Қавлаи таъолӣ :у إзи қоли аллоҳ ё исои ибни Марями алоиаҳ аз рӯй ишорат бар завқи ҷавонмардони тариқати ин савол ташрифаст на хитоби тъниФ , ки муроди броءти соҳат исоасту покии вай аз гуфтори таслис , ки тарсоён бирав бастанд , ва бар вай даъвӣ карданд ,у исои адаби хитоб нигаҳ дошт , ки бҷўоби ибтидои бсноء ҳақ кард ҷли ҷалола на бтзкити хеш , гуфт : сбҳонк эй анзҳти тнзиҳои ъмои лои илиқи бўсФк . Пас гуфт : мо икўни лии أни أқўли мо лӣси лии баҳақи бори худоё ! чун аз қабл ту брсолти махсӯсам , шарти набувват исмат бошад , чун раво буд ки он гӯям ки на шарти рисолат буд ? ! إни канти қиллатаи Фқди ълмтаҳ ! агар гуфтаам , худ донистае ,у восиқами бонкаҳ ту майдонӣ ки нагуфтаам .

Тааллуми мо фии нафасӣу лои أълми мо фии нФски ин радаст бар ҷҳмён дар исботи нафаси бории ҷли ҷалола , ва ҳамчунин Мустафо ( с ) гуфт дар хабари саҳеҳ бар вифқи оят дар исботи нафас : « субҳони аллоҳу бҳмдаҳи адади халқау мидоди калимотау ризо нафса » , ва бок нест аз онкии ин нафас бар махлуқ уфтад ,у сифат вай бошад , ки мувофиқати исми ақтзоءи мувофиқат маъонӣ накунад .

Нафаси махлуқ мнФўсаст яъне мавлуд , ман қўлҳм нафаст алмрأаҳ , ва маснӯъасту муҳаддиси ориятӣу маҷозӣ , сохтаи бондозаҳ ,у бҳнгоми зиндаи бҷрму нафас , ва он гуҳи зодаи миёни ду кас муҳтоҷ хӯрду хоб , гирифтаи нону об , нобӯда дай , бечораи имрӯз , ноёфт фардо ,у нафаси холиқи азалӣ ва сармадӣ бӯда ва ҳаст , ва бӯданӣ бе кӣ ва бе чанд ва бе чун , на ҳоли гирд на ҳоли гир , на нўнът на тағйирпазир , на мтъоўри асбоб , на муҳтоҷ хӯрду хоб , ҳаргиз кӣ монандаи буд нафас карда ба нафаси кирдигор . Ин маҷбур ва ӯ ҷаббор , ин мақҳур ва ӯ қаҳҳор , ин набӯд ва пас ббўд , ӯ ҳаргиз набӯд ки набӯд ва ҳаргиз набӯд ки нахоҳад буд .

Шайхи алисломи Ансориро пурседанд : чаҳ гӯйии эшонро ки гӯйанд : мо сифот худоӣ бишнохтем , ва чунӣ биндохтим , ҷавоб дод ки : савоб онаст ки гӯйанд : мо сифоти аллоҳро бишунидем , ва чунӣ биндохтим , ки ин мебибояд шунид на май бибояд шинохт , мсмўъаст на маъқӯл , мсмўъ дигарасту маъқӯли дигар , мо дар сифоти аллоҳ бар муҷарради самъ ақтсор мекунем , ва агар хоҳем ки дар шеваи эътиқод дар сифоти аллоҳ аз мақоми самъи қадам фаротар наҳем натавонем , ҳар чаҳ худо ва расӯл гуфт бар паии онем . Фаҳму ваҳми худ гум кардем , ва савоб дид худ маъзул кардем , ва худро бостхзои биўкндим ,у бозъон гардан ниҳодем ,у бсмъ қабул кардем ,у роҳ таслим супурдем . Ҳар ки аллоҳро монандаи хеш гуфт , ӯ аллоҳро ҳазор анбоз беш гуфт , ва ҳар ки сифоти аллоҳро таътил кард , ӯ худро дар ду гетӣ залил кард . Ҳар ки исбот кард худоиро зоту сифоти худро , дарахти бирўзии гашту наҷот . « омно ба кул ман ъанд рбно » . Уманои бмои анзлту атбъно алрасул Фоктбнои маъаи алшоҳдин . Тааллуми мо фии нафасӣу лои أълми мо фии нФск . Худоё ! ту доне ки дар ниҳоди писари Марям чаҳ таркиб кардӣ . Ту доне ки дар аҳволи вай чаҳ ронадӣ . Ту аз асрору нъўти ваии хабари дорӣ . Вайро дар саропардаи ғайби ту роҳ нест : إнки أнти ъломи алғиўб .

Мо қиллати ?лаами إлои мо أмртнӣ ба худовандо ! мо камари амтсоли фармон бар миён доштем . Рқоби мо дар рбқаҳи тоъат буд . Бҳкми фармони адоء рисолат кардем . Сухани мо боишон ин буд ки : أни аъбдўои аллоҳи рабӣу рбкм чун саҳифаи ҳаёти мо дар навиштӣ ,у навбати умри мо басар омад , ва аз олами фано бо олам бақо оварадӣ , бандаро аз ҳоли эшон огоҳӣ набӯд , ту доне ки эшон чаҳ карданд ва чаҳ гуфтанд , аз асрору аҳволи эшон ту хабари дорӣ . Акнӯн Фзлки ҳисоб ,у боқии кор бо ду ҳарф омад : إни тъзбҳми Фإнҳми ъбодку إни тғФри ?лаами Фإнки أнти алъзизи алҳким . Агар шан азоб кунӣ бандагон тавонад ва агар шан биёмурзӣ бечорагон тавонад . Агар халъати ризои пӯшии ошиқон кӯй тавонад , ва агар доғи ҳиҷр бар эшон наҳй мусӣбат задагон роҳ тавонад . Агар бФрдўси шани фурӯди ореи навохтагон фазл тавонад , вари бзндони ҳиҷрашони бози дории куштагони теғ қаҳр тавонад . Худовандо ! агар шан азоб кунӣ эшон сзоء онанд , вар биёмурзӣ ту сзоءи онӣ . Агар биёмурзӣ турои худ зиёни нмидорд ки ту он азизӣ ки гуфту куфри кофарону тавҳиди муваҳҳидони бнсбт бо ҷалоли ъз ту яксонаст , на аз тавҳиди муваҳҳидони ҳазрат туро камоласт , на аз куфри кофарони даргоҳи турои нуқсон . Эшон он карданд ки аз эшон ояд , ту он кун ки аз ту ояд .