Қавла : إнмои алмؤмнўни إхўаҳ эй падеди оранда ҳар мавҷӯдӣ эй пазирнда ҳар дӯдӣ . эй карамати бандагонро бурузии зомин , эй малики ту аз фаноу заволи эмин .

Азиз карда ту кас хор накунад бар кашида ту кас нигунсор накунад . Бдоғи гирифтаи ту кас дар ӯ тамаъ накунад . Муъминони ҳама бдоғ тавонад ва дар равиши хеш бо чароғ тавонад . Бар кашидагон атфу навохтагон лутф тавонад , аз тороти халқяту ҳолоти башарият дар доираи ӯҳдаи қадам бар нуқта ризо доранд . Гоҳ чун сарвӣ дар чаман дар мақом хилватанд , гоҳ чун чифтаи чавгонӣ бар мақом хизматанд . Эшонанд ки дар азали раби Алъоламин эшонро навохтау миёни эшон бародарии афканда ки إнмои алмؤмнўни إхўаҳи бародарӣ ки ҳаргиз мунқатиъ нашавад , қаробатӣ ки бурӣда нагардад , нисбӣ ки то абади бипайвандад , ҳамонаст ки хабар меояд : кули сабабу насаби инқтъи явми алқимаҳи алои сабабӣу нисбӣ . Муроди бойени насаби дайн ва тақвоаст на насаби обу гул .

Агар нисбати обу гул будӣ бӯи лҳбу бӯи ҷаҳлро дар он насиб будӣу ҳўи алмшори илайҳи фии қавла : إн أкрмкм ъанд аллоҳи أтқокм эй ҷавонмард чун май доне ки муъминони ҳама бародарон тавонад ва дар насаби имону тақво хуишон тавонад , ҳақи бародарии бгзору шарти хеши биҷои ор . Зиндагонӣ бо эшон бмўоФқт кун роҳи эсору футуввати пеши гиру хизмат бемуъоризат кун . Эшон гуноҳ кунанд ту узри хоҳи эшон бемор шаванд ту иёдат кун ҳаззи худ яксар фурӯи гузору насиби эшон зиёдат кун . Инаст ҳақи бародарӣ агар сари ин дорӣ дароӣу рене ҳиҷрат кун . Зўи алнўни мисриро пурседанд ки суҳбат бо ки дорем ва нишаст ва хост бо ки кунем , гуфт : ман лои имлку лои инкри алейк ҳолои ман аҳўолку лои итғири бтғирк . Фармуд суҳбат бо касе кун ки вайро малик набӯд яъне ончӣ дорад аз молу малик на ҳақ хеш донад ҳақи бародарон дар он беш аз ҳақи хеши шиносад .

Ҳар хусумат ки дар олам афтод аз туе ва манӣ хост чун туе ва манӣ аз роҳи бардоштӣ мувофиқат омад ва хусумат бархест .

Дигар васф онаст ки суҳбат бо касе дор ки бҳичи ҳол бар ту мункир нагардад ва агар дар ту айбӣ бинад аз ту барнагардад .

Донад ки одамӣ аз айб холӣ нест ва беайбӣу покии ҷузи сифати худованд қуддус нест .

Мардиро занӣ буд ва дар кори ишқи ваии неки рафта буд ва он занро сипеде дар чашм буду мард аз фарти муҳаббат аз он айб бехабар буд то рӯзӣ ки ишқи вай рӯй дар нуқсон ниҳод гуфт : ин сипедӣ дар чашми ту кӣ падед омад , зан гуфт он гуҳ ки камоли ишқи туро нуқсон омад . Мустафо ( с ) фармуд ҳуби алшии ءи иъмӣу исм .

Дӯстии мари мардро аз дидани айби маҳбӯб нобӣно кунад ва аз маломати шунидан кар гирданд то на айб дӯст бинад на маломат дар дӯстии ваии шунӯд . Сдигр васф онаст ки лои итғири бтғирки бойени клмт ӯро аз суҳбати халқ боз бурид гуфт суҳбат ки кунӣ бо ҳақ кун на бо халқ зеро ки халқ бигарданд чун ту бигардӣу ҳақи ҷли ҷалолаи бҷлоли аҳадяти хешу камоли самадяти хеши ҳаргизи бнгрдд агар чаҳ халқ бигарданд .

Пер тариқат гуфт илоҳии ту муъминонро паноҳӣ . Қосидонро бар сари роҳӣ . Азиз касе ки ту ӯро хоҳӣ . Агар бигурезад ӯро дар роҳӣ . Тӯбои он касро ки ту ӯ рое , оё ки то аз мо худ кроӣӣ .

Зўи алнўн мисрӣ гуфт заниро дидам дарин савоҳили шом , занӣ ки басӯрат зан намӯду бмънии ҳазор марди бештари ҳамаи айни сафоу зоти вафо буд . Зоҳир ӯ ҳамаи сафои сифат , ботин ӯ ҳамаи бақои маърифат . На дар сӯрати исму ҷисми овехта , на дар манзили ҳолу қоли рахти афканда .

Бҳстӣ маҳбӯб ҳастӣ худ дар бохта , бсФоти маҳбӯб аз сифоти худ безор шуда .

эй ҷавонмард , муҳаббати султонӣ қоҳирасту шаръи муҳаббат бар хилофи шаръ зоҳираст . Дар шаръи зоҳири ҳамаи лутфу рФқу нафъ ва навохтанаст ва дар шаръи муҳаббати ҳамаи қаҳру унфу куштану хӯн рехтанаст .

Зўи алнўн мисрӣ гуфт : он занро пурсидам ки ман ин ақблт ва ин тридин ?

эй зан аз куҷои рафтаеу куҷои қасди дорӣ . Гуфтои ақблт ман ъанд ақвоми ттҷоФии ҷнўбҳми ани алмзоҷъи идъўни рбҳми хўФоу тмъои илои риҷоли лои тлҳиҳми туҷҷорау лои байъи ани зикри аллоҳ . Аз наздик қавмӣ биёмадам бедорони бнздики қавмии рӯми ҳушёрон . Эшонро бсФту сират маърӯф карданд на баному нисбат . Ҳар ки ӯ шарафӣу кароматӣ дар ҷаҳон ёфт аз сифат ва сират ёфт на аз ному нисбат , чаҳ шараф дорад он нисбат ки фардо бурӣда гардад ? ва алҳақ ҷли ҷалолаи иқўл : Флои أнсоби бинҳми иўмӣзу лои итсоءлўни кадом кароматаст бузургвортар аз ин каромат ки раби алъзаҳи миФрмоид : إн أкрмкм ъанд аллоҳи أтқокм . Он гуҳи сифати он қавм , бедории ниҳоду бихўобӣ ки сифат муштоқонасту ойини ошиқон , гуфт чун шаби даройаду офтоб ниҳон шавад дилҳои эшон маъдан андӯҳон шавад , гуҳӣ навҳа кунанд бзорӣ , гуҳӣ биноланд аз хорӣ , гуҳии рӯзномаи ишқ боз кунанду сӯраи шавқ оғоз кунанд , фарёд даргиранду сӯзи бзории дӯстро ёд кунанд .

Ҳамаи шаби сар бар зонуии ҳайрати ниҳода ё рӯй бар хок ҳасрат молидаау бадаради дилу сӯзи ҷигари ин навҳа мекунанд ки :

эй ҷавонмард ҳар ки шабии бедори набӯда ӯ ранҷи бедорӣ чаҳ донад , ҳар ки шабии бемори набӯда аз дарозии шаби бедорон чаҳ хабар дорад . эй мискини ҳаргизи турои шабӣ буд ки аз дард ноёфт мӯнис , мӯниси ту моҳ буду ситора бо ту ҳамроз буд . эй шаб дароз бихоб ғифлат кӯтоҳ кардау рӯзи сипеди бмъсит сиёҳ карда . эй мискини рӯзи умратро шаб омад , баҳор ҷавонӣ даргузашт , гулнорат зард шуд , ақиқати коҳ шудаи чароғати фурӯи мард , ҳисоби умр Фзлк шуд , рӯзи шимурда бохр расед ва бурид дар расед . Имрӯзи мотам худ бидору ашки ҳасрат аз дидаи фурӯи бори пеш аз онкӣ на чашм монад на бенаӣ , на тан монад на тавоноӣ , на қӯт монад на доноӣ на камол монад на зебоӣ .