Қавла : табораки алзии ҷаъли фии алсмоءи брўҷои алоиаҳ , покасту бузургвор ва бо баракати худовандӣ ки осмон бар болои сари мо бақадрат муъаллақи бдошту мронро ба буруҷу ситорагони бподошту бнгошт . Смкӣ ки дар ҷурмаши Фтўр на ва дар давраши Фтўр на ва дар гардиши қусӯр на , смкии азими бони касифии бдоштаҳ бар ҳавои бойени латифӣ , смкии мҳрўс , сақфии маҳфӯз дар қуббаи қудрати маҳбӯс , иқўли таъолӣ :у ҷълнои алсмоءи сқФои мҳФўзои смкии ниҳодаи тибқ бар тибқ , офарӣдау сохтаи худованди ҳақ , барда аз ҳамаи муқаддарони муҳандисони сабақ , иқўли таъолӣ : халқи сабъи самовоти тбоқои офарӣда бар ин сақфи шамсӣу қамарӣ , баҳри манзили эшонро гузарӣ , дар ҳар хонаи эшонро асарӣ , баҳри равзани эшонро назарӣ , бар миёни қамар аз сиёҳии шарарӣ , нест ӯро аз он сиёҳии зарарӣ , рост бхолӣ монад бар рӯй некӯи писарӣ , ва азу бигӯӣ : ё қамари ман дўрк ва ман нўрк ?у сўрку алии албрўҷи кўрк ? эй моҳи туро ки моҳ кард ва ин ранг ки дод ва ин хат ки кашид ? тарозат ки баст ? зулфат ки кушод ? шаби чордаҳи нур ки тамом кард ? бовел ки фузуд ? бохр ки кост ? ин сунъ ки намӯд ва ин қудрат ки хост ? эй шамс дар зоти баъӣдӣ дар нури қарибӣ , чун сари барории оламро чароғӣ , чун гарми гардии доғӣ , чун рости гардии мизоне , наафзое на дар нақсоне , чун фурӯи шӯии мубашшири рӯзаи дороне , каромати сулаймонии муъҷизаи Сайиди пайғомбароне . эй Зуҳали гарони рӯ дар фалаки ҳафтумӣ ҳар рӯзи ним дақиқа рӯй , бурҷии басии моҳгузорӣ , фалаки басии соли барӣ ,у ъломоту болнҷми ҳам иҳтдўн .

эй ҷавонмард ! назора кун андари он қуббае ки болои ваии брўшноиии аҷроми обгинаҳо равшан кунанд . Раво надорад ақл ки аз он яке бе сонеъии андари маҳали хеш ором гирад .

Пас ин мавокиби кавокиб ва ин ахтарони савоқиби андари маротиби фалак кӣ раво буд бе сунъи қодирӣ ва бе ҷабри қоҳирӣ ?

Табораки алзии ҷаъли фии алсмоءи брўҷо . Гуфтаанд мурод аз ин осмон , осмон қуръонаст ки ҷумлаи аҳли имон дар зилли баён вайанду андари ҳимояти давлати вай . Рӯзгори дайни мигзроннд , ҳар сўртӣ чун бурҷӣ ҳар оятӣ чун дарҷӣ , ҳар калимае чун дақиқае , ҳар ҳарфӣ бар мисоли сўонии андари осмони мсонӣ , онҷо дар олами сувари сабъ мабоонӣасту ӣнҷо дар олами сури сабъи мсонӣ . Чунон ки дар шаб ҳар ки чашм бар ситора дорад роҳи замини вай гум нашавад , ҳар ки андари шаби фитна аз бими шаку шабаҳати чашми дил бар ситораи оят қуръон дорад , роҳи дайнаш гум нашавад . Он осмон сӯрат бичишам сари ҳамин байн то роҳи қадам бар хок гум нашавад ва ин осмон сурат бичишам сари ҳамеи байн то роҳи ҳамми бҳзрти пок гум нашавад .

Ва ҳўи алзии ҷаъли аллилу алнҳори халафа ӯ он худовандаст ки фалаки офариду муддати даври ваии ду қисм гардонид : як қисм аз он шаби диҷўри ниҳод ки андари он вақт , рӯй замини басон қӣр шавад ,у қисми дигари рӯз бо нури ниҳод ки рӯй замини басон кофур шавад ,у ҳавои олам монанди шуълаҳои нур шавад . Он шаби торикро бмоаҳ мунаввар кард , ва ин рӯзи равшанро бчроғи хуршеди мутаҳҳар ва муаттар кард . Шаби торики мисоли рӯзгор меҳнатаст ва ин рӯзи равшани нишони аҳд давлатаст . Аз рӯй ишорат мегуяд : « эй касоне ки андари равшанои рӯзи давлат ором доред эмин мабошед ки торикии шаби меҳнат бар асараст , вае касоне ки андари торикии шаби меҳнат беором бӯдаед навмед мабошед ки равшанои рӯзи давлат бар асараст .

Ва гуфтаанд ки торикии шаби нишони рӯзи ҳашар ва нашраст ки аҳволу аҳўоли он рӯзи олами қиёмат сиёҳ карда . Шарқу ғарби дӯди дӯзахи гирифта . Рухсори ситорагон монандаи рӯйҳои муъминон дар он зулмати қиёмат май тобад , мҷраҳи андари ҳаво бар мисоли наҳри кавсари равону шитобон . Пас зулмати шаби нишони қиёмати дону ситорагони нишони рухсори муъминону мҷраҳи нишони наҳри кавсару ҷамоли моҳи нишони рухсори Муҳамади расӯли аллоҳ , чунон ки дар шаби торик чун моҳ рухсор бинмоед олам равшан шаваду фалак гулшан гардад . Халқи қиёмат дар зулмат ва заҳмат бошанд чун ҷамоли он меҳтари олам ( с ) пайдо гардад аҳли имонро саодату амон падед ояд .

Қавлаи таъолӣ :у ибоди арраҳмони аллазӣнаи имшўни алии алأрзи ҳўно ,

Рӯй абӯи барзаи алослмии қол : қоли расӯли аллоҳ ( с ) : « раъйати қўмои ман умматии мо хлқўои баъду сикўнўни Фимои баъди алиўм , аҳбҳму иҳбўннии итносҳўну итбозлўну имшўни бнўри аллоҳи фии анноси рўидои фии хФиаҳу тақия , ислмўни ман анносу ислм аннос манеҳам бсбрҳму ҳлмҳм , қлўбҳми бзкри аллоҳи ттмӣну мсоҷдҳми бслотҳми иъмрўн , ирҳмўни сғирҳму иҷлўни кбирҳму итўосўни бинҳми иъўди ғниҳми алии Фқирҳму қўиҳми алии зъиФҳм , иъўдўни мрзоҳму итбъўни ҷноӣзҳм » , Фқоли раҷули ман алқўми фии злки ирФқўни брФиқҳм . ФолтФти илайҳи расӯли аллоҳ ( с ) Фқол : « куллан анаи лои рафиқи ?лаам , ҳам худоами анФсҳм , ҳам акрами алии аллоҳи ман ани иўсъи алайҳими лаҳвон алднё ъанд рбҳм , сами телии расӯли аллоҳ ( с ) :у ибоди арраҳмони аллазӣнаи имшўни алии алأрзи ҳўно .

Порсӣ хабар онаст ки Мустафои алайҳ ассалом гуфт : қавмиро дидам аз уммати хеш , яъне дар мукошифоту манозилоти хеш ё дар хоб , қавмӣ ки ашхосу ашбоҳи эшон ҳануз дар банд хилқат наёмада буд , паргори қудрат дар доӣраҳи вуҷӯди эшон ҳануз бнгрдидаҳ , имрӯзи вақти зуҳӯр эшон нест то рӯзгории дигару замонии дигар ки иродат дар расаду мақодӣр дар мўоқити пайвандад , қавмӣ ки ман эшонро дӯст дорам ва эшон маро дӯст доранд юади аҳдҳми луи ронии боҳлаҳу мола , ҷавонмардонеанд ки пайвастаи якдигарро некӣ хоҳанд ва ончӣ доранд агар мол буд ва агар ҷоҳ аз якдигар дареғ надоранду ҳақу ҳазз худ бигузоранду ҳуқуқи бародарони фаро пеш доранд , роҳбаронанд баҳақ ки бнўр аллоҳ мераванд , бчроғи ҳудоу шамъи имону нури яқини роҳи дайнро гузора мекунанд , нарми нарму осон бе озори миён халқ мераванд , дилҳошони бзкри аллоҳи ороми гирифтаи масҷидҳошони бнмозу ибодат ободон дошта бо перони бҳрмт ва иҷлол зӣанд , бо кӯдакони брҳмту рأФт бо ҳамагони бмўосоту муроот , тавонгарашон нанг надорад бъёдт дарвеш шавад , заъифонро бозҷўинду беморонро вопрснду бтшииъи ҷинозаҳо берун шаванд . Мардӣ гуфт : ё расӯли аллоҳи эшон ки барин сифат ва сират бошанд магар ки бар бардагон ва дирам харидагон хеш рФқ кунанд ва озарм доранд . Расӯл худо гуфт : куллан на чунонаст ки ту гуфтӣ , ки эшон худ бардагон ва дирам харидагон надоранд ,у ҷузи хештани касро бар хизмат хеш надоранд , ва на писанданд , эшон бар худои ъзу ҷли гиромитар аз онанд ки эшонро фарои дунёии ?данӣ хасис диҳад . Он гуҳи расӯл ( с ) ин оят бархонад :у ибоди арраҳмони аллазӣнаи имшўни алии алأрзи ҳўно , хавоси бандагону рҳигони раҳмон эшонанд ки хори ихтиёр дар маҷории ақдор аз қадами гоҳ хеш барканданду сари нафаси насиби талаби бсмсоми тавозуъи биФкнднд . Лои ҷурми бмқоми убудийяти расиданд . Бандагон ӯ бҳқиқт эшонанд ки пайваста дар гузорад фармонанд . Аз насиби пок ва аз ихтиёри давр ва аз хости худ безор . Дар ин олами сад ҳазор абди арраҳмону абди алрзоқу абди алўҳоби бинӣ ки яке абди аллоҳро набинӣ , балии баноми бинии бмънӣ кам бинӣ , бандагии эшон бнсиби омехтау бҳзи худ олӯда , ӯ ки ҳақро ҷли ҷалолаи бнсиби талабад ё пурситади банда насибаст на банда ӯ .

Пери бӯи алии сиёҳи қудси аллоҳ рӯҳа гуфт : агар туро гӯйанд биҳишти хоҳӣ ё ду ракаати намоз , ту биҳишт ихтиёр макун намоз ихтиёр кун зеро ки биҳишти насиб туасту намози хизмат ӯ .

Мӯсои умрон ( ъ ) ки мклми ҳақ буду макрами ҳазрати иззат буд чун бнздик Хизр омад ду бор бар вай эътироз кард : яке аз баҳри он ғуломи куштан , дигар аз баҳри он киштӣ шикастан . Чун насиб дар миён набӯд Хизри сабр ҳаме кард боз чун Мӯсо бнсиб биҷунбед ва гуфт : « луи шӣти лотхзти алайҳи أҷро » Хизр гуфт : « ҳозои фироқи бинӣу бинк » , акнӯн ки бнсиби худ боздид омадӣ моро бо ту рӯй суҳбат нест , зеро ки дар суҳбати музд шарт нест .

Пер тариқат гуфт : худованди суҳбат на муздураст . Ва муздури бҳқиқт мағрураст . То мард муздураст аз суҳбат давраст , ва то муддаӣаст ммкўрст , ва то амрро муаззамаст ва наҳйро муҳтарам ғарқа нураст . Ва ибоди арраҳмони бандагони рҳмн бҳқиқт эшонанд ки бар зоҳири эшон банд фармонаст дар ботини эшон нисори лутф рҳмнаст . Банди фармон бар зоҳири нишон хоӣФонасту нисори лутфи рҳмн дар ботини нишон муқаррабонаст .

Овардаанд ки исо ( ъ ) басаи каси бргзшти эшонро дид заъиф ва наҳиф гашта : збўлӣ ва наҳавлӣ бар эшон зоҳир шуда , эшонро пурсед ки сабаб ин наҳавлу нҳоФт шумо чист ? гуфтанд : алхўФи ман алнор . Рӯҳ аллоҳ гуфт : ҳақи алии аллоҳи ани иؤмни алхоӣФ .

Чун азишон даргузашт се каси дигарро дид азишон наҳифтару заъифтар рўиҳоишон чун ойӣнаҳо аз нур . Гуфт : чаҳ чизи шуморо бойен ҳол оварад ва чунин заъиф кард ?

Гуфтанд : ҳуби аллоҳи ъзу ҷл . Рӯҳ аллоҳ гуфт : антми алмқрбўн , ҳол шумо дигарасту ишқи шумо дигар , шумо муқаррабон ва дӯстонед , гузидагон ва наздиконед . Дар ахбор воридаст ки : « ё Довӯди зикрии ллзокрину ҷаннатии ллмтиъину зиёратии ллшокрину анои хоссаи ллмҳбин » . Дар пардаи дӯстӣ корҳо равад ки он ҳамаи берун аз пардаи дӯстии товон буд , чнонстӣ ки аллоҳ гуфтӣ мо эшонро чун дар вуҷӯд оварадем ва донистем ки аз эшон ъсроту зулот буд нахусти бисоти муҳаббати бгстронидим ва ин ндоءи каромати додем ки : « иҳбҳму иҳбўнаҳ » то ончӣ эшон кунанд бҳкми муҳаббат азишон мрФўъу мадфуъ буд . Он рӯз ки ҷамоли сФўти одам ( ъ ) аз олами ғайб сар баровард қадии алифӣ , шаклии рост , наҳодӣ мустақӣм , зоҳиру ботини баҳами пайваста , аўосри аносир ӯро беди қудрати баҳами дарбаста , дидаҳои Фриштгон аз зоҳири ҷурми ҷисми вай андар нагузашт ва надонистанд ки андари қаъри баҳри синаи вай чаҳ садафаст ва дар он садаф чаҳ дараст . Бҳкми ихтисори назар дар зоҳир вай карданд , гуфтанд : أи тҷъли фӣҳо ман иФсди фӣҳо , то ндоء ғайб даромад ки шумо зоҳир ва сӯрат байнед ва мо ниҳоят кор донем , шуморо назар бар зоҳир маъсиятасту ҳукми мо бар мӯҷиби ботин маърифатаст , агар зоҳири ин Халифаи бзлтии гардии пазирад ё фарзандони вай дар доми ком гомӣ ниҳанд , ботини оростаи эшону забони перостаи эшон бҳкми аътзору истиғфори узри он ҷурм бихоҳад ва мо бшФоъти дилии мухлис боямон ,у забонии мухлиси бзкри рҳмн , он зоҳири эшон аз он зулат фурӯ шӯйем .

Ва қоли бъзҳми фии сафаи ибоди арраҳмон : алъбодаҳи ҳлитҳму алФқри кромтҳму тоъаҳи аллоҳи ҳлоўтҳму ҳуби аллоҳи лзтҳму илои аллоҳи ҳоҷтҳму алтқўии зодааму алҳдии мркбҳму алқуръони ҳдисҳму аззикри зинтҳму алқноъаҳи молҳму алъбодаҳи касабааму алшитони ъдўҳм ва алҳақ ҳорсҳму алнҳори ъбртҳму аллили Фкртҳму алҳёҳи мрҳлтҳму аламути мнзлтҳму алқбри ҳснҳму алФрдўси масканаму алнзри илои раби Алъоламин мнитҳм , ҳўи хавоси ибодаи аллазӣнаи қоли аллоҳи таъолӣ :у ибоди арраҳмони аллазӣнаи имшўни алии алأрзи ҳўно . Қавла : أўлӣки иҷзўни алғрФаҳи бмои сбрўо , иътии алксири ман ътоӣаҳу иъдаҳи қлилоу иқбли алисири ман тоъаҳи алъбди Фиъдаҳи ксирои ъзимои иътиҳми фии алҷнаҳи алқсўр ва мо фӣҳо ман алҳўр , сами иқўл : أўлӣки иҷзўни алғрФаҳи бмои сбрўоу иқбли алисири ман алъбди Фқол : Фҷоءи бъҷли самин . Ва илқўни фӣҳо тҳиаҳу сломо . Ва дар осор манқӯласт ки муъминон чун ҳақро ҷли ҷалолаи бенанди ибтидои ҳақ бар эшон салом кунад , ду дӯсти баъд аз фурқати дароз чун бар ҳам расанд ибтидои он яке салом кунад ки шавқаши зиёдат буд ва алҳақ ҷли ҷалолаи иқўл : алои толи шавқи алأброри илои лақоеу анои илои лқоӣҳми лошди шўқо .