Бҳрўзбни Аҳмад ки вазир алўзро шуд

Бушковати вазорат ки сазои ҷуфт сазо шуд

То рой чу хуршедаш бар малик ва малик тофт

Ҳар рой ки бар рӯй замин буд ҳбо шуд

То чун фалаки олӣ бар саҳни ҷаҳони гашт

Офоқи ҷалолати ҳамаи пари нур ва зё шуд

Бо ртбт ӯ пояи афлоки замини гашт

Бо ҳиммат ӯ чашмаи хуршед сҳо шуд

Иқболу саодатро он маҷлис ва он даст

Рўиндаҳ замин омаду боранда само шуд

Аз қофилаи зоири он даргаи сомяш

Каъбаи сет ки мأўои муноҷот ва дуо шуд

То гашти харидори ҳунари рои баландаш

Бозори ҳунармандони якбора раво шуд

Фитнаи раҳи тақдиру қазо ҳаргиз насупурд

То фикрат ӯ пардаи тақдир ва қазо шуд

Чун банда шудаш давлату иқрор ҳаме кард

Охири хиради равшан ва бишунид ва гўо шуд

Душманаш ки бигурехт зи чанголи наҳифаш

Сад шукр ҳаме кард ки дар дом бало шуд

эй онкӣ ба иқболи ту дар боғи вазорат

Ҳар шох ки сари барзад бо нашав ва намо шуд

То раҳмату инсофи ту дар давлати пайваст

Гетии ҳама аз соъиқаи зулм ҷудо шуд

Айёми ту дар шоҳии таърихи ҳунари гашт

Осори ту дар дониши феҳрист дуо шуд

Баси оҷизу дармондау баси кӯфта чун ман

Каз чанги балои зуд ба фари ту раҳо шуд

Донанд ки дар хизмати султони ҷаҳондор

То гашти забонам ба санои вақф сано шуд

Зонҷоӣ ки аз он тохта будем ба таъҷил

Зеро ки ҳамаи ҳоҷиби зини ҷой раво шуд

Заннӣ ки биёроста будем табаи гашт

Тирӣ ки биндохтаҳ будем хато шуд

Гар дидаи ман ҷусти ҳамеи тобиши хуршед

Рӯзам чу шаби тории торик чаро шуд

Гирам ки гунаҳ кардам валлоҳ ки накардам

Афвӣ ки худовандон карданд куҷо шуд

Дорам ба ту умед ва вафо гардадам охир

Комед ҳамаи халқи ҷаҳон аз ту раво шуд

Гар рост равад тири умедам на шигифт аст

Зеро чу камони қоматам аз ранҷи ду то шуд

Мадҳӣ чу шукуфа на шкФтаст зи табъам

Акнӯн ки тан аз хории ҳамҷинс гё шуд