ муътабар

Ҷое ки лутфи дӯст буд узри хоҳи ман

Бошад ки хондам ба анояти гадои хеш

Кон ҳаст бар дараш сабаби ъзу ҷоҳи ман

Монанди миҷмарам ки дарунами пар оташ аст

Инак далели сӯзи ниҳони дӯди оҳи ман

Аз фитнаи сари мтоби хаёлӣ ки зулфи ёр

Доласт бар татовули бахти сиёҳи ман