Қавлаи таъолӣ : « раби қади отитнии ман алмалик » ман ҳарф табъизаст , аз он дар сухан оварад то бадоне ки аллоҳ таъолӣаст ки молик бар камоласт ва дар малики эмин аз заволаст , қиўмӣ бегаштан ҳоласт , дар зоту сифот мутаъоласт , малики алмулук , худованди ҳамаи худовандон , подшоҳ бар ҳамаи подшоҳон , пеш аз ҳар замону пеш аз ҳар нишон , азими алмну қадими алоҳсон , дорандаи ҷаҳону навбати сози ҷаҳонён , ҳар касро он диҳад ки ӯро сазад ва бар ҳар каси он наад ки бартобад , аз маъдани меҳнати нақди неъмати падеди орад ва аз шаби андӯҳи субҳи шодӣ бар орад , яке андеша кун дарин қиссаи Юсуфу меҳнати вай , ҳузни ёқӯбу ҳрқти вай , ҳасади бародарону қасди эшон , ҳузнӣ бидон азимӣ , меҳнатӣ бидон дарозӣ , ҳасадӣ бидон тамомӣ , бингар ки аллоҳ чаҳ намӯд аз лутфи худ боишон ва чаҳ рехт аз нисори раҳмат бар сари эшон , чунонк дар шохи ҳанзали шФоءи дарди ниҳод ва аз мағзи афъии трёқи заҳри сохт , аз чашмаи андӯҳи ёқӯби оби шодӣ равон кард ва аз зулмати ҳасади бародарони нури шафқат падед оварад , бтбъ аз якдигар нФўр гашта буданд ки Лутфӣ аз ҳазрати худ дар миёни эшон афканд то домани улфати эшон ва аҳам дӯхт ва эшонро аз парокандагӣу душманӣ дар маҷмаъи дӯстӣу бародарӣ ҷамъ кард то ҳам Юсуф ( ъ ) эшонро узри сохт , гуҳӣ бо падар гуфт : назъи алшитони бинӣу байни ухувватӣ , гуҳӣ бо бародарон гуфт : лои тсриби алайкуми алиўм , гуҳии неъмати манъамро шукри гузорад ва гуфт :у қади аҳсан бе , чун ин ҳамаи алтоф карам дид ва навохт бениҳоят аз даргоҳи аҳадяти забони сано ва дуо бикшод гуфт : раби қади отитнии ман алмалик гуфтаанд ки раби Алъоламин ҷли ҷалолаи малики Мисри бадв кас дод : ба Юсуфи пайғомбару фиръавни душман , фиръавнро аз рӯй мазаллат ва иҳонат доду Юсуфро аз рӯй эъзозу каромат , фиръавн чун малики Миср бар вай рост шуд аз қӯт худ дид , азоФт бо худ кард гуфт : аи лӣси лии малики Мисри мо илмати лаками ман илоҳ ғайриӣ , лои ҷурми залилу хори гашту Юсуфи малик аз ҳақ дид , ҳавлу қувваи худ дар миён надид , гуфт : « раби қади отитнии ман алмалик » лои ҷурми бъзтии ниҳояту каромат набувват расед , фиръавн ки азоФти малику неъмат бо худ кард эмоми аҳли қудрату эътизоли гашт ки гуфтанд : алтоъаҳи мнои лои ман тавфиқи аллоҳ . Ва Юсуф ки азоФт бо ҳақ кард эмоми аҳли суннату ҷамоати гашт ки гуфтанд : кул ман ъанд аллоҳ ва гуфтаанд он малик ки Юсуф ишорат бидон кард малики ризо ва вафоаст ки баҳр чаҳ пеш омад ризо доду баҳр чаҳ рӯзи балии пазируфт вафо намӯд , кори анбёء чун кор дигарон набошад , малики эшон на чун малики ҷаҳонён буд , эшон ҳамаи ҷавоҳир исмат буданд , парвардаи қӯти алтоф рубубият буданд , аз мшорқи давлати набувват тулӯъӣ карданд , бар сипеҳри иззати рисолат таҷаллӣ карданд , бофқи дарди муҳаббат фурӯ шуданд . Ва нишони камоли ризоу вФоء Юсуф онаст ки сари худ аз ағёр бтмомӣ бипардохт ва аз ёди худ якборагӣ бо ёд ҳақ пардохт , бзбон тФрид гуфт : أнти велеи фии алднёу алохраҳ , дар дунёи марои ирфони ту бас ва дар уқбои ризвони ту бас , он гуҳи таҳқиқи ин даъвиро орзӯӣ марг кард гуфт : « тўФнӣ мусалламан » марги нафаси борзў хост донист ки дар марги ҳаёа аҳл дод ва дайнаст ва аз марги равони покро тамкинаст . Алқии Юсуфи фии алҷбу ҳабси фии алсҷни Флми иқли тўФнӣ мусалламан Флмои теми ?лаи алмалику астқоми ?лаи аламру лақии алохўаҳи сҷдои ?лау лақии абўиаҳи маъааи алии алърш , қоли тўФнӣ мусалламан , феълами анаи алмштоқи кули алоштёқ .

Инаст хотимаи қиссаи Юсуф ( ъ ) ва бузургвортар аз ин қисса Эй нест ки раби алъзаҳ дар абтдоء сӯра гуфт : « нҳни нақси алейк أҳсни алқсс » ва дар охир сӯра гуфт : « лақади кони фии қссҳми ибраи лأўлии алأлбоб » дар аввал гуфт некӯтарин қисса ҳоаст ва дар охир гуфт дар ин қиссаи ибратҳо ва пандҳоаст , ҳамаи қиссаҳои пайғомбарон ки баён кард восита дар миён оварад чунонк дар қиссаи Нӯҳ ( ъ ) : «у атли алайҳими нбأи Нӯҳ » ва дар қиссаи иброҳӣм ( ъ ) «у атли алайҳими нбأи إброҳим » ва дар қиссаи писарони одам ( ъ ) «у атли алайҳими нбأи ибнии одам » , чун бқсаҳи Юсуф ( ъ ) расед восита аз миёни бардошти азоФт бо худ кард , баёни ону зикр он гуфт : « нҳни нақси алейк أҳсни алқсс » ва дар охир гуфт « лақади кони фии қссҳми ибраи лأўлии алأлбоб » яъне фӣҳо ибрау ъзаҳи ллмлўки фии басти алъдли комаи басти Юсуфу фии алмни алии алръиаҳу алоҳсони илайҳами комаи феъли Юсуфи анаи лмои малакаами аътқҳми каллаам , ва ман алъбраҳи фии қссҳми лорбоби алтқўии ?фони Юсуфи лмои тарки ҳавоаи рқоаҳи илои аллоҳи мо рқоаҳ , ва ман злки алъбраҳи лоҳли алҳўии фии атбоъи алҳўии ман шудаи алблоءи комрأаҳи алъзизи лмои табаъати ҳавоҳо лақяти мо лақяти ман алзру алФқр , ва ман злки алъбраҳи ллммолики фии ҳифзи ҳарамаи алсодаҳи киўсФи лмои ҳифзи ҳурматаи фии Зулайхои малики малики алъзизу сорти Зулайхои амрأтаҳи ҳлоло ва ман злк алъФў ъанд алқдраи киўсФи ҳайси таҷовузи ани ухувватау минҳои самараи алсбри киъқўби лмои сабри алии мқосоаҳи ҳузнаи зафари иўмои блқоءи Юсуфи илои ғайри злки ман алошороти фии қиссаи Юсуфи алайҳи ассалом .