Қавлаи таъолӣ : қўлўои омнои биллоҳ . . . Алоиаҳ . . . Фармони худованд оламаст , худовандии созанда , навозандаи донандаи доранда , бахшанда пўшндаҳ , длгшоӣ , раҳнамоӣ , сари орой , меҳри афзой , ғолиби фазл , зоҳири базл , собиқи меҳр , доими стар , худованди ҷаҳон , донои ошкороу ниҳон , доими бснои худ , қоими бсзои худ , на афзуд ва на кост , ҳамаи он буд ки ваии хост , фармон дод бмؤмнони фурмонеи лозиму ҳукмии воҷиби васиятии бсзо , ва ба ҳақи пайдо , бзбони карам бо хайри аломм , ки қўлўои гўӣиди рҳикони ман , бандагони ман , ва чун гўӣид аз ман гўӣид , ва чун хонед маро хонед , ҳамаи ҳадис ман кунед , аҳди ман дар ҷон гиред , имон бмн оред , меҳри ман дар дил доред , сухани ман гўӣид , ки ман низ дар азали ҳадис шумо кардам , сухан шумо гуфтам , атри дӯстии шумо сириштам , раҳмати худро аз баҳри шумо нбштм .

Қўлўои омнои биллоҳ эй пайғомбар ки Сайиди содоту сарвари коиноти туе , гузидаи оламёну хотами пайғомбарони туе , вае умматӣ ки беҳтаринаматон гузашта шумоед , имон оред баҳр чаҳ пайғомбарон гузашта гуфтанду расониданд аз номау пайғоми мо ,у уммати эшон хонданд ва бидон гаравиданд . То ҳар шарафӣу кароматӣ ки бҷмлгии эшонро буд танҳо шуморо буд . Ин уммати пайғоми ҳақ ниюшиданаду бҳкм фармон бирафтанд ва гардан ниҳоданд ,у баҳама имон овараданд . Раби Алъоламин имон эшон бипасандед , ва бар ҷаҳонён ҷилва кард ва гуфту алмؤмнўни кули омни биллоҳу млоӣктаҳи он гуҳи ҳамаро зери илми Мустафои алайҳи ассалом дар овараду атбоъ вай гардонид . Мустафо аз он хабар дод гуфт : « одам ва ман дунаи таҳти лўоӣии явми алқимаҳ »

Ва уммати вайро бар гузаштагон пешӣ дод ва гуфт алсобқўни алсобқўни أўлӣки алмқрбўн . Ва расӯл гуфт : « нҳни алохрўни алсобқўни явми алқимаҳ » .

Фإни омнўои бмсли мо омнтм ба Фқди аҳтдўои алоиаҳ . . . эй Сайиди хоФқину расӯли сиқлин ! ин корҳо ҳама дар пай ту бастем ,у ҷаҳонёнро атбоъ ту фармудем , ходимони турои аҳднома муҳаббат навиштем , ва дар маҳали назар худ оварадем ,у мухолифони туро дар вҳдаҳи мазаллату мҳонти аўкндим , ман холФки Фҳўи фии шқи алоъдоء , ва ман хдмки Фҳўи фии шқи алоўлёء , ҳар ки турои хост ӯро хостему бахуди роҳи додем , ва ҳар ки баргашт ӯро сӯхтему биндохтим , ман итлъ алрасул Фқди атоъи аллоҳ эй меҳтар ! аз баргаштан ин бегонагону носазои гуфтани эшон дили танги мадор , ки мо шуғли эшон туро кифоят кунем ,у ранҷи эшон аз ту боз дорем , ФсикФикҳми аллоҳи он гуҳи қавмии ореми брнги тавҳиди бароварда ,у бсФти дӯстии ороста ,у сибғаи аллоҳи бистари эшон пайваста , ин « сибғаи аллоҳ » ранг берангӣаст , ҳар ки аз ранги рангомезон покаст бсбғаҳи аллоҳ рангинаст .

Пас чун ки бсбғаҳ аллоҳ расед , ҳар ки буи боз уфтад ӯро брнг худ кунад . Чунонк кимёءи мисроу оҳанро брнг хеш кунад , ва азиз гирданд . Агар бегонаи буи боз уфтад ошно гардад , вагар осӣ боз уфтад мутӣъ шавад , ва дарин боби ҳикоёти машойих бисёраст .

Минҳои мо ҳакии ани иброҳӣми алхўос , қоли дахлати албодиаҳи мараи Фрأити нсронёи алии васатаи зуннор , Фсأлнии алсҳбаҳ , Фмшинои сабъаи айём . Фқол ё роҳиби алҳниФиаҳ ! ҳоти мо ъндки ман алонбсот ! Фқди ҷънои Фқлти илоҳии лои тФзҳнии фии ҳозои алкоФр , Фрأити тбқои алайҳи хбзу шўоءу рутабу кўзи моء . Фоклноу шрбноу мшинои сабъаи айём . Сами бодрту қиллат ё роҳиби алнсории ҳоти мо ъндк , Фқди антҳти алнўбаҳи алик , Фоткأи алии Асоау дуои Фозои бтбқини ъалиҳумо азъоФи мо кони алии тибқӣ , қоли Фтҳирту тағайюрату абяти ани окли Фолҳи алӣ , Флми аҷбаҳи Фқоли кули фонии мбшрки ббшортини аҳдиҳмои ашҳади ани лои илоҳи алои аллоҳу ашҳади ани мҳмдои расӯли аллоҳ ,у ҳали алзнор . Ва алأхрии ании қиллати аллоҳами ани кони лиҳозои хатари ъндки ФоФтҳи алии бҳзо , ФФтҳ . Қоли Фоклноу мшиноу ҳаҷ ва ақмно бимика санаи сами анаи моти ФдФни болбтҳоءи раҳмаи аллоҳ .

Қавлаи қул أи тҳоҷўннои фӣ аллоҳ мегуяд эй пайғомбари мо ! эй расӯлу фиристодаи мо ! эй сафири даргоҳи мо ! эй бози мамлакати мо ! эй даллоли шариъати мо ! эй шафиъи муҷримон , вае хотами пайғомбарон , он бегонагонро гӯии أи тҳоҷўннои фии аллоҳ чаҳ хусумат созед бо мо ?

Ва чаҳ пайкор кунед бо модари аллоҳ ? ва ӯ худованди мо ва шумост худовандӣ ӯ ҳамаро лозим ,у иқрор додани бегонагӣу подшоҳӣ ӯ бар ҳамаи воҷиб , он гуҳи шуморо ин чаҳ суд дорад ки гўӣид , ва чаҳ бакор ояд чун нишони бандагӣ бар худ на байнед ,у рақами ихлос бар худ наёбед , донед ки авд чун дар миҷмар ниҳанд то оташ дар он назанед буии надиҳад , чун бзбон гуфтед рбноу рбкми оташи ихлос бояд ки дар он занед то буии тавҳид берун диҳад .

эй меҳтари коинот ! миннати мо бар худ фаромӯш макун , ва аз навохту аи кироми мо бар худ эшонро хабар куну гӯйу нҳни ?лаи мхлсўни мо поки роҳониму поки дилон , ӯро прстгорону гардани ниҳодагон ,у безор аз анбозу анбози гирон . Гуфтаанд ки ҷумлаи шароеъи се чизаст : яке иқрори бавуҷуди маъбуд , дигари амал кардан аз баҳри вай , сдигри ихлос . Раб Алъоламин гуфт эй Муҳамад ! эшонро гӯй агар дар иқрору амали моро мшоркид , дар ихлоси мшорк наед ,у кор ихлос дораду бноءи дайн бар ихлосаст ,у растгорӣ дар ихлосаст , равиши ихлос дар аъмол ҳамчун равиш рангаст дар гавҳар , чунонк гавҳар бе кисвати ранги сангӣ беқимат бошад , амал беихлос ҷон кандан бесавоб бошад . Худованди ъзу ҷл аз бандагони хеш дар дайни ихлос дархостааст . Гуфт ва мо أмрўои إлои лиъбдўои аллоҳи мухлисин ?лаи аддӣну гавҳари ихлоси ҷуз дар садаф дил наниҳодаанд ва дар дарёии сина , пас зиндаи дилӣ бояд нахуст то онкии ихлос аз вай дуруст ояд . Иқўли таъолии إни фии злки лзкрии лмни кони ?лаи қалб . Ва қоли бъзҳми дахлати алии саҳли бен абди аллоҳи явми ҷумъа қабл алслоаҳ , Фрأити фии албити ҳиаҳи Фҷълти ақдми рҷлоу аؤхри ахрӣ , Фқоли адхли лои иблғи аҳади ҳқиқаҳи алоямону алии ваҷҳи аларзи шайъи ءи ихоФаҳ . Сами қоли ҳилли лаки фии салоаи алҷмъаҳ ?

Фқлти бинноу байни алмсҷди масираи явму лайла . Фохзи бедии Фмои кони алои қлило ҳатто раъйати алмсҷди Фдхлноу слинои алҷмъаҳ , сами хрҷнои ФўқФи инзри илои аннос , ва ҳам ихрҷўн .

Фқоли аҳли лои илоҳи алои аллоҳи касӣр ва алмхлсўн манеҳам қалил .