Ман ки бошам ки буд лоиқи ту хизмати ман

Ту агар банда навозӣ бикунӣ давлати ман

Ба ҳамин мужда з хон карамати хўшнўдм

Ки ғами ишқ ту шуд рӯзи азали қисмати ман

Ба ҳавои хати ту машк фишон хоҳад шуд

Ҳргёҳӣ ки бирӯяд зи гули турбати ман

Посбонӣ дарат чун сабаб салтанат аст

Кӯси шоҳии занами он дам ки расад навбати ман

Бо вуҷӯди қадаҳи бодаи софӣ бод аст

Ҳосил ҳар ду ҷаҳон дар назари ҳиммати ман

Ту агар пурсиши аҳвол хаёлӣ накунӣ

Боди боқӣ ба ҷаҳони умр вале неъмати ман