Нест дар ишқи ту сӯзи ману шамъи имрӯзӣ

Ҳар ду умрии сет ки дорем ба ҳам дилсӯзӣ

Тира шуд ҳоли ҷаҳонии рух чун рӯз намой

Ки буд одати хуршеди ҷаҳони афрӯзӣ

Охир эй шӯхи бад-ӣни хотами лаълӣ ки тўрост

Ҳркҷои даъвӣ шоҳӣ бикунӣ фирӯзӣ

Дил агар пора шуд аз дарди ту ғам нест чу ҳаст

Новаки чашми туро қоидаи длдўзӣ

Дар фани хеш аз он ғамзаи ту устод аст

Кин ҳама фитна бидон шӯхи ту май омӯзӣ

Хӯн махӯр то ки нгўинд фулонӣ ме хӯрд

эй хаёлӣ чу туро ҳаст зи тӯҳмати рӯзӣ