Машшотаи сари зулф ту бибаред ба бозӣ

То беш ба мардум накунад дасти дарозӣ

Гуҳи гуҳ ба ниёзи дили ушшоқ назар кун

эй сарви биҳиштӣ ки саросари ҳамаи нозӣ

Чун чанг ниҳодем ба пешати сари таслим

Мухтори тўӣӣ гар бизанӣ гар нанавозӣ

То рӯй ибодат наниҳад пеши ту зоҳид

Дар мазҳаби риндон суханаш нест намозӣ

эй қанд чаҳ дории сари даъвии латофат

Тарсам ки лабаши бинӣ ва аз шарми гудозӣ

Хоҳӣ ки барории нафаси гарм чу миҷмар

Шартаст ки бо сӯзи дил хеш бисозӣ

Ҳарчанд ки ояд дар ашки ту хаёлӣ

Аз дидаи маронаш ки ятемии сети ниёзӣ