Қавлаи таъолӣ : сами ҷълноки алии шриъаҳи ман алأмри Фотбъҳо эй аФрдноки блтоӣФи ФоърФҳоу сннои лаки троӣқи Фослкҳоу أсбтнои лаки ҳқоӣқи Флои ттҷоўзҳоу лои тҷнҳи илои мтобъаҳи ғайрики إнҳми лни иғнўои ънки ман аллоҳи шиӣои ани ?ераади аллоҳ бк наамма Флои имнъҳои аҳаду ани ?ераади бки фитнаи Флои исрФҳои аҳад , Флои таъаллуқи бмхлўқи Фкрку лои ттўҷаҳи бзмирки илои шайъи ءи всқи брбку таваккули алайҳ .
эй меҳтари олам , эй Сайиди валади одам , эй хуршеди фалаки саодат , эй моҳи осмони сиёдат , эй манзили олами илм , эй дар садафи шараф , эй тарози кисвати вуҷӯд , мо туро аз ҷаҳонён боз буридем , ва аз падару модар ятем кардем ,у хешу пайванд бар ту берун оварадем , то дили хеш аз ҳамаи фориғи дорӣу якборагии ботоъату хизмат мо бурдорӣ .
Аз шароеъи турои роҳ дайн сохтем , ва аз ҳқоӣқи турои шамъ маърифат афрӯхтем , то бтأииду тамкини мо он роҳ рӯй ,у оламёнро бони роҳи хуоне , қул ҳзаҳи сиблатии أдъўои إлии аллоҳ эй меҳтар , мо шаби миъроҷи туро дар қуббаи қурбати бншондим ва сад ҳазор нисори алтоф бар фарқи давлати ту аФшондим ва кунинро хоки қадам ту гардонидему ҳайкали алавӣу маркази суфло дар таҳти рояти вилоят ту оварадему мақсӯди он буд ки то туро бар бисоти шафоати инбисоти диҳем , то қиссаи дарди осӣони уммат , бар мо бурдорӣу узрӣ аз он , баҳр эшон бихоҳӣ ки : лои тؤохзно إн насино أўи أхтأно ё Муҳамад агар ту фардо аз мо кунин ва оламён бихоҳӣ , ҳануз хоки қадами худ хоста бошӣ , ва агар мо блтФи қадам , хоки он қадам дар кори ходимӣ аз хадам ту кунем аз камоли мо мстбъд набӯд .
Он меҳтари анбёء ( с ) дар дидаи набуввати ваии кӯҳл басират кашида буданд , донист ки хокро бори каш бояд буд на саркаш , ки хоки боркашии рост , на саркаширо , на бинӣ ки раби алъзаҳи эшонро ки сар кашиданд ва тамарруд намуданд чаҳ ваъид медиҳад ва чаҳ бим менамояд ки : أми ҳасби аллазӣнаи аҷтрҳўои алсиӣоти أни нҷълҳми колзини омнўоу ъмлўои алсолҳоти сўоءи мҳёҳму ммотҳм
Ва ҳам эшонро мегуяд ки дар бироҳӣу саркашӣ бар паии ҳўоءи хеши рафтанд ва бар анбиёу доъёни роҳи ҳақ , афсӯс доштанд ки : Фмни иҳдиаҳи ман баъди аллоҳ .
Пас аз он ки аллоҳи эшонро бероҳ кард дар кул олам кист ки эшонро бароаи бози ораду кро всилт гиранд чун роҳи васоил бар эшон фурӯи бастанд . Эшонро имрӯзи дарахти навмидии пер шуда ,у ашхоси безории бадари омада , ва аз ҳдми адли гирди нўоисти баромада ,у фардои мунодии адли бонги безорӣ дар гирифта ки : алиўми ннсокми комаи нситми лқоءи иўмкми ҳозоу мأўокми алнор оре гуфтам хокро бор кашӣ мебояд кард на саркашӣ . Агар султони гадоӣ бенавоеро аз миён роҳ баргираду пеши тахти давлат худ бидорад ва ӯро халъат рифъат пӯшоанд , гадоро шарти он буд ки худро фаромӯш накунаду қадари худ бидонад . Ҳамвора он бенавоӣ ва бе обии хеши пеши дида хеш медорад .
Бсмъи умри бен абди алъзизи расониданд ки писари ту ангуштарии сохтау нигинии бҳзор дирам харида ва дар вай биншонада . Нома навишт буи ки эй писар , шунидам ки ангуштарии сохтау нигинии бҳзор дирам харидае ва дар вай биншонада ? агар рзоء ман мехоҳӣ он нигин бифурӯш ва аз бҳоءи он ҳазор гуруснаро таоми даҳ ва аз порае сим , худро ангуштарии соз ва бар онҷо нақш кун ки : раҳми аллоҳи амрأи урфи қадар нафса . Раҳмати худоӣ бар он бандаи бод ки қадари худ бидонад ва хештан бишносад .
эй ҷавонмарди ҳеҷ либос бар қади хоки росттар ва зеботар аз либос тавозуъ нест .
Алзии ҷирии фии муҷрии албўли мртини лӣси ?лаи ани иткбр . Касе ки ду бор дар раҳи гузари бўл рафта бошад ӯро нарасад ки сари такаббури броФрозд . Такаббуру кибриёу ъзу ълоءу азимату бҳоءи сифати худованди зў алҷлоласт .
Қоли аллоҳи ъзу ҷл :у ?лаи алкбрёءи фии алсмоўоту алأрзу ҳўи алъзизи алҳким ӯ рости бартарӣу бузургворӣ , комкорӣу ҷабборӣ , бузургвор дар қадар ва дар кирдор , бузургвор дар ном ва дар гуфтор . Дар покии худ бартар аз пиндошт , дар бузургии худ меҳтар аз дарёфт , дар қадари худ бештар аз ҳади шинохт . Субҳонаи ҷли ҷалолау азми шаънау ъзи кбрёؤаҳу ҷлти аҳдитаҳу тақаддусати смдитаҳ .