Қавлаи таъолӣ :у зрўои зоҳири алإсм ва ботина бидон ки раби алъзаҳи ҷли ҷалола ,у тақаддусати асмоؤаҳ ,у тъолти сифота ,у тувалети олоؤаҳу нъмоؤаҳ , бҷлоли қудрату камоли иззати халқро бёФрид ,у блтоФти санъату назари ҳикмату карам бе ниҳояти эшонро тарбият кард , ва неъматҳои бе ниҳояти ҳам аз рӯй зоҳрҳм аз рӯй ботин бар эшон тамом кард , гуфт : «у أсбғ алайкум наамма зоҳирау ботина » . Он гуҳ аз бандаи шукри неъмати дархост , гуфт : «у ашкрўои неъмати аллоҳи إни кантами إёҳи тъбдўн » . Агар шарти бандагӣ май нмоӣид , шукри неъмат биҷой оред ,у неъмати худованди хешро дар мухолифат ӯ на дар зоҳир на дар ботин бакор мадоред . Инаст ки гуфт ҷли ҷалола :у зрўои зоҳири алإсму ботина . Чунон ки неъмати ду қисми ниҳод : зоҳиру ботин , мухолифатро ду қисми ниҳод : зоҳиру ботин . Неъмати зоҳири кома халқаст ,у неъмати ботини ҷамоли халқ . Ҳамчунин дар муқобилаи он асми зоҳир мухолифатаст ки дар ҷавориҳ зоҳир равад ,у асми ботини дӯсти доштан маъсиятаст ки дар дил равад . Инаст ки саҳл тстрӣ гуфт дар маънии оят : атркўои алмъосии болҷўорҳ ва ҳубҳо болқлўб . Ва гуфтаанд : асми зоҳири талаб дунёасту асми ботини талаби биҳишт . Ҳар чанд ки талаби биҳишт бар лисони илм маъсият нест , аммо дар тариқи ҷавонмардону завқи орифони талаби биҳишти талаб неъматаст , ва дар талаби неъмати боз монданаст аз роз вале неъмат ,у нози ҳазрат , ва ҳар чаҳ туро аз розу ниёз боз дорад , эшон ширк шимуранд , ва маъсият донанд , агар чаҳ дар ҳақи қавмии тоъату ибодат буд ,у фии маъноаи аншдўо : баҳр чаҳ аз роҳи бози уфтӣ , чаҳ куфри он ҳарф ва чаҳ имони баҳр чаҳ аз дӯсти вои Монӣ , чаҳ зишти он нақш ва чаҳ зебо .

Ва лои тأклўои ммои лами изкри исми аллоҳи алайҳ хӯрдани бшҳўт дигараст , ва хӯрдани бзрўрти дигар . Хӯрдани бшҳўти аҳли ғифлати рости бнъти битолату мадади қӯти раб алъзаҳ мегуяд : иأклўни комаи тأкли алأнъом , ва хӯрдани бзрўрти аҳли қаноати рости бҳкми зарурати бнъти қурбат ,у тақвияти нафас аз баҳри ибодат , иқўли аллоҳи таъолӣ : Фклўои ммои ғнмтми ҳлолои тибо , вроءи ин ҳар ду ҳолати ҳолатӣ дигараст дар хӯрдан , ки он ҳол орифонаст ,у нишони раҳравон , чунон ки пер тариқат гуфта : аҳли алмҷоҳдоту асҳоби алрёзот , Фтъомҳми алхшн ,у лбосҳми алхшн ,у алзии блғи алмърФаҳи лои иўоФқаҳи алои кули латиф ,у лои истأнси алои бакули малеҳ . Иқўли аллоҳи ҷли ҷалола : Флинзри أиҳои أзкии тъомои Флиأткми брзқ .

أ ва ман кон мето Фأҳииноаҳи ҳаёти маърифат дигараст ,у ҳаёти башарияти дигар .

Оламёни бҳёти башарият зиндаанд ,у дӯстони бҳёти маърифат . Ҳаёти башарияти рӯзӣ басар ояд ки дунё бохр расад ,у аҷал дар расад , إзои ҷоءи أҷлҳми Флои истأхрўни соъаҳу лои истқдмўн ,у ҳаёти маърифат раво набошад ки ҳаргиз басар ояд , ки маърифати ҳаргизи бнрсд , рӯзи бурузи афзӯнтару баҳақи наздиктар , иқўли аллоҳи таъолӣ : Флнҳиинаҳи ҳаёаи тайиба .

Ҷунайди якеро май шаст аз мурӣдони хеш . Ангушти мустаҳаба ҷунайд бигирифт , ва гуфт : ҳозои инқли ман дори илои дор . Дӯстон ӯ намиранд , балӣ аз сароишон ва усарое баранд .

Ҷунайд гуфт : оре ! медонам , ва чунинаст , аммо ангушти мо раҳо бояд кард , то туро башуем ,у суннати шариъати биҷои орм . Абӯи абди аллоҳ хафиф гуфт аз бӯи алҳусайн музайян ки : дар Макка шудам .

Шайхи бӯи ёқӯби ақтъ дар ҳол рафтан буд . Маро гуфтанд ки : агар дар ту нигарад шаҳодат биравӣ арза кун . Гуфто : маро ғур гирифтанд , ки ман кӯдак будам . Бар болин вай нишастам . Дар ман нигараст . Ман гуфтам : аиҳо ашшайх ! ташаҳҳуди أни лои илоҳи алои аллоҳ ? вай гуфт : Аёӣ тънӣ ? бъзаҳи ман лои изўқи аламут , мо бқии бинӣу байнаи алоҳҷоби алъзаҳ ! бойен маро мехоҳӣу бмн май гӯйӣ ?

Бъзт ӯ ки ҳаргиз марг начишад ки намонда миёни ман ва ӯ магари пардаи иззат .

Шайх алислом гуфт : пардаи иззат ӯ ӯст , ки ӯ худ ӯст , ва ту ту .

Абӯи абди аллоҳ хафиф гуфт : мардӣ дар алуҳият месӯхт , вроءи парда иззат омаданд то шаҳодат бирав арза кунанд . Бӯи алҳусайн музайян брўзгор мегуфт : гадоӣ чун ман омадам ки шаҳодат бар дӯстон ӯ арза кунам . Шоҳи кирмонии ин оят бархонад , гуфт : нишони ин ҳаёти се чизаст :у ҷадони алонси бФқдони алўҳшаҳ ,у аломтлоءи ман алхлўаҳи бодмони алтзкраҳ ,у астшъори алҳибаҳи бхолси алмроқбаҳ . Аз халқи азлат , ва бо ҳақи хилват , забон дар зикр ,у дил дар фикр . Гуҳӣ аз назари ҷалолу иззат дар ҳайбат , гуҳӣ бар умеди назари лутф бар сари муроқибат . Пайвастаи ҷон бар тобаи ишқ кабоб карда ,у парвонаи вор дар сӯхта , ва дар шаби торик чун волҳони бФғони омада , бар умеди онкӣ то саҳаргоҳи субҳ « инзли аллоҳ » барояд , ва ӯ таъаҳҳуд беморон кунад , гуяд : эй Фриштгон ! шумо гирди дили эшон тавоф мекунед , то ман ҷароҳатҳоро марҳам май нуҳум . Забони ҳоли бандаи бнъти аФтқори ҳмигўид :

Фмни ирди аллоҳи أни иҳдиаҳи ишрҳи садраи ллإсломи нишони ин шарҳ онаст ки бандаро се нури басаи вақт дар дил афкананд : нури ақл дар бдоит ,у нури илм дар васотат ,у нури ирфон дар ниҳоят . Он гуҳи бмҷмўъи ин анвори мушкилҳо ӯро ҳал шавад , ва ғайбҳо баъзе дидан гирад . Мустафо ( с ) гуфт : « атқўои Фросаҳи алмؤмн , ?фонаи инзри бнўри аллоҳ .

Бнўри бдоити айби худ бидонад . Бнўри васотати зиён худ бишносад . Бнўри ниҳояти нобӯд худ дарёбад . Бнўри бдоит аз ширки барраад . Бнўри васотати бхлоФи барраад . Бнўри ниҳоят аз худ барраад :

Ва ҳозои сироти рбк мустақиман алсроти алмстқими иқомаи алъбўдиаҳи маъаи алтҳқиқи ллрбўбиаҳ . Фарқӣаст муаййиди бҷмъ , ва ҷамъӣаст муқайяди бшръ . Фарқ бе ҷамъи ҷаҳд мӯътазилӣонаст аз роҳи биФтодаҳ ,у бмнзл ҳақиқат нарасида ,у ҷамъ бе фарқи тариқ абоҳтёнаст , шариъати дасти бдоштаҳ ,у ҳақиқатӣ ки нест пиндошта . Гуфтаанд ки : фарқи биҷой шариъатаст ,у ҷамъи биҷои ҳақиқат . Ҳар шариъат ки аз ҳақиқат холӣаст ҳурмонаст , ва ҳар ҳақиқат ки аз шариъат холӣаст хизлонаст . Шариъат баёнасту ҳақиқати аён ,у Мустафо ( с ) ҳам соҳиб аёнаст ва ҳам соҳиби баён , ва то шариъату ҳақиқат дар банда муҷтамаъ нашавад , дори ассаломи вайро ҷой ва манзил нашавад . Раб Алъоламин мегуяд : ?лаами дор ассалом ъанд рбҳм . Баҳри ҳол ки бошанд ,у баҳри сифат ки раванд , саломи қарини ҳоли эшон ,у рафиқи рӯзгори эшон . Бовел ки дршўнд Нидо ояд : « адхлўҳои бсломи омнин » . Пас чун ором гиранд , Фриштгон ҳаме гӯйанд : « саломи алайкуми бмои сбртм » . Пас аз он ҳар сухан ки шунаванд , аз ҳар кас ки шунаванд , бар сари он саломи ниҳода ки : лои исмъўни фӣҳо лғўоу лои тأсимои إлои қилои сломои сломо . Ва азин азизтар ки пайвастаи саломи ҳақ боишон мерасад ,у дилу ҷони эшон бон менозад , чунон ки мегуяд : « тҳитҳми явми илқўнаҳи салом » , « саломи қўлои ман раби раҳим » .

Ва иқол : дори ассаломи ғдои лмни силами алиўми лисонаи ман алғибаҳ ,у ҷинонаи ман алғибаҳ ,у завоҳираи ман алзлаҳ ,у змоӣраҳи ман алғФлаҳ ,у ъқидтаҳи ман албдъаҳ ,у мъомлтаҳи манулҳарому алшбҳаҳ ,у аъмолаи ман алрёءу алмсонъаҳ ,у аҳволаи ман алоъҷобу алмлоҳзаҳ .

Сами қол :у ҳўи влиҳми бҳзои шарафи қадари тлки алмнозл , ҳайси қол : «у ҳўи влиҳм »у азои кони ҳўи субҳонаи влиҳм , ?фони алмнозли бأсрҳои тобт , Киеви кант ,у أинмои кант . Қоли қоӣлҳм :