Қавлаи таъолӣ : « қул ллмؤмнини иғзўои ман أбсорҳм » , абсори алрؤси ани алмҳорму абсори улқулуби ъмои сўоаҳ , мؤмнонрои миФрмоид то дидаи сар аз маҳорим фурӯ гиранду дидаи сар аз ҳар чаҳ дуни ҳақ фурӯ гиранд , хоки нестӣ дар чашм ҳастӣ худ афканда ва аз лавҳи вуҷӯди худ ҳаҷви нафаси макора бар хонд . Муҳамади арабӣ ки дар ятеми баҳори рисолат буду воситаи ақди далолат аз сар дард ҳастӣ худ ин фарёд ҳаме кунад ки : « лӣати раби Муҳамади лами ихлқи мҳмдо » ва эшон ки собиқону содиқону соликон роҳ буданд ҳаргизи бахуди заррае илтифот накарданд ва аз ҳастӣ худ шоди набуданд ва бичишам писанди бахуди ннгрстнд , рӯзии ҷунайд бо рӯем нишаста буд шблӣ дар омад ,у шблии азим Карим будаст чун сухани ҷунайд тамом шуд рӯем рӯй фаро ҷунайд кард гуфт Карим мардӣаст ин шблӣ , ҷунайд гуфт ҳадис касе мекунӣ ки ӯ матрудӣаст аз матрудони даргоҳ , шблӣ чун ин бишунид бишикасту хаҷал вор бархест ва аз пеши эшон берун шуд , рӯем гуфт эй ҷунайди ин чаҳ калима буд ки дар ҳақ шблӣ ронадӣу ҳол ӯ туро маълумаст дар покӣу ростӣ ? ҷунайд гуфт балии шблӣ азизӣаст аз азизони даргоҳ , азои клмтми алшблии Флои тклмўаҳи ман дуни алършу ани сиўФаҳи тқтри дамо , локин Эй рӯем он клмт ки бар забон ту бирафт дар тзкит ӯ теғӣ буд ки қасди рӯзгор ӯ кард то мураккаби мъомлт ӯро пай кунад мо азин калима сипарӣ сохтем то он теғро рад кард . « қул ллмؤмнини иғзўои ман أбсорҳм » , қавми лои инзрўни илои алднё ва ҳам алзҳод ,у қавми лои инзрўни илои алкўн ва ҳам аҳли алърФон ,у қавми ҳам асҳоби алҳФозу алҳибаҳи комаи лои инзрўни бқлўбҳми илои алоғёри лои ирўни нФўсҳми аҳлои ллшҳўд , сам алҳақ субҳонаи икошФҳми ман ғайр ихтиёр манеҳам ӯ таъарруз ӯ такаллуф . Ҷавонмардон тариқат эшонанд ки бғир менанигаранд , дидаи ҳиммати бкс боз накунанд хештанро дар бидоءи кбрёءи аҳадят гум карда оташи ҳасрат дар кулбаи вуҷӯд худ зада дар дарёии ҳайбати бмўҷи даҳшат ғарқ гашта , хирадҳо ҳайрони дилҳо ёвон , бесар ва бесомон беном ва бенишон .

Пер тариқат гуфт дар муноҷоти хеш : илоҳии ту дӯстони худро блтФи пайдои гаштӣ то қавмиро бшроби инс мисатон кардӣ қавмиро бдрёии даҳшат ғарқ кардӣ , Нидо аз наздики шнўонидӣу нишон аз давр додӣ , раҳеро боз хондӣ ва он гуҳи худ ниҳони гаштӣ , аз вроءи пардаи худро арза кардӣ ва бинишон азимати худро ҷилва кардӣ , то он ҷавонмардонро дар водии даҳшат гум кардӣ ? ва эшонро дар бетоқатӣ саргардон кардӣ , ин чист ки бо он бечорагон кардӣ ? довари он нафири хоҳони туе , ва дод даҳ он фарёди ҷӯёни туе ,у дяти он куштагони туе ,у дастгири он ғарқ шудагон туе ,у далели он гум шудагон туе , то он гум шудаи куҷо бо роҳ ояд ва он ғарқ шудаи куҷо бо карон уфтад , ва он ҷонҳои хаста кӣ биёсоед ва он қисса наонеро кӣ ҷавоб ояд , ва он шаби интизори эшонро кӣ бомдод ояд .

«у лои ибдини зинтҳни إлои мо зуҳри минҳо » ишораи илои ани фӣаи зинаи ллъбди лои иҷўзи изҳораи Фкмои ани алнсоءи ъўраҳу лои иҷўзи лҳни абдоءи зинтҳни кзлки ман азҳари ллхлқи мо ҳўи зинаи сроӣраҳи ман сФоءи аҳволау зкоءи аъмолаи анқлби зинаи шинои алои азои зуҳри алии аҳади шайъи ءи лои итъмлаҳу такаллуфаи Фзлки мустаснои лонаи ғайри мؤохзи бмои лами икни бтсрФаҳу такаллуфа . «у тўбўои إлии аллоҳи ҷмиъои أиҳои алмؤмнўн » мؤмнонро бар умуми тбўбаҳи миФрмоид , тўбти авом аз зулату тўбти хавос аз ғифлат ,у тўбти хоси алхос аз мулоҳизаи авсофи башарият , тавба авом онаст ки аз маъсият бо тоъат гирданд ,у тавба хавос онаст ки аз руяти тоъат бо руят тавфиқ оянд тоъати худ на бенанди ҳамаи тавфиқи ҳақи бенанд , тавбаи хос алхос онаст ки аз мушоҳидаи тавфиқ бо мшоҳдт муваффақ гирданд , ҳади назари авом то бофаъоласт , майдони назари хавос сифотаст , маҳали назари хоси алхоси ҷалол зотаст , аъўзи бъФўки ман ъқобк .

Ишорати баназар авомаст . Аъўзи брзоки ман схтк , ишорати баназар хавосаст . Аъўзи бки мнки ишорати баназари хос алхосаст ,у иқоли умарои лкли болтўбаҳи лӣлои ихҷли алъосии фии алрҷўъи бонФродаҳ , кзлки фии алқёмаҳи идхли алнори алмтиъину алъосини лқўлаҳ : «у إни мнкми إлои воридҳо » , листи алъосини болмтиъину лои исири ъибҳми мкшўФо .