Ба сад хоҳишгарии шҳрои прирўӣ

Ба ъшртгоаҳ худ шуд миҳмони ҷӯй

Шҳншаҳ низ нагузашт аз ризояш

Ба меҳмон рафт дар меҳмони сароиш

Чу ҳар гул кард хуш бо булбулии ҷой

Малик монаду баҳори олами орой

Шукри гуфто ки чун ман худ баронам

Ки боқии умри давлат бо ту ронам

Ту ҳам баҳри дили мангар туоне

Ҳадисӣ гӯш кун зон пас ту доне

Шҳншаҳ зон ҳадис омад ба худ боз

Санами бардошти меҳр аз ҳуққаи роз

Кигар хусрав надонад донад офоқ

Ки ман чун рустам аз ғавғои ушшоқ

Чаҳ шеронро з роҳ афгандам ин ҷо

Чаҳ шоҳонро кулоҳ афгандам ин ҷо

Чаҳ зарҳо хок шуд бар устонам

Чаҳ сарҳо паст шуд бар ошёнам

Ки бо чандини ҳарифон бар дар ман

Нёлўд аз лаби каси соғари ман

На мақсӯди ман он буд андарин кор

Ки дар дар парда дорам порсои вор

Валикини бас ки науммат ме шунидам

Ҳавоятро бсди ҷон май харидам

Кунун иқбол кард он кор созӣ

Ки аз васлат кунам гардани фарозӣ

Раво бошад ки чандин карда парҳез

Саранҷом аз фасод атш кунам тез

Марои хоҳии ту каши хоҳи иштиёқат

Ки бетазвиҷ , даврами зи иттифоқат

Малики гуфто ки ҳаст ин саҳли корӣ

Ба кобӣнии бирзд чун ту ёрӣ

Ҳамин дами мӯбадонро шӯи тлбгор

Ки то фардо надорам сабри ин кор

Санам гуфт ар чаҳ ҷонат носабур аст

Биёи имшаб ки фардои ҳам на давр аст

Малики ноком аз ани сарв шукр ханд

Ба оғӯшӣу бӯсӣ гашт хурсанд