Қавлаи таъолӣ :у явми иързи аллазӣнаи кФрўои алии алнори أзҳбтми тиботкм . . .

Алоиаҳ . Лмои васфи аллоҳи алкоФрини болтмтъи болтиботи фии алднёи оср алнабӣ ( с )у асҳобау алсолҳўни иҷтиноби аллзоти фии алднёи рҷоءи савоби алохраҳ .

Мафҳум оят онаст ки ҳар ки таййиботу лаззоти дунё бакор дорад аз нозу Наими охирати бозмонд , ҳар ки суди худ дар тнъми днёء фонӣ ҷӯяд , тнъми ҷовдонӣ дар сарои боқӣ бар худ бузён оварад .

Он меҳтари оламу Сайиди валади одам , хотами пайғомбарону муқтадои ҷаҳонён ( с ) чун донист ки лаззоту шаҳавоти дунёро ҳосил несту ҷӯянда ва хоҳанда он ҷузи нодонӣ ғофил нест , аз он эъроз кард ва бар қадари қавом ақтсор карду фақру Фоқт ихтиёр кард .

Хабар дурустаст аз Оиша ки баъд аз вафот пайғомбар мегуфт : лами йенами алии алсриру лами ишбъи ман хбзи алшъир .

Брўоитӣ дигар гуфт : лақади кони иأтии ълинои алшҳри лами нўқди фӣа норо ва мо ҳўи алои алмоءу алтмр , ғайри анаи ҷузии аллоҳи нсоءи ман алонсори хиро , кун рбмои аҳдини лнои шиӣои ман аллбн .

Гуфт будӣ ки мо як моҳ дар хонадони набуввати оташи ниФрўхтии моро маълуми ҷузи об ва хурмо набӯдӣ , ҷуз он набӯд ки занони ансори аллоҳи ҷзоءи эшон бихир кунод , гоҳи гоҳи моро шарбат шер додед . Ин на аз он буд ки бар эшон ҳаром буд ё неъмати дунё аз эшон дареғ буд ки аҳли олам ҳар чаҳ ёфтанд аз роҳату неъмату каромати бтФил эшон ёфтанд , локини Мустафо ( с ) донист ки манъи ҳзўзи нафаси асл тоъатасту асоси дайну таййиботи дунёи ҳиҷоби таййибот уқбоаст . Ва ӯ ( с ) муқтадои халқ буд , хост то халқи буи иқтидо кунанду бони роҳи раванд ва аз ӣнҷо буд ки малик замин биравӣ арз карданд ва ӯ бандагӣ ихтиёр кард ва аз мулкӣ эъроз кард гуфт : аҷўъи иўмоу ашбъи иўмо ,у ҳоли пайғомбарони гузаштаи ҳамин буд ки рзоءи ҳақ дар мухолифати нафаси диданд ва дар манъи ҳзўз нафас кӯшиданд .

Сулаймони пайғомбар ( с ) ки малики заминии вайро буд ва дар матбахи вай ҳар рӯзи ҳазорон гову гўспнд бакор шудӣ , бо ин ҳамаи неъмат , пилос пӯшедӣу оради ҷӯин бо хокистари бёмихтӣ ва бо меғи оби чашм хамир кардӣ ва бенон пухтӣ , он қурси бардоштӣ ва бмсҷд рафтӣ , бо дарвешӣ бо ҳам бихӯрадӣ , гуфтед : мискини ҷолси мскино ,у Мӯсои пайғомбари ҳоли вай чунон кард ки бмдин расед , сару пой ӯ бараҳнау шиками гурусна , муҳтоҷи қурси ҷӯин , ҳаме гуфт : раби إнии лмои أнзлти إлии ман хайри фақири бгўшаҳ эй боз шуд , сар бар хок ниҳод гуфт : илоҳии ғарибаму бемору дарвеш , то аз ҷаббори коинот Нидо омад ки : ё Мӯсо касе ки ватани вай ман бошам ғариб чун буд , касе ки табиби вай ман бошам бемор кӣ буд касе ки вакили вай ман бошам дарвеш чун буд ? ва дар кори исои Марям андеша кун ки либоси ваии суф буду туъмаи ваии гиёҳ буду шароби ваии об буд , бистари ваии замин буд , оташи ваии офтоб буд , чароғи ваии маҳтоб буд . Рӯзӣ гуфт , худовандо сагроу хӯкро мأўӣасту писари Марямро мأўӣ нест то аз ҳазрати иззат ҷавоб омад ки : анои мأўии ман лои мأўии ?ла , аз анбиё дар гузарӣ дар кори авлиёъ андеша кун , саҳобаи расӯл ки баъд аз анбёءу русули ҳеҷ кас дар ҳазрати иззати зўи алҷлоли он қурбат ва зулфат надошт ки эшон доштанд . Меҳтарони ҳазрат рисолат буданд , ахтарони осмон миллат буданд , эъломи ислому амон имон буданд . Зоҳиру ботини эшон сармояи шариъату перояи ҳақиқат буду ҳоли эшон дар фақру Фоқти чунон буд ки хабари дуруст аз бӯи ҳрираҳ , қол : лақади раъйати сабъин ман асҳоби алсФаҳ мо манеҳам раҷули алайҳи рдоء аммо азор ва аммо ксоءи қади рбтўои фии аъноқҳми Фмнҳои мо иблғи нисфи алсоқину минҳои мо иблғи алкъбини Фиҷмъаҳи бедаи кроҳиаҳи антарӣ урата .

Мҳинаҳи саҳобаи бӯи бикр буд дар бемории марг ӯро шарбатӣ овараданд аз обу асал чун дар он нигараст гиристан азим биравӣ афтод , чунонк ӯро ғашӣ расед , чун бо худ омад пурседанд ки ин гиристану зорӣ аз чаҳ буд ? гуфт он вақт ки Мустафо ( с ) аз дунё мерафт дар хонадон ӯ чандон асал набӯд ки дар мудовоат ӯ бакор шудӣу марои кор танг расед ва наздикаст ки бҳзрт ӯ расм ва дар кадхудои ман асаласт ман бори хиҷлати ин мухолифат чун кашами баъд аз онкии худ дидаам ки Мустафо ( с ) дар он беморӣ касеро маҳҷӯр мекард ва аз бар худ меронад ва ман касеро нмидидм ва гуфтам ё расӯли аллоҳи кро дафъ кунӣ ? гуфт : дунё басӯратӣ пеши ман омада ва худро арза мекунад ва аз ман худро ҷавории митлбд ва ман дар ваии нмингрм , ки ҳақи ҷли ҷалола то дунёи офарид дар ӯ нанигараст , мқтоу бғзои лҳо акнӯн ки маҳрӯм бозгашт гуфт ман сабр кунам то ту аз миёни уммати беруни шӯй ва ман бар дилҳои эшон ҳамлаи бабраму ҳамаро бахуд машғӯл кунам ва аз мтобът ту бозгардонам . Акнӯн мнкаҳи бӯи бикрами митрсм ки агар ман аз эшон бошам ки дунёи қабули худ баришон таҳаққуқ кунад , ин гиристану зории ман аз онаст .

Ва фии алхбри ани алброءи бен ъозби қоли қоли расӯли аллоҳ ( с ) : ман қзии нҳмтаҳи фии алднёи ҳияли байнау байни шаҳватаи фии алохраҳ ва ман мади айнаи илои зинаи алмтрФини кони мҳинои фии малакӯти алсмоўот ва ман сабри алии алФўти алшдиди исканаи аллоҳи алФрдўси ҳайси шоء .

Пер тариқат гуфт : ҳар ки шуълае аз нур сидқ бирав тофт , сиқл дунё натавон кашиду зинату тнъми дунё натавонад дид ва ҳар ки аз тафриқаи расму одат халос ёфту насими ҳақиқати ифрот бар Фитра ӯ вазид , нози биҳишт натавонад кашид .

Бӯи сулаймон дороне гуфт , худоиро дӯстонеанд ки ҷамолу Наими биҳишти эшонро сайд накунад ва аз худои бозндорди днёءи хасис кӣ тавонад ки эшонро сайд кунад ва аз худо боз дорад .

Фосбри комаи сабри أўлўои алъзми ман алрсли расӯли худо ( с ) . Аз пас таънҳо ва носазоҳо ки аз кофарон мешунид ва ранҷҳо ки аз эшон мекашид зҷри гашт ва аз сари он зҷрти бадал худ мехост ки эшонро уқубатӣ раседӣу азобии чшидндӣ . Раби Алъоламин ин оят фиристод ки : Фосбру лои тстъҷл сабр кун ё Муҳамад бар азӣу таъни мушрикону мштоби бъзобу уқубати эшон . Иқтидо кун ба бародарони хеши пайғомбарони гузашта , эшон ки бар ранҷҳо ва макрӯҳҳои қавми хеш сабр карданд , чун донистанд ки он ҳамаи ҳукми мост бар он ?шкевӣ ва зҷрт нанамуданд . Ту ҳамон кун ё Муҳамад ки эшон карданд , Фбҳдоҳми ақтдаҳ наме доне ки номӣ аз номҳои ман сабураст . Сабур ӯст ки бъқўбти нштобди имҳлу лои иҳмл муҳлат диҳад , аммо мӯҳмал фурӯ нагузорад .

Бандаи муъмин чун эътиқод кард ки ҳақи ҷли ҷалола сабураст бояд ки сабри Мӯътасиму мутамассик худ созад то имони ваии биафзояд . Мустафо гуфт : алсбри нисфи алоямону алиқин , алоямони калла .

Сабри як нима имонасту яқини ҳамаи имон . Мақоми сабри мақом обидонасту мақоми яқини мақоми орифон . Мустафо ( с ) ибни аббосро гуфт : ани асттъти ани тъмли ллаҳи фии алрзоу алиқини ФоФълу алои ФФии алсбри алии мо ткраҳи хайри касӣр .

Аввал ӯро бар яқин хонд ки мақом маинасту ҳамагӣ имонаст . Пас гуфт агар тоқати надорӣу бад-ӣн мақом нарисӣ қадам бар мақоми собирон собит дорад ки дар сабри хайр ҳоء фаровонаст . إнмои иўФии алсобрўни أҷрҳми бғири ҳисоб .

Бузургиро пурседанд ки маънӣ сабр чист ? гуфт тҷръи алблўии ман ғайри даъвии заҳри бало чашедан ва он гуҳ аз даъвии дам дар кашӣдан . Алсбри асрори алмҳнаҳу изҳори алмнаҳу сабри ниҳони доштан меҳнатасту ошкоро кардани неъмат .

Пер тариқат гуфт : илоҳии дӯстони ту сарон ва сарҳангонанд беганҷу хост тавонгаронанд баном даравишонанд ва тавонгарон ҷаҳон худ эшонанд . Дардҳо доранду гуфтани он бе забонанд .