Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими баноми худованди фарохи бахшоиши меҳрбон .
Ҳам ( 1 ) танзили алкитоби ман аллоҳи алъзизи алҳким ( 2 )
Фурӯ фиристодан ин нома аз худоӣаст , он тавонои доно .
إни фии алсмоўоту алأрз дар осмону замин , лоёти ллмؤмнин ( 3 ) ншонҳости гиравидагонро .
Ва фии хлқкм ва мо ибси ман добаҳ ва дар офариниши шумо ва дар ончӣ офаридагор мепароканд дар ҷаҳон аз ҷанбнда , оёти лқўми иўқнўн ( 4 ) ншонҳости эшонро ки бегумонанд .
Ва ихтилофи аллилу алнҳор , ва дар омад шуд шабу рӯзи пас якдигар , ва мо أнзли аллоҳи ман алсмоء , ва дар ончӣ фурӯ фиристод аллоҳ аз осмони ман ризқ , аз боронӣ ки рӯзии халқи бонст , Фأҳё ба алأрзи баъди мўтҳо то зинда кард бони заминро пас маргии он ,у тсриФи алрёҳу гардонӣдани бодҳо аз рӯй биравӣ ҷаҳон , оёти ншонҳост , лқўми иъқлўн ( 5 ) гуруҳеро ки хирад доранд ва дарёбанд .
Тлки оёти аллоҳ , ин оёту суханон аллоҳаст , нтлўҳои алейк болҳқ ки михўоним бар ту баростӣ , Фбأии ҳадиси баъди аллоҳу оётаи иؤмнўн ( 6 ) пас бкдоми сухани пас аллоҳу суханон ӯ бихоҳед гаравид .
?вили лкли أФоки أсим ( 7 )у табоҳӣ ҳар дурӯғи заниро бузаи кор .
Исмъи оёти аллоҳи ттлӣ алайҳ мешунӯд суханони аллоҳ ки михўоннд бар ӯ , сами исри мсткброи он гуҳ май стиҳди бгрднкшӣ , кأни лами исмъҳои гӯйии ҳаргизи онро нишнид , Фбшраҳи бъзоби أлим ( 8 ) бишорати даҳ ӯро бъзобӣ дард намой .
Ва إзои илми ман оётнои шиӣо ва ҳар гуҳ киу бидонад аз суханони мо чизеи атхзҳои ҳзўои онро бофусӯс гирад , أўлӣки ?лаами азоби маин ( 9 ) эшонанд ки аишонрости азобии хоркунанда .
Ман вроӣҳми ҷаҳаннам аз пеш эшонаст дӯзах ,у лои иғнии анҳуам мо ксбўои шиӣо ва бакор наёяд эшонро ҳеҷ чиз аз ончии мисохтнд ва мекарданду мизоднд ,у лои мо атхзўои ман дуни аллоҳи أўлёء ва на ончӣ бхдоӣ мегирифтанд фузуд аз аллоҳ ,у ?лаами азоби азим ( 10 )у аишонрости азобии бузург .
Ҳозои ҳудои андарин сухан ва ин номау пайғом , огоҳ карданӣасту панд доданӣу пайғоми расонӣдану трсонидн ,у аллазӣнаи кФрўои боёти рбҳм ва эшон ки кофар шуданд бсхнони худованди хеш , ?лаами азоби ман раҷази أлим ( 11 ) аишонрости азобии дрднмоӣ аз азобии сахт .
Аллоҳи алзии схри лаками албҳри аллоҳи он худоӣаст ки нарм кард шуморо дарёу сохта , лтҷрии алФлки фӣаи бأмраҳ , то меравад дар он киштӣҳо , бФрмон ӯ ,у лтбтғўои ман фазла ва то аз фазл ӯу рӯзӣ ӯ бҷўӣид ,у лълкми тшкрўн ( 12 ) ва то магар озодӣ кунед .
Ва схри лаками мо фии алсмоўот ва мо фии алأрз ва шуморо нарм карду сохтау зердаст , ончӣ дар осмонҳост ва дар замин , ҷмиъо манеҳ ҳама аз ӯст аз бахшӣдан ӯу сохтан ӯу арзонии доштан ӯ , إни фии злки лоёти лқўми итФкрўн ( 13 ) , дар ончӣ кард нишонҳои равшанаст эшонро ки дар андешанд .
Қул ллзини омнўои гӯии эшонро ки гиравидаанд , иғФрўои ллзини лои ирҷўни أёми аллоҳ то биёмурзанд эшонро ки аз рӯзҳои худои нмитрснд , . Лиҷзии қўмои бмои конўои иксбўн ( 14 ) то подош диҳад аллоҳи гуруҳеро бончаҳ мекарданд .
Ман амали солҳои ФлнФсаҳ ҳар ки некӣ кунад , хештанро кунад , ва ман أсоءи феълӣҳо , ва ҳар ки бад кунад бар худ кунад , сами إлии рбкми трҷъўн ( 15 ) ва он гуҳи шуморо бо худованд шумо хоҳанд барад .
Ва лақади отино банӣ إсроӣили алкитобу алҳкму алнбўаҳи додеми фарзандони ёқӯбро номау дониш дар дайну пайғамбарӣ ,у рзқноҳми ман алтиботу рӯзии додеми эшонро аз покҳо ва хушҳо ,у Фзлноҳми алии Алъоламин ( 16 )у афзӯнии додеми эшонро бар ҳамаи ҷаҳонён .
Ва отиноҳми байноти ман алأмр , додеми эшонро нишонҳои равшани дуруст аз кори пайғомбари хеш , Фмои ахтлФўои ду гуруҳ нашуданд , дар кор ӯ , إлои ман баъди мо ҷоءҳми алълм , магари пас он ки боишон омад ончии мидонстнд , бғёи бинҳми ббднитӣу ситам бар худ , إни рбки иқзии бинҳми явми алқёмаҳ , худованди ту доварии баради рӯзи растохези миёни эшон , Фимои конўои фӣаи ихтлФўн ( 17 ) дар ончии эшон ду гуруҳ мебошанд .