Мезанӣ ту ғамза , ман ҷон ме кунам

Вази дили маҷрӯҳ пайкон ме кунам

Чун наме ёрам ки бӯсами пои ту

Пушти дасти худ ба дандон ме кунам

намеравад ҷони рухсати назораи даҳ

Мо ки хуш ин мекунам он ме кунам

Ошиқи симам ки чун ковуши занам

Гӯии он чоҳ занхдон ме кунам

Пурсим « кандар чаҳ корӣ , хсрўо ! »

Инак аз даврии ту ҷон ме кунам