Қавлаи таъолӣ : « أи ламтар أни аллоҳи изҷии сҳобо » алоиаҳ . . Изҷии саҳоби атфаи сами имтри ғиси ҷўдаҳи алии аўлёӣаҳи блтФаҳ ,у итўии бисоти алҳшмаҳи ани соҳоти қурбау изрби қбоби алҳибаҳи бмшоҳди кашфау иншри алайҳими азҳори инсаи сами итҷлии ?лаами бҳқоӣқи қудсау исқиҳми бедаи шароби ҳубау баъди мо мҳоҳми ани аўсоФҳми асҳоҳми лои баҳаму локини бнФсаҳ , Фолъбороти ани злки хирсу алошороти дунҳо тмс . Бар завқи ҷавонмардони тариқати саҳоби саҳоб атфасту борони борон бар ки блтФи худ бар асрори дӯстон май борад , аз турбати вафои райҳони сафо бар дамида , офтоби лутф азалӣ барон тофта , дар равзаи қудси гули инси бшкФидаҳ аз уфуқи таҷаллии боди шодии вазида , раҳеро аз дасти обу хок бар бӯда . Таъхиру дрнк аз пои лутфи бархестаи насими азалят аз ҷониби қурбати дамида .

Пер тариқат гуфт : илоҳии ту онӣ ки нури таҷаллӣ бар дилҳои дӯстон тобон кардӣ чашмаҳои меҳр дар сарҳои эшон равон кардӣ , ва он дилҳоро оинаи худу маҳал сафо кардӣ , ту дар ани пайдо ва ба пайдоеи худ дар ани ду гетӣ нопидо кардӣ , эй нури дидаи ошноёну сури дили дӯстону сарвари ҷони наздикони ҳамаи ту будӣ ва туе , на даврӣ то ҷӯянд , на ғоятӣ то пурсанад , на турои ҷузи бтўи ёўнд ,у аллоҳи луи лои аллоҳи мо аҳтдино , обӣу хокиро чаҳ Зуҳраи он буд ки ҳадис қадам кунад агар на анояту иродати қадим буд , агар на ӯ бикраму фазли худ ин муштии хокро бадаргоҳи қадами худ даъват кардӣу бисоти инбисот дар сарои ҳидоят баст кардӣу алои ин сияҳи гилӣми вуҷӯдро ва ин зарраи хоки нопокро кӣ Зуҳраи он будӣ ки қадам бар ҳошияи бисот мулӯк наҳодӣ сазоӣ хок онаст ки пайвастаи маншури аҷз худ мехонду парда бенавое худ мезанад ки :

« иқлби аллоҳи аллилу алнҳор » қоли алўостӣ : мо холоваи аҳади қту лои воФқаҳу каллаами мстъмлўни бмшитаҳу қудратаи ании икўни алўФоқу алхлоФу ҳўи иқлби аллилу алнҳори бмои Фиҳмоу ҳўи қоими алии алошёءу болошёءи фии бқоӣҳоу Фноӣҳои лои иؤнсаҳи ваҷду лои иўҳшаҳи Фқд .

Ҳар чаҳ уламо гуфтанд хабарӣаст ва ҳар чаҳ машойих гуфтанд асарӣасту ҳқиқаҳ алҳақ вроءи алхбру алоср , майдонӣ дар пеши халқи ниҳода ва Нидо карда ки эй аҳли олами қадам дар майдон наед ва дар ҳиҷоб май раведи ҳеҷ мдонид ки куҷо меравед , ва майдонед ки аз куҷои миоиид , аз даргоҳи илм мо бархезеду баборгоҳи ҳукми мо фурӯ ойед , камар бандед хизмати моро , назора кунед машйати моро , сохта бошед қудрати моро , ё афву мағфирати моро , ё қаҳру уқубати моро , қадараи алқдири тътли кули тадбир , касе ки сар ӯ маъдани роз буд ,у дил ӯ дар дар қабзаи ноз буд , ва бар пешонӣ ӯ нишони иқбол буд , ва дар дидаи яқинаши нури эътибори афъоли зии алҷлол буд , аз асрору румузи ин калимоти дарин оёт огоҳӣ дорад ,у воқиф бар ин аҳвол буд , ки раб алъзаҳ мегуяд : « إни фии злки лъбраҳи лأўлии алأбсор » ҷое дигар мегуяд : « إни фии злки лзкрии лмни кони ?лаи қалб » .

« въди аллоҳи аллазӣнаи омнўои мнкму ъмлўои алсолҳоти листхлФнҳми фии алأрз » фии алоиаҳи ишораи илои аъиммаи аллазӣнаи ҳам арқони алмлаҳу дъоӣми алислому алносҳўни лдини аллоҳ ва ҳам аснофи салоса : синфи ҳам алълмоءу алФқҳоءи алмрҷўъи илайҳами фии улӯми алшриъаҳи ман алъбодоту алмъомлот вағайриҳо қоӣмўни болҳқи фии тўҳидҳми бшўоҳди нФўсҳму ҳзўзҳми итсрФўни фии алосбоби болҳқи лкнҳми бнФўсҳму ҳзўзҳму муҳибаи днёҳми мҳҷўбўни ани ҳқоӣқи алтўҳид .

Ва синфи ҳам аҳли алмърФаҳу асҳоби алҳқоӣқ ва ҳам фии аддӣни кхўоси алмулуки мўсўФўни бхолси алородаҳу ҳасани алқсду сидқи алниаҳ , қоӣмўни болҳқи маъаи шоҳиди аҳўолҳму ародтҳми итсрФўни фии алосбоби кулҳо болҳқи лкнҳми брؤиаҳи аҳўолҳму ародтҳму шавоҳиди қсўдҳми мҳҷўбўни ани таҷреди алтўҳид . Ва синфи ҳам алмхсўсўни ман алмхсўсини болмърФаҳи қоӣмўни болҳқи ишоҳд алҳақ алии наҳҷи таҷреди алтўҳиду таҳқиқи алтФриди Фолдини маъмури бҳؤлоءи алии ахтлоФҳми илои явми алқёмаҳ . Бдонкаҳи хлФоءи замин ки раби алъзаҳи дарин оят боишон ишорат карда се гуруҳанд ҳар гуруҳеро дар тавҳиди мақомӣ маълумаст ва дар изҳори бандагии ҳаддии маҳдӯд , аввали уламо дайн исломанду Фқҳоءи шариъат , ҳофизони миллату носеҳони уммат , ҳади эшон дар изҳори бандагӣ то тамаъи маърифату хавфи уқубат бештар набошаду самараи тавҳиди эшон мқсўраст бар саломати ин ҷаҳону офияти он ҷаҳон , ислому имони эшон аз алтофу имдод ҳақаст локини бшўоӣби ағрозу шавоҳиди ҳзўзи нафас мамзуҷаст , фитрати эшон мағлуби авсофи башарияти ҳаёти эшон дар маърази русуму одат , ва дар олами убудийяти эшонро матарсмон аҳли лои илоҳи ало аллоҳ гӯйанд , боўсоФи башарият аз олами ҳақоиқ маҳҷӯб бошанд , бҳштённди локини ҳоли эшон чунонаст ки ҷунайд гуфт бо нурӣ ки ҳؤлоءи ҳшўи алҷнаҳу лҳои асҳоби ғайри ҳؤлоء , ҳшўи алҷнаҳи асроؤҳоу асҳоби алҷнаҳи амроؤҳо , аммо гуруҳи дигар ки эшонро хосгён мамлакат гӯйанд қавоми эшон бохалос тоъатасту сиҳҳати иродату сидқи аФтқору ният , аз шўоӣби ағрозу ҳзўз нафас давранд ва аз Фтўру троҷъи мҳрўс , локини дасти башарияти оинаи сифоти эшон бар дидаи эшон арза мекунад то қиёми хеши бомдоди ҳақ бар бисоти тавҳид май бенанди он дидан эшон дар ойинаи сафои авқоти хеш , эшонро бар бисот ҳастӣ медорад маъзӯранд локин аз олам нестӣ давранд , руяти сидқу мутолиаи шавоҳиди ихлоси садии кишти миёни эшону миёни олами нестӣ ,у мард то бъолм нестӣ нарасад ҳақоиқи тавҳид рӯй буи нанамояд . Гуруҳи сеюм хоси алхоснд бо қомат ҳақ қоиманд на бқёми хеш , ҳаёти эшон бФтўҳ таҷредаст на брўҳи тҷнид , аз ҳавлу қӯт хеш муҳарриранд ва аз иродату қасди хеши муҷаррад , дар доираи аъмол ва аҳвол нанамоянд ва дар асри тасарруфу ихтиёр наанд ,у маншури саодат ва шақоват нахонанд ва аз саропардаи ғайбашон берун наёранд ва дар ҷароиди маҳву исботашон сабт накунанд . Мисли эшон бо қаҳри рубубият мисли гӯйаст дар хами чавгони султон , гӯйанд он бояд ки дар хами чавгон султон бошем , он гуҳи хоҳ гӯй барост андозаду хоҳи бчп , он гуруҳи аввали мхлсоннди ҳама аз ӯ бенанд , гуруҳи дувуми ъорФоннд бова бенанд , гуруҳи сеюм мўҳдоннди ҳама ӯро бенанд , он ду гуруҳ дар шавоҳид хизматанд аз заҳмати тафриқа боз наруста , сеюмин гуруҳ дар айн суҳбатанд бнқтаҳи ҷамъи расида , ва як нафас дар суҳбат бӯдан ба аз ҳазор сол дар хизмати зистан . Аҳмади хзрўиаҳи саҷҷода Эй фиристод бар бӯи язиди бастомӣ ва аз ӯ баномаи дархост то барон намоз кунад бӯи язид дар ҷавоби номаи набшат ки : ҷамъати ибодаи алаввалину алохрину ҷълтҳои фии мхдаҳу амрати бўзъи алрأси алайҳои ликўни нўмии ҷўозои лҳо . Ва ҳам аз ин бобаст ҳикояти ҷунайду шблӣ ки броҳӣ мерафтанд , ҷунайд гуфтро шблӣ ки як соъат бо худо бош то ман бтў боз оем , ҷунайд бирафту шблӣ дар қирони хондани истод , ҷунайд боз омад бонгӣ бар вай зад ки туро гуфтам бхдоӣ машғӯл бош ? шблӣ гуфт ман чунон дониста будам ки чун қуръон хонам бова машғӯл бошам , ҷунайд гуфт ндонӣ ки ҳар ки бо худо буд дам натавонад зад ? шблӣ ончӣ гуфт аз тафарруқат гуфт ,у ҷунайди ҷавоб аз нуқта ҷамъ дод , ҳамчунин номаи Аҳмади хзрўиаҳ ки ба бӯи язиди набшат аз тафарруқати набшату бӯи язид аз нуқтаи ҷамъ ҷавоб кард , дар хабараст ки Мӯсои умрон чун хост ки бмноҷот ҳақ равад дар мҳлтҳоӣ банӣ Исроил тавоф мекард қиссаҳо истидъо мекард то дар ҳазрати иззат арза мекунаду бони баҳона бо ҳақ муноҷот мекунаду хитоби азалӣ май шунӯд ҳар чанд ки ғубори тафарруқати Мӯсои азизтар буд аз нуқтаи ҷамъи ҳамаи авлиёъу садиқон , аммо дар азоФти брсўли мо салавоти аллоҳи алайҳ дар айни тафарруқат буд то аз мҳлтҳои қиссаҳо дарюза мебоист кард то бидон баҳона бо ҳақи сухан бисёр кунаду расӯли мо салавоти аллоҳи алайҳ ки нуқтаи ҷамъи мурӣди садаи вай буд ӯро бостдъоءи қиссаҳо ҳоҷат набӯд балки иззати худ бо исмат ӯ мегуфт : « ва куллан нақси алейк ман أнбоءи алрсл » алоиаҳ .