Худо чун зоҳир ва пайдоаст имрӯз

Чаро пас ваъда фардост имрӯз

Мурод аз рӯз рӯй ӯст мо ро

Сияҳи зулфи каҷаш шабҳоаст имрӯз

Худои болаззот бар ашё муҳӣт аст

Ду олами ғарқи ин дарёаст имрӯз

Тамомии сифоту зоти иншоа

Назар мекун ки айн моаст имрӯз

Нафхату фӣаи ман рӯҳӣ баён кард

Лаби лаълаш чу рӯҳ афзоаст имрӯз

Замин ва осмон гуфтанд ҳар рӯз

Ки дар пастӣ ва дар болоаст имрӯз

зи чашм ва рӯй ӯ дар масҷиду дайр

Ҳазорон шӯриш ва ғавғоаст имрӯз

Мо ба даргоҳат ниёз овардаем эй бе ниёз

Чораи моро бисоз эй кирдигори чораи соз

Солҳо чун шамъи мисўзим аз сар то бпоӣ

Чанд бигзорӣ марои як шаби бўсли худ гудоз

Қибла ҷонҳоаст абрӯяти з ҳар рўӣикаҳ ҳаст

Пеши миҳроби ду абрӯии худии андари намоз

Дар ҳавои моҳи рухсори ту шабҳо то буруз

Ҳамчуи шамъ устодаам аз гиряу сӯзу гудоз

Гуҳи бқҳрм май кашии гуҳ зинда месозӣ маро

Ҳамчуи оҳӯи мо асироним дар чанголи боз

Дар ҷамол маҳвашон дидам туро чун офтоб

Менамояд рӯй ёр ва аз ҳақиқат дар муҷоз

То намӯдӣ қомати худро хиромони дрчмн

Мо шудем аз сояи қади ту сарви сарфароз

Роз дил мегӯям ?иҷон бо ту ҳар шаб то буруз

Олами сиррӣ ки ҷуз ту нест каси донои ироз

То бадӣдори ту кӯҳии дайну дунёро бсохт

Орифон гуфтанд онҷо эй ҳарифи покбоз