Қавлаи таъолӣ : إни أсҳоби алҷнаҳи алиўми фии шуғли Фокҳўни вкиъи бен алҷроҳ гуфт : шуғли эшон дар биҳишт самоъаст , ҳамонаст ки ҷой дигар фармуд : фаҳми фии равзаи иҳбрўни أнтму أзўоҷкми тҳбрўни Фҳзои алхбри ҳўи алсмоъи фии алҷнаҳ , бандаи муъмин дар биҳишти орзӯӣ самоъ кунад , раби алъзаҳи исрофилро фиристад то бар ҷониби рости ваии бистаду қуръон хондан гирад , Довӯд бар чап вай боистад збўр хондан гирад , бандаи самоъ ҳаме кунад то вақти вай хуш гардад , ҷони ваии фаро самоъ ояд , дили ваии фаро нишот ояд , сари ваии фаро кор ояд , аз тан забон монаду бас , аз дил нишон монаду бас , аз ҷон аён монаду бас , тан дар ваҷд вола шавад , дил дар шуҳуд мустаҳлак шавад , ҷон дар вуҷӯд мустағриқ гардад , дидаи орзӯии дидори зў алҷлол кунад , дили орзӯии шароб таҳур кунад , ҷони орзӯии самоъ ҳақ кунад , раби алъзаҳи парда ҷалол бардорад , дидор бинмоед , бандаро баҷоам шароб бинавозад , тоҳоу ис хондан гирад ҷони бандаи он гуҳи бҳқиқт дар самоъ ояд . эй ҷавонмард ! аз тан самоъ наёяд ки дар банд бартарӣаст , аз дил самоъ наёяд ки раҳгузарӣаст , самоъ самоъ ҷонаст ки на эдарӣаст .

Тан самоъ накунад ки аз худ бадарадаст , дил самоъ накунад ки рӯз гирдаст , ҷон самоъ кунад ки фардро фардаст .

Ва гуфтаанд : шуғли биҳиштёни даҳ чизаст : мулкӣ ки дару азл на , ҷавоне ки бо ӯ перӣ на , сиҳҳатӣ бар давом ки бо ӯ беморӣ на , ъзии пайваста ки бо ӯ зл на , роҳатӣ ки бо ӯ шиддат на , неъматӣ ки бо ӯ меҳнат на , Бақоӣ ки бо ӯ фано на , ҳаётӣ ки бо ӯ марг на , ризоӣ ки бо ӯ схт на , инсӣ ки бо ӯ ваҳшат на .

Пер тариқат гуфт : ин шуғли омма муъминонаст ки Мустафо ( с ) дар ҳақ эшон гуфта : аксари аҳли алҷнаҳи алблаҳ .

Аммо муқаррабони мамлакату хавоси ҳазрати мшоҳдт аз мутолиаи шуҳуду астғроқи вуҷӯди як лаҳза бо Наим биҳишт напардозанд , бзбони ҳол ҳаме гӯйанд :

Чун хилоиқ аз ърсот қиёмат бираванд , эшон бар ҷой бимонанд ва нараванд , фармон ояд ки шумо низ ббҳшти раведу нозу Наим биҳишт байнед , гӯйанд куҷо рӯем ки ончӣ мақсӯдаст моро худ ӣнҷо ҳозираст пери бӯи алӣ сиёҳ гуфт : ӯро касонеанд ки агар як лаҳзаи шан бе ӯ мебояд буд Зуҳраҳоашон об гардад , аўсолшони банди банд аз ҳам ҷудо шавад .

Амири алмؤмнини алӣ ( ъ ) фармуд : луи ҳуҷбати анҳу соъаҳи ламат .

?лаами фӣҳо Фокҳаҳу ?лаами мо идъўн , саломи қўлои ман раби раҳими саломи худованд Карим бабанда заъифи ду зарбаст : яке бсФиру восита , яке бесафиру биўостаҳ . Аммо ончӣ бавоситааст аввали салом Мустафоаст ,у злки фии қавла :у إзои ҷоءки аллазӣнаи иؤмнўни боётнои Фқли саломи алайкум эй Муҳамад чун муъминон бар ту оянд ва навохт мо талабанд , ту бнёбти мо бар эшон салом кун ва бигӯӣ : кутуби рбкми алӣ нафса алрҳмаҳ , боз чун рӯзгори ҳаёа банда бирасад ва бурид марг дар расад дар ани дам задани бози пасини малики аламутро фармон ояд ки ту бурид ҳазрати моеу даргоҳи мое бФрмони мо қабзи рӯҳи банда ҳаме кунӣ , нахуст ӯро шарбати шодии даҳу марҳамӣ бар дили хастаи вай на биравӣ салом куну неъмат бар вай тамом кун .

Инаст ки раб алъзаҳ фармуд : тҳитҳми явми илқўнаҳи салому أъди ?лаами أҷрои кримо . Он Фариштагони дигар ки аъвони малик аламутанд чун он навохту каромати бенанд , ҳама гӯйанд : « саломи алайкуми адхлўои алҷнаҳи бмои кантами тъмлўн » . эй бандаи муъмини бхўши дилии вадиати ҷон таслим кардӣ навишт боду салому дуруди мари турои бод аз сарои ҳукми қадам дар соҳати биҳишт на ки кори кори тесту давлати давлати ту . Ва аз ани пас чун аз ҳисобу китобу девони қиёмат фориғ шавад бадар биҳишт расад , ризвон ӯро истиқбол кунад гуяд : « саломи алайкуми тбтми Фодхлўҳои холидин » салому дуруд бар шумо хуш гаштед ва хуш омадеду пок зиндагӣ кардед , акнӯн дар раведи дарин сарои ҷовдону нозу Наими бекарон ва аз ани пас ки дар биҳишти андари ғурфаи хеш ором гирад , фиристодагон малик оянд ва ӯро мужда диҳанд ва салом расонанд гӯйанд : « саломи алайкуми бмои сбртми Фнъми уқбои ?илдор » . Чун гӯши банда аз шунидани саломи восита пар шавад ва аз дуруди Фариштагон сайр гардад , орзӯии дидору калому салом ҳақ кунад гуяд бзбони аФтқор дар ҳолати инкисор бар бисоти инбисот ки : эй маъдани нози ман ниёзи ман то кӣ ? эй шуғли ҷони ман ин шуғли ҷони ман то кӣ ? эй ҳам рози дили ман ин интизори дили ман то кӣ ? эй соқии сари ман ин тишнагии ман то кӣ ? эй машҳӯди ҷони ман ин хабар пурсидан ман то кӣ ? худовандо ! мавҷӯди дили орифоне , дар зикри ягона , орзӯии ҷони муштоқоне , дар вуҷӯди ягона , ҳеҷ рӯй он дорад худовандо ки дидор бинмое ва худ салом кунӣ барин банда . Фитҷлии аллоҳи ъзу ҷлу иқўл .

Саломи алайкум ё аҳли алҷнаҳи Фзлки қавла : саломи қўлои ман раби раҳим .

Қавлаи таъолӣ : алиўм нахатм алии أФўоҳҳм . . . Алоиаҳ гуфтаанд : ҳам чунон ки андоми душман гувоҳӣ диҳад бар душман бар кардаҳои бади андоми дӯсти ҳам гувоҳӣ диҳад дӯстро бар кардаҳои нек дар осор овардаанд ки бандаи муъминро хитоб ояд ки чаҳ оварадӣ ? банда шарм дорад ки гуяд чандини намозу чандини сидқоту хайрот . Раби алъзаҳи дасти ваии бсхни орад то гуяд : чандин садақа дод , пой вай гуяд : чандин намоз кард , ангуштони вай гувоҳӣ диҳанд бар тасбеҳоту тҳлилот .

Қол алнабӣ ( с ) лбъзи алнсоء : « ъликни болтсбиҳу алтҳлилу аъқдни болоноФли Фонҳни масъӯлоти мстнтқот » .

Он яктои мӯии мижгони чашми бандаро гувоҳӣ диҳад , иқўли аллоҳи таъолӣ : такаллумӣ ё шеъраи ҷФни айни абдии Фоҳтҷии ани абдӣ эй мӯии мижгони чашми бандаи муъмин ман биор ҳуҷҷат аз баҳри бандаи ман , гуяд : бори худоёи гувоҳии даҳум ки аз бими уқубати ту ва дар орзӯии дидори ту бисёр гирист , аллоҳ гуяд : рост май гӯйӣ ва ман медидам , он гуҳ гуяд : ин бандаро бгўоҳии як то мӯии омрзидму мунодӣ Нидо кунад ҳозои атиқи аллоҳи бшъраҳ , ин сухани гуфтани андомҳои банда азон ғибҳост ки бар хиради одамӣ пӯшидааст ва бар хости аллоҳ ҳўолтаст ва дар тавон ваии онро ҷойаст , нодир ёфта пазируфта ва онро гардани ниҳода , ва ҳам азин бобаст ки фардои замин бар бандаи гувоҳӣ бар кирдор вай диҳад ,у злки фии қавла : « иўмӣзи тҳдси أхборҳо » эй ташаҳҳуди алии кули абду ИМАи бмои амали алии зуҳрҳо ва ҳам азин бобаст ки аллоҳ дар қуръони дӯзахро хашм гуфт « ткоди тамизи ман алғиз » ,у осмону замин ки аллоҳро посух дод : « қолтои أтинои тоӣъин » , ҳамчунин тасбеҳи ҷамодот ва чизҳо ки ҷон надорад чун саҳроу кӯҳу дарёу дарахтону боду борону амсоли он ин ҳама онаст ки ақл менапазираду дил аз ан май шӯраду дайни онро май пазираду аллоҳи онро гувоҳӣ медиҳад муъминони бҷону дил қабул мекунанд ва нодир ёфта мепазиранд комаи қоли таъолӣ : амрнои лнслми лрби Алъоламин .

Қавла : ва ман наумра ннксаҳи фии алхлқи ин ояти бандагонро танбеҳӣаст азиму бедор кардан эшон аз хоби ғифлат , яъне ки худро дарёи беду рӯзгори ҷавонӣу қӯт бғнимт доред ва амал кунед пеш аз ан ки натавонед .

Қол алнабӣ ( с ) : « ағтнми хмсо қабл хумс : шбобк қабл ҳрмку сҳтк қабл сқмку ғнок қабл Фқрку ҳётк қабл мўтку Фроғк қабл шғлк » .

Пас агар рӯзгори ҷавонӣ зойеъ кунад ва дар амал тақсир кунад бар сари перӣу аҷзи узрӣ боз хоҳад ҳам некӯ буд .

Қол алнабӣ ( с ) : « азои блғи алрҷли тсъини санаи ғФри аллоҳи ?лаи мо тақаддуми ман занба ва мо тأхру кутуби асири аллоҳи фии аларзу шФъи фии аҳли байта ,у азои блғи моӣаҳи санаи астҳиии аллоҳи ъз ва ҷл манеҳ ани иҳосбаҳ » .

Ва мо ълмноаҳи алшър ва мо инбғии ?лаи إни ҳўи إлои зикру қуръони мубини ишорат оят онаст ки ин қуръон на бар авзони ашъор арабаст на мушобеҳи сухани офаридагон , муъҷиза Мустафоасту бурҳони набуввату рисолати вай , ҳар пайғомбарӣ ки омад бурҳони набуввати вай аз роҳи дида ҳо даромаду бурҳони набуввати Муҳамади арабӣ аз роҳи дилҳо дар омад , ҳар пайғомбариро муъҷизае зоҳир доданд : муъҷизаи иброҳӣми оташ буд ки вайро насӯхт ва ҳамчун бустони гашт , муъҷизаи Мӯсои Асоу яди Байзо буд , муъҷизаи исои аҳёءи мўтӣ буд , ӣнҳамаи зоҳир буд маҳали итилоъи дидаҳо , муъҷизаи Мустафои арабии бӯстони дӯстон бо сФўт буд , гулистони мисатони шарбати муҳаббат буд « бали ҳўи оёти байноти фии судӯри аллазӣнаи أўтўои алълм » , балии Мустафоро мӯъҷизот бисёр буд ки маҳали итилоъи дидаҳо буд чун иншиқоқи қамару тасбеҳи ҳаҷару каломи зӣбу исломи збу ғайри он . Аммо мақсӯд онаст ки Мӯсои тҳдӣ бъсо кард , исои тҳдии боҳёء мўтӣ кард , Мустафои салавоти аллоҳу саломаи алайҳи тҳдии бклом аллоҳ кард : « Фأтўои бсўраҳи ман мислаи » , Асои Мӯсо ҳар чанд ки дару санъати раббонии таъбия буд аз дарахти ъўсҷ буд ,у дами исо ҳар чанд ки дару лутфи илоҳии таъбия буд аммо вадиати синаи башар буд , эй Муҳамади ту ки мерӯй дамӣу чӯбӣ бо худ мабар , чӯби бобат харон бошаду дами насиби беморон , ту сифати қадими мо қуръони Маҷиди мо бо худ бабр то муъҷизаи ту сифати мо буд на сифати башар . Кофарон чун оҷизи монданд аз мисли ин қуръон овардан , забони таън дарав кашиданд яке мегуфт : « саҳари мустамар » дайгарӣ мегуфт : « асотири алаввалин , ани ҳозои алои аФки ифтироа »у Мустафоро шоири хонданду соҳиру козиб то раби алъзаҳи таскини дили вай оят фиристод ки : Флои иҳзнки қўлҳм эй ткзибҳму азоҳм эй Муҳамад набояд ки сухани бегонагону душманони туро андҳгн дорад , агар эшон турои дурӯғ зан медоранду бнбўти ту гувоҳӣ мендиҳанд туро чаҳ зиён ва чаҳ бок ? ман ки худовандами туро гувоҳӣ медаҳум ки Муҳамади расӯли аллоҳ агар эшон туро бтън мегӯйанд аҷир ва фақираст , ман мегӯям бшир ва нзираст , агар эшон мигўинди ятем ва снбўраст , ман мегӯям шифоу раҳмат ва нураст . эй Муҳамад аз гуфтори душманон чаро андҳгни шӯй ? турои ин шодӣ на бас ки ҳамаи олам маро меситонид ва ман туро май стоим ё أиҳо алнабӣ إнои أрслноки шоҳдоу мбшроу нзирои алоиаҳи ҳамаи олами санои ман мигўинд ва ман саноӣ ту мегӯям ки إни аллоҳу млоӣктаҳи ислўни алӣ алнабӣ ҳамаи ризои ман май ҷӯянд ва ман ризоӣ ту меҷӯям киу лсўФи иътики рбки Фтрзии ҳамаи олами қисми бмн ёд мекунанд ва ман қисми бтў ёд мекунам ки « лъмрк » , бар пешонии арши набишта : « Муҳамади расӯли аллоҳ » , бар курсии набишта : « Муҳамади ҳабиби аллоҳ » , бар лавҳи набишта : « Муҳамади сафии аллоҳ » , бар ливои ҳамди набишта : « Муҳамади хираи аллоҳ » .