Омад баҳор , эй ёри ман , бушковати гулҳо дар чаман

Шуд дар наво ҳар булбулӣ бар шохи сарву норван

Боди сабо гулрез шуд , соқӣ , бидиҳ мето шавам

Гуҳ аз хумори чашми ту масту гуҳ аз дардии ?дан

Бо оризи зебои ту моро чаҳ ҷои боғу гул

Бо қомати раънои ту чаҳ ҷои сарву норван

Чандон ба ёди оризати боРоми зи ҷӯии дидаи хӯн

То лолаи ҳайтро дамади сунбул бар атрофи чаман

Чашмам чу дар ҳар гӯшае саршор дорад чашма Эй

Дар чашмам ар нораии гуҳӣ , бории биё дар чашми ман

Шодам агар меРом зғм , бории зи меҳнат вораам

Аз ҳиҷрат , эй зебои санам , то чанд бошам мумтаҳан ?

Гоҳем созад бехабар , гоҳем наорад дар назар

Бо ошиқони он чашмро бози ин чаҳ саҳарасту Фтн ?

Дорем бо зулфат , бета , вақти хуш ва ин қисса ро

Магушоӣ бо боди сабо , вақти маро бар ҳам мазан

Аз интизорати дида ҳо шуд хусрави бечора ро

эй Юсуфи фаррухи лақо , бӯе фирист аз перҳан