Гар ту дили мо сӯхтӣ аз оташи даврӣ

Мо бе ту ба дил бар наздем оби сабурӣ

Ҳар чанд ки давр аз ту чу Фарҳод фитодем

Чун санги дилон дил наниҳодем ба даврӣ

Донам нахурӣ ғами зи ҳалоки ман ранҷур

Дар мотам булбул нанишинад гули сӯрӣ

То бо туам аз равза наяндешам ва аз ҳур

Ҳар ҷои нўнии он равза хулдаст ва ту ҳурӣ

Сӯфӣ агарат рӯй дар он ғамза ва абрӯаст

Пайваста ба миҳробӣ ва дар айни ҳузурӣ

Хубон ки ба чашми ҳамаи маҳбӯби намоянд

Эшон ҳама чашманд ки бенанд ва ту нурӣ

Гар бе ту сабураст камоли ин гунаҳӣ нест

Ин нукта зарурӣаст ки сабраст зарурӣ