Қавлаи таъолӣ : ё أиҳои анноси қади ҷоءкм алрасул болҳқи ман рбкми Фомнўои хирои лаками ишорат оят онаст ки даргоҳи рубубияту ҷалоли аҳадят бениёзаст аз тоъати мутӣъон , ва покаст аз ибодати халқон , дар замин ва дар осмон . Агар ҳар чаҳ офаринишаст : афлоку самовот , мавҷӯдоту муталошӣот , ҳамаи бктми адам боз шавад , покӣу худовандии вайро зӣоне нест , ва аз эшон ҳеҷ пайвандӣ дар набояд . Аҳадяти вайро самадят вай ҷамоласт ,у самадяти вайро Фрдонит вай ҷалоласт .

Хабар дурустаст аз Абӯзари ғаффории ани расӯли аллоҳ ( с ) ани аллоҳи ъзу ҷл , анаи қол : « ё ибодии ании ҳурмати алзлми алии нафасӣу ҷълтаҳи бинкми мҳрмо , Флои тзолмўо ё ибодӣ ! анкми аллазӣнаи тхтӣўни боллилу алнҳор ,у أнои алзии ағФри алзнўбу лои аболӣ , ФостғФрўнии ағФри лакам , ё ибодӣ ! луи ани аўлкму охркму анскму ҷнкми конўои алии атқии раҷули мнкми лами язди злки фии мулкии шиӣо . ё ибодӣ ! луи أни аўлкму охркму анскму ҷнкми конўои алии аФҷри қалби раҷули мнкми лами инқси злки ман мулкии шиӣо . ё ибодӣ ! луи أни аўлкму охркму анскму ҷнкми сأлўнӣу аътити кул инсон манеҳам мо сأли лами инқси злки манӣ шиӣои алои комаи инқси албҳри ани иғмси фӣаи алмҳити ғмсаҳи воҳида » .

Ва إни ткФрўои Фإни ллаҳи мо фии алсмоўот ва алأрз мегуяд : агар хилоиқи ҷумлаи феъл бандагӣ бигузоранд ,у камари тоъат бандагӣ бигушоӣанд , натавонанд ки аз бандагӣ берун шаванд , ё аз рӯй хилқати банди бандагӣ аз худ баргиранд , то иззати қуръони ин хабар медиҳад ки : إни кули ман фии алсмоўоту алأрзи إлои отии арраҳмони ъбдо . Аммо фарқаст миёни бандае ки аз рӯй офариниши исми бандагӣ бар вай афтод ,у миёни бандае ки аз рӯй навохту лутфи ин ном бар вай афтод , ки أсрии бъбдаҳ ,у ибоди арраҳмон , « Фбшри ибодӣ » , إни ибодии лӣси лаки алайҳими султон . ӣнони мақбулон ҳазратанд ,у онони матрудони қтиът . На ҳар ки бандааст ӯ навохта лутфаст ё дар банд меҳраст . Бандаи баростии доне кадомаст ? ӯ ки оростаи анъом ва икромаст , ва дар ҳазрати висолу маҷлиси инси шароби меҳр , ӯро дар ҷомаст .

Пер тариқат гуфт : илоҳии ҷамоли ман дар бандагӣаст ё на забони ман биёад ту кист ? давлатам онаст ки мазкӯри туам , варна дар зикри ман маро қимат чист ?

ё أҳли алкитоби лои тғлўои фии динкми ғулуви эшон дар дайни он буд ки убудийяти биҷой рубубият ниҳоданд ,у сифати лоҳути баннои сут фурӯ овараданд ,у солиси салоса эътиқод гирифтанд .

Ва вҳдаҳи лои шарики ?ла аз даст бидоданд . Раб Алъоламин гуфт : лои тқўлўои салосаи антҳўои хирои лаками إнмои аллоҳи إлаҳи воҳид се магӯӣед , азин сухан боз гардид , ва бидонед ки худо якеаст , дар зоти якто , ва дар сифоти биҳмто , ва аз айбҳо ҷудо , дар снъҳоши ҳикмати пайдо , дар ншонҳоши қудрати пайдо , дар иктоӣиши ҳуҷҷати пайдо , ҳама оҷизанд ва ӯ тавоно , ҳама ҷоҳиланд ва ӯ доно , ҳама дар ададанд ва ӯ аҳад , ҳама маъюбанд ва ӯ самад : лами яладу лами иўлду лами икни ?лаи кФўои أҳд . Лнۡи истнкФи алмсиҳи أни икўни ъбдои ллаҳ

Ҳаргиз дар хотир Марям наомад ки ботин ӯ хазона қудрат шавад , садафи вори он дар пок нигоҳ медошт то он рӯз ки ба Ҷабраили амин ки ғаввос баҳор қудратаст фармон омад ки он гавҳари давлатро аз садафи асрори беруни гир , ва дар саҳрои вуҷӯд бар дидаи аҳли офариниш арза кун . Чун дар вуҷӯд омад , қавмӣ дар тасарруф истоданд ки набот бетухм кӣ равед ?у фарзанд бепадар чун буд ? ин банда нест , ва аз бандагии вайро ҷуз нанг нест ,у тақдири эшонро ҷавоб медиҳад ки дар хазонаи қудрати ин чунин аъҷўбҳо бадеъ нест . Одам бандааст , ҳалқаи бандагӣ дар гӯш , на модар буд ӯро ва на падар , Фриштгони ҳама бандагонанд , на модараст эшонро на падар ,у исо дар маҳди туфулияти аввали сухан ки гуфт ҷавоби эшон буд ки : إнии абди аллоҳи ман банда худоем , маро аз бандагӣ нанг нест ,у шарафи ман худ ҷуз дар бандагӣ нест . Раби Алъоламин таҳқиқи инро гуфт : лнۡи истнкФи алмсиҳи أни икўни ъбдои ллаҳу лои алмлоӣкаҳи алмқрбўн .

Он гуҳ гуфт :у أмои аллазӣнаи астнкФўоу асткбрўои Фиъзбҳми ъзобо أлимо бош то фардо ки ӣнон ки аз бандагӣ нанг доштанд ,у бартарии ҷустанд , ва бо рубубият дар кибриёу азимат мнозът карданд , эшонро бар фитроки бидўлтии он нокас банданд ки мегуфт : أнои рбкми алأълӣ , ва эшонро сарнигӯн бдўзх андозанд , ва бо эшон гӯйанд : борӣ бингар ки аз ки мондстии боз .

Бартарӣ ҷустану истикбор кардан на кор диндоронаст , ва на роҳи бандагон . Банда бояд ки толиби мазаллати нафас хеш бошад то аз ҷамоли дайн бархӯрдор шавад . ӯ ки пайвастаи ҷӯёии ъзи нафас хеш бошад ъзи даргоҳи дайн аз куҷои шиносад ? « азои ?ераади аллоҳи бъбдаҳи хирои дилаи алии зл нафса » . Умри хитобро рӯзии диданд дар аҳди хилофат ки меомаду мишкии об дар гардани афканда . Гуфтанд : ё амири алмؤмнини ин чаҳ ҳоласт ? гуфт : ин соъати расӯлони рӯми расиданд , ва бо ман гуфтанд ки : қайсари рӯмро аз сиёсати номи ту хоб намонад , ва дар ҳамаи рӯм кас нест ки на адлу ростии ту вайро дуруст шудааст . Нафаси ман бахуд боз нигараст , хостам ки бад-ӣни машки оби он борномаҳи нафаси худ фурӯи шиканам . Он гуҳи об дар ҳуҷраи пери зании бараду бозгашт .

Сафёни савриро одат будӣ ки ҷуз дар сафи охир на истодӣ , гуфтанд : ё Сафён ! на аввалӣ тар онаст ки ихтиёри саф аввал кунӣ ? гуфт : садри сазои худовандон буд , бандагонро бо садри иззат чаҳ кор .

ё أиҳои анноси қади ҷоءкми бурҳони ман рбкму أнзлнои إликми нурои мубинои ҷалоли аҳадяти миннати минҳд бар нуқтаи башарият ки шуморо ду чароғ афрӯхтем : яке дар дил , яке дар пеш , ончӣ дар пеши чароғ суннатаст ки айн бурҳонаст ,у ончӣ дар дил чароғ имонаст ва нур тобонаст . Хунаки марои он бандае ки миёни ин ду чароғ равонаст . Азизтар азу кист ки нури аъзам дар дилаш тобонаст !у дида ва рӯй дӯсти дидаи дил ӯро аёнаст , як нафас бо дӯсти бадв гетӣ арзонаст , як дидор аз он дӯсти бсди ҳазор ҷон ройгонаст .

Фأмои аллазӣнаи омнўои биллоҳу аътсмўо ба алоиаҳ аз бандаи имону эътисоми бҳкми бандагӣ , ва аз раби алъзаҳи фазлу раҳмати бнъти меҳрбонӣ . Он гуҳ гуфт :у иҳдиҳми إлиаҳи срото мустақиман эшонро ҳидояту рушд он диҳад ки бидонанд ки ончӣ ёфтанд аз мсўбт ,у ончии диданд аз каромат , бФзлу раҳмати худоӣ буд , на боямону эътисоми эшон . Ва ба

Қол алнабӣ ( с ) : « мо мнкми ман аҳади инҷиаҳи амала » . Қил :у лои анат ё расӯли аллоҳ ? қол : «у лои أно , алои ани итғмднии аллоҳи брҳмтаҳ » .