Қавлаи таъолӣ : Фмои أўтитми ман шайъи ءи Фмтоъи алҳёҳи алднё ва мо ъанд аллоҳи хайру أбқӣ . . . Алоиаҳ , мафҳум оят онаст ки : имони росту таваккули дуруст , касеро буд ки дар ҷумлаи аҳволи эътимод бар змон аллоҳ кунаду низоми кору ростии ҳоли худ , аз анояту риоят аллоҳ ҷӯяд , на аз дунёу матоъи дунё , ки ин дунёи пулӣ гузаштанӣасту бисотӣ дар навиштанӣу манзилӣ ки бноком мебибояд гузошту умри азизи сармоя эй ки бемурод , май дрбоиди бохт . Пас сазоӣ банда онаст ки аз ин олоиши дунё карона гирад ва рӯй бороиши дайн наад , то фардои доғи хсор , брхсор худ набинад ва дар ҳоўиаҳи ҳурмон ва хусрон науфтад .

Ва фии алхбр : ман ҷаъли алҳмўми ҳумои воҳдои кФоаҳи аллоҳи кули ҳам , ва ман тшъбт ба алҳмўми лами ёли аллоҳи фӣ эй воади аҳлкаҳ .

Дунёи ҳама парокандагӣасту гусастагӣ , боистҳои гӯногӯну андешаи ҳоءи рангоранг , ҳар ки ин парокандагӣ ва ин боистҳои беҳуда , ар дил берун кунаду бадалии софӣу синае холӣу ҳимматии олӣ рӯй бқблаҳи ҳақ наад ,у ҷузи даргоҳ ӯ паноҳ худ насозад , раби алъзаҳи ҳамаи андӯҳи вай , кифоят кунад ва аз ҳар чаҳ тарсад ӯро эмин гирданд ,у роҳаши бахуд наздик кунад .

эй дарвеш , аввали ин кор , заҳрасту охир , нӯш , бдоити ин роҳ баъдаст ,у ниҳояти роҳи ҳалқаи қурб дар гӯш , вагар мисолӣ хоҳӣ бишинав васфи улҳоли бӯи бикри шблии қудси аллоҳи рӯҳа : пеш аз онкии қадам дар кӯии тариқати ниҳод , мейри сияҳи пӯшони Бағдод буд , одат дошт ки дуздидаи бмҷлс ҷунайд рафтӣ , эй ман ғуломи онкии дуздида дар ин кӯй сиррӣ дорад . Рӯзӣ бар забон ҷунайд бирафт ки : агар ҳама бут прессатону нокасони оламро бФрдўси аъло фурӯд оваранд , ҳануз ҳақи карами худ нгзордаҳаст . Шблӣ аз ҷой бурҷаст , наъраи занону ҷома дарон ва гуфт манам мейри сияҳи пӯшон ва аз нокасе хеш , хурушон , чаҳ кӯеи марои пазирад ? дар ин ҳол ҷунайд гуфт : эй ҷавонмард , бмрослти Мӯсоу ҳорӯн , чандини соли фиръавни мудаббирро мехонд то бипазирад , агар биёбад сӯхтае муваҳҳид ки бпоӣ худ ояду дарави зорад чун ки напазирад . Шблӣ дар кор омад ва ҳар чаҳ дошт аз зёъу асбобу амвол , пок дар бохту муҷарради боистод , он гуҳ гуфт : эй шайхи маро чаҳ бояд кард ? гуфт туро дар бозор бояд шуду дарюза бояд кард .

Ҳам чунон кард то чунон гашт ки каси буии чизеи надод , пас ҷунайди тозӣонае буи дод ва гуфт дар ин сардобаи шӯу дилро , бо андӯҳу дарди дайни пардозу чашмро боби ҳасрат ва надомат сипор , ва ҳар гуҳ , ки ҷузи ҳақ дар хотират гузар кунад , бойени тозӣонаи андомҳои хеш , дар ҳам шикан .

Шблии се сол дар он сардоба , оби ҳасрат аз дидагони ҳамеи рехт ва бар рӯзгори гузаштаи дареғу тҳср ҳаме хӯрд ва зинҳор ҳамеи хост , баъд аз се сол , скрӣ дар вай падед омад , ҳамчун мисатон , волау саргардон аз он сардоба берун омад , кордӣ бадаст гирифт ва дар Бағдоди ҳамеи гашт ва ҳаме гуфт : бҷлоли қадари ҳақ ки ҳар ки номи дӯсти баради бойени корд , сараш аз тан ҷудо кунам , он хабар ба ҷунайд расед , ҷунайд гуфт : ӯро шарбатӣ додаанд ва маст гашта , аз мастӣ ва бихўдӣ мегуяд , чун бо худ ояд сокин шавад . Як сол дар он мақомаши бдоштнд , чун аз он мақом даргузашт , домани хеши пар аз шукр кард ва бигард маҳалҳо мегашт ва мегуфт : ҳар ки бигӯед аллоҳ , даҳонаш пар аз шукр кунам . Пас ишқи вай рӯй дар харобии ниҳод , пайваста дар ҳамаи авқот ҳаме гуфт : аллоҳи аллоҳ , то рӯзӣ ки ҷунайд гуфт : ё бо бикр , агар дӯст ғоӣбаст ин ғайбат кардан чарост ? ва агар ҳозираст ин густохӣу тарки адабӣ аз куҷост ? сухани ҷунайд ӯро сокин кард , пас ҷунайд бифармуд то ӯро бҳмоми бурданду мӯӣ чанд сола аз сари вай фурӯ карданд , он гуҳ , даст вай гирифту бмсҷди шўнизиаҳи барад , ҳаштод ваанд кас , аз ин ҷавонмардони тариқату салотини ҳақиқат ҳозир буданд . Бӯи алҳусайн нурӣу бӯи алии рӯдборӣу смнўни муҳиб ва рӯем Бағдодӣу ҷаъфари хулдӣу амсоли эшон .

Ҷунайд гуфт : эй асҳобу машойих , ҳар чаҳ пери мо сиррии сиқтии қудси сира аз риёзату муҷоҳидат аз мо бидид , мо аз ин кӯдак бидидем , агар иҷозати Фрмоӣид то либос бигардонад , бошад ки баракоти ин либос ӯро бар истиқомат дайн бидорад ва агар ҳақи ин либоси фурӯ наад либос , худ , аз вай , дод худ бастанд .

Ҷунайд бар пой хосту мураққаъ аз сар худ баркашид ва дар гардани шблии афканд .

эй ҷавонмард , гавҳари висол ӯ на чизеаст ки бадаст ҳар дун ҳимматӣ расад , дарӣаст ки ҷуз дар сандӯқи сидқ садиқон наёбанд , ъбҳрист ки ҷуз дар боғи розу ноз дӯстон набенанд , касеро ки ин давлат дар роҳ буд , агар бҳзори кӯй фурӯ шавад , охир ҳар кӯй бахуд барбаста бинад , то қиблаи вай , яке гардаду мақсади вай яке шавад , як дил ва як ҳиммат буд , кор аз як ҷойу ҳукм аз як дар бинад . Ва илайҳи алошораҳи бқўлаҳ : أлои إлии аллоҳи тсири алأмўр . Манеҳ алобтдоءу илайҳи алонтҳоء , қоли аллоҳи таъолӣ :у أни إлии рбки алмнтҳӣ ,у аллоҳи хайру أбқӣ .