Қавлаи таъолӣ : إни фии злки лоиаҳи лмни хоФи азоби алохраҳи злки явми маҷмӯи ?лаи анносу злки явми машҳӯди яҳё маоз гуфт : рӯзҳо панҷаст , яке рӯзи мафқуди дигари рӯзи машҳӯди сиўми рӯзи мўрўди чаҳоруми рӯзи мавъӯди панҷуми рӯзи ммдўд , аммо рӯзи мафқуди рӯз динӣааст ки бар ту гузашт вафоят шуд ва бо ту ҷазри ҳасрату тлҳФ дар Фўот он намонад , дарёфт онро дармон на , ва бо пас овардан он мумкин на , ва агар гӯйии имрӯз тадорук кунам имрӯзро худ ҳақӣаст ки ҷузи ҳақи хешро дар он ҷойгир на , бо ту ҷуз азин намонад ки гӯйӣ « ё ҳасратии алии мо фартати фии ҷанби аллоҳ »у раби алъзаҳ он кунад ки худ хоҳад , агар биёмурзад фазл он дорад ,у фазл аз вай сазоаст , ва агар уқубат кунад бъдл кунад ,у адли ваии рост . Аммо рӯзи машҳӯди ин рӯзаст ки ту дар онӣ , агар худро дарёбӣ ва амал кунӣ ,у сафари охиратро зодӣ баргирӣ ,у мақоми растохезро ъдтӣ бисозӣ , вақт он ёфтае бғнимти дор ,у ббидорӣу ҳушёрии кор худ бисоз пеш аз онкии рӯз басар ояд ,у вақт дар гузарад ва кӯш то имрӯз аз даии туро ба буд ки Мустафо ( с ) : гуфта мағбун касеаст ки дайу имрӯз ӯро яксонаст « ман астўии иўмоаҳи Фҳўи мағбун » .

Ва рӯзи мўрўд рӯз фардост , нигар то андеша он набарӣ ,у дил дар он набандӣ ,у вақт хеш бомед фардо зойеъ накунӣ ки фардои ноомада дар даст ту нест , ва бошад ки худ дар шумори умр ту нест , мегуяд ки :

Мустафо ( с ) фарои абди аллоҳ умр гуфт « кун фии алднёи конки ғариб ӯ обири сиблати въди нФски фии аламутӣу азои асбҳти нФски Флои тҳдсҳои болмсоءу азои амсити Флои тҳдсҳои болсбоҳу хзи ман сҳтки лсқмк ва ман шбобки лҳрмк ва ман Фроғки лшғлк ва ман ҳётки лўФотки Фонки лои тдрии мо асмки ғдо » .

Ва рӯзи мавъӯди рӯз маргаст охири рӯзгору ҳангоми бор , умри бохри расида ,у ҷони бчнбри гардани монда , ва дар ғарқоби ҳайрати афтода ,у оби ҳасрати гирди дида дар омада , ва он рӯй арғавонӣ заъфаронӣ гашта .

Ҳушёр касе буд ки он рӯзро пайвастаи баробари чашм хеш дорад ва як соъат аз ёд кардан он наёсоед , Мустафо ( с ) гуфт : « ани акискми аксркми ллмўти зкроу аҳзмкми аҳснкми ?лаи астъдодо , алоу ани ман ъломоти алъқли алтҷоФии ани дори алғрўр ,у алонобаҳи илои дори алхлўд ,у алтзўди лскнии алқбўр ,у алтأҳби лиўми алншўр » .

Ва рӯзи ммдўди рӯз растохезаст ки халқи аввалин ва охирин ҳашар кунанд , ва эшонро ду гуруҳ гардонанд , гуруҳеи некбахтон ,у гуруҳеи бадбахтон , чунон ки раб алъзаҳ гуфт : « Фмнҳми шқӣу Саид » абӯи Саиди хрозро гуфтанд чаҳ маънӣ дорад ончии Мустафо ( с ) гуфт : шибтнии сӯраи ҳуд ?

Қоли маъноа : шибтнии зикри ахбори аллоҳи таъолии ани аҳлоки аломми алсолФаҳ , форди алайҳи ман злки ҳибаҳи алстўаҳу фӣаи алохбори ъмои ҳукми алии ибодаи фии алаввали бқўлаҳ : « Фмнҳми шқӣу Саид » гуфт : дарин сурати ду кори азим баён карда ,у стўти иззати илоҳят бхлқ намӯда , яке бтши қаҳҳорӣу сиёсати ҷабарути иззат , ки бар қавмии ронда , ва аз хонҳошон бар андохтау дамор аз ҳамаи бароварда , ҳилл тҳс манеҳам ман أҳди أўи тсмъи ?лаами ркзои дигари баёни ҳукми азал ки дар саодату шақовати халқи рафта , гуруҳеро бдоғи худ гирифта , ва бо айб шан харида , ва бе всилти тоъати номашон дар ҷарида съдо карда ,у гуруҳеро беҷурм аз даргоҳи худ брондаҳ ,у меҳри шақоват бар дилҳошони ниҳода , ва дар вҳдаҳ набоист афканда , он Саиди пеш аз амали руста ,у кораш бар омада , ва ин шқии бтири қатъияти хаста ,у бмихи ради вобаста , чаҳ тавон кард аллоҳи чунин хоста ,у ҳукми адли ҳукми ин ронда , на машки худ буи харида , на асали бахуд ширинӣ ёфта , корӣаст дар азал бӯдау рафта , на фузуда ва на коста , инаст ки аллоҳ гуфт ҷли ҷалола : Фмнҳми шқӣу Саид хроз гуфт расӯли худо ( с ) аз сиёсати он хабару стўти ин ҳукм гуфт : « шибтнии ҳуд » .

Пери тариқатро пурседанд аз анфоси некбахтону бадбахтон ,у фарқи миёни эшон , гуфт : нафаси бадбахти дӯди чроғисти кушта , дар хонае танг бе дар ,у нафаси некбахти чашмаи исти равшану равон дар бӯстонии ороста бо бар .

Шқиқ балхӣ гуфт : аломати саодати панҷ чизаст : лини алқлб ,у ксраҳи албкоءу алзҳди фии алднё ,у қасри аломл ,у ксраҳи алҳёء , дилии нарм дар ибодати ҳақи хамидаи бадаст овардан , ва аз бими уқубат бисёр гиристан , ва дар дунёи зоҳид бӯдан ,у амли кӯтоҳ кардан , ва бар ҳаёу шарми зистан . Гуфто :у нишони шақоват бар акси ин панҷ чизаст : қсоўаҳи алқлб ,у ҷумуди алъайн ,у алрғбаҳи фии алднё ,у тӯли аломл ,у қуллаи алҳёء .

Фостқми комаи أмрт дар кули олам ва дар фарзанди одам кро сазад ки чунин хитоби азим бо вай кунанд , ки : Фостқм ? ва худ дар кадом ҳавсила гунҷад магари ҳавсилаи Муҳамади арабӣ ки болтоФи карами ороста ,у бонавори шуҳуди афрӯхта ,у бтأииди рисолати муаййиди гардонида , ва он гуҳи рабтаи исмату тасбит бар дили ваии баста , ки лнсбт ба Фؤодк ва он гуҳ бар бисот инбисот нишаста , ва дар хилвати أўи أднӣ аз ҳақ шунида ,у оёти куброи дида , ва агар на ин қӯту каромату алтофи аноят будӣ , тоқати кашиши бори иззати Фостқми кома أмрт надоштӣ , набинӣ ки чун ин хитоб аз даргоҳи набуввати бомати пайваст ва донист ки эшон ҳаргизи бкмол истиқомат нарасанд , аз нтоўсти эшон бо он хабар доду узр эшон биниҳод , гуфт : астқимўоу лни тҳсўо , эй лни ттиқўои алостқомаҳи алтии амрати баҳо . Ва қоли абӯи алии алҷўзҷонӣ : кун толиби алостқомаҳ , лои толиби алкромаҳ , ?фони нФски мутаҳаррикаи фии талаби алкромаҳ ,у рбки таъолии итлби мнки алостқомаҳ .

Ва маънии истиқомати ҳамвор бӯданаст бетлўн , ҳар ки аз мақоми тлўини бҳиӣт тамкин расад мақоми истиқомат ӯро дуруст гардад , ва ин истиқомати ҳам дар феъл бояд ҳам дар халқ . Дар феъл онаст ки зоҳир бар мувофиқати дорӣу ботин дар мхолст . Ва дар халқ онаст ки агар ҷафои шинавӣ , узри диҳӣ , ва агар азии намоянд , шукр кунӣ . Ва иқол : астқомаҳи алнФўси фии нафии алзлаҳ ,у астқомаҳи улқулуби бнФии алғФлаҳ ,у астқомаҳи алорўоҳи бнФии алмлоҳзаҳ ,у أқми алслоаҳи тарафии алнҳору злФои ман аллили авқоту соъоти шбонрўз ки ном зад кардаанд аз баҳри авроду азкору назар эътибор кардаанд , то бандаи рӯзгору авқоти хеши лои бали соъоту анфоси хеш мустағриқ дорад ва ҳар вақтеро вирдӣ сохта дораду бидонад ки воридоти илоҳӣ дар авроди бандагии баста , ҳар киро вирди тоъоти бештар , ӯро воридоти мукошифоти қавитар ва тамомтар , пас банда бояд ки авқоти хеш бахшида дорад бар ду қисм , қисмии тазаккури забону ибодати арқон ,у қисмии тафаккури дилу муроқибати ҷон , то ин каромати сноءи ҳақ буи расад ки мегуяд ъзи ҷалола : аллазӣнаи изкрўни аллоҳи қёмоу қъўдоу алии ҷнўбҳму итФкрўни фии халқи алсмоўоту алأрз .

إни алҳсноти изҳбни алсиӣоти алҳсноти мо иҷўд ба алҳақ ,у алсиӣоти мо изнб ба алъбд , Фозои адхли ҳасаноти афваи алии қбоиҳи алъбду ҷурма , мҳоҳоу абтлҳо . Ва иқол : ҳасаноти алтўбаҳи тзҳби сиоти алзлаҳ ,у ҳасаноти алъноиаҳи тзҳби сиоти алҷноиаҳ . Қоли яҳёи бен маоз : ани аллоҳи ъзу ҷли лами ирзи ллмؤмни болзнб ҳатто стар ,у лами ирзи болстр ҳатто ғФр ,у лами ирзи болғФрон ҳатто бадал ,у лами ирзи болтбдил ҳатто аҷраи алайҳ . Фқол : إни алҳсноти изҳбни алсиӣот .

Ва куллан нақси алейк ман أнбоءи алрсли худовандони маъонӣу арбоби маорифи бмнқоши хавотири азин ояти ҳикматҳо истихроҷ кардаанд то мақсӯд аз он ки қиссаҳои анбиё ваамам бо Мустафо арабӣ гуфтанд чаҳ буд қавмӣ гуфтанд мақсӯди он буд то шарафи уммати вайу фазли эшон барамам солФаҳ пайдо шавад ки иззати қуръони хабар чунин дода ки кантами хайри أмаҳи أхрҷти ллноси маноқиби дигарон ,у ойини рӯзгори эшон ,у васфи шароеъи эшон , бо ин уммат гуфтанд , то ин уммати шарафу фазли худ бар эшон бидиданд , ва он гарони бории эшон дар аҳкоми таклифи бдонстнд ,у тахфифи худ андарин маънӣ бишнохтанд , ва бар вақфи ин раби алъзаҳи ҷл ҷалола гуфта : ириди аллоҳи бкми алисру лои ириди бкми алъсри мо ҷаъли алайкуми фии аддӣни ман ҳараҷи ириди аллоҳи أни ихФФи ънкму أсбғ алайкум наамма зоҳирау ботина . Қоли баъзи алмФсрин : алнъмаҳи аззоҳираи тахфифи алшроӣъу алнъмаҳи алботнаҳи тазъифи алсноӣъ . Пас Мустафо ( с ) чун ин навохт ва ин каромату неъмат аз ҳақи буии пайваст ,у бомати ваии хост то бшкри он қиём кунад , аз қиёми шабу сиёми рӯз , корӣу муҷоҳидае азим бар худ ниҳод , кони ислии боллил ҳатто таваррумати қудамоа , Фқил : ё расӯли аллоҳи أи лӣс « қади ғФри аллоҳи лаки мо тақаддуми ман знбк ва мо тأхр ? Фқол : أи Флои акўни ъбдои шкўро ?

Сами аФтхри Фқол : беъсати болҳниФиаҳи алсҳлаҳ , бидон эй ҷавонмард ки шоҳ роҳӣ биёростанд , ва сад ва бист ваанд ҳазор пайғомбарро сари барин раҳ доданд , ҳар якеро бксўтии дигари бпўшиднд , ва ҳар якеро бхлътӣ дигар биёростанд ҳама ки буданд муқаддамаи лашкари Сайиди аввалин ва охирин Мустафои арабӣ ( с ) буданд бо ҳамаи ҳадис вай карданд ,у сирату суннат вай гуфтанду номи ваии бурданд , чун Сайиди си қадам дар доираи вуҷӯди ниҳод , корҳо ҳама хатм карданд , дар таъбияи анбиё дар бастанд , қиссаи он азизони ҳама бо вай гуфтанд , ва ӯро хабар доданд , ки : ва куллан нақси алейк ман أнбоءи алрсл мо насабт ба Фؤодк эй меҳтар сокин бош ,у дил бар ҷои дор , ки мо бо пайғомбарони ҳадис ту кардем ,у қиссаи ту гуфтем , ва дар навохту икром ту афзудем , то эшон бидонанд ки чун ту наанд , ва ту бадоне ки эшон бмнзлт ту нарасиданд .

Аз ӣнҷо гуфт Сайиди валади одаму меҳтари олам ( с ) : « анои Сайиди валади одаму лои фахр , кант набиёу одами байни алрўҳу алҷсд , одам ва ман дунаи таҳти лўоӣӣ , явми алқимаҳ . Нҳни алохрўни алсобқўн » .

Ва рӯй ани абии бикри алктонии қол : солати алҷниди ани мҷозоаҳи алҳкоиаҳи Фқол : ҳай ҷанд ман ҷунуди аллоҳи фии арзаи иқўӣ ба аҳволи алмридин . Фқлт : илоҳи асли фии алкитоб ?

Қол : нъм , қавла : ва куллан нақси алейк ман أнбоءи алрсл мо насабт ба Фؤодк .