Қавла :у ҷоءти скраҳи аламути болҳқ , бидон эй ҷавонмард ки аз аҳди одам то Фноءи олами кас аз марг нараст , ту низ нахоҳӣ раст .

Аламути кأсу кули анноси шорбаҳ .

Рӯзгорӣ ки одамро вафо надошт туро кӣ вафо дорад , умрӣ ки бар Нӯҳ бпоён расед бо ту кӣ ба бақои дор . Аҷалӣ ки бар халил тохтан оварад туро кӣ фурӯ гузорад . Маргӣ ки бар сулаймони камӣни сохт бо ту кӣ мсомҳт кунад . Муваккилӣ ки ҷони Мустафоро тақозо кард бо ту кӣ мудоро кунад . Агар умри Нӯҳу моли қоруну малики сулаймону ҳикмати луқмони бадасти ореи бадари марг суд надорад ва бо ту муҳобо накунад . Ҳафт ҳазор сол кам касрии гузашт то одамиёни андар ин сафаранд . Аз аслоб борҳом меоянд ва аз арҳоми бпшти замин ва аз пушти замини бшкм замин мераванд . Ҳамаи олам гӯристонаст , зеро ӯ ҳамаи ҳасрат , зер ӯ ҳамаи ҳасрат . Сар бар ор ва аз осмон бипурс ки дар шикам чанд нозанини дорӣ .

эй сухраи амл , эй ғофил аз аҷал , эй асири оз , эй бандаи ниёз . То кӣ дар зимистони ғами тобистони хурӣ ва дар тобистони ғами зимистон . Ва корӣ ки лои маҳола бӯданӣаст аз он на андешӣу роҳӣ ки алии алтҳқиқ рафтанӣаст зоди он роҳ брнагирӣ . Шуғли дунёи рости мидорӣу барг марг насозӣ . эй мискини маргат дар қафост аз ӯ ёди ор . Манзалат гӯраст обод дорад . Имрӯз дар хобӣ , бош то бедори гардӣ . Имрӯзи мастӣ , бош то ҳушёри гардӣ . Ҳтоми дунё ҷамъ мекунӣ ва аз мустаҳаққ манъ мекунӣ , чаҳ тамаъи дорӣ ки ҷовид бо он Бамоне . Бош то малики аламути даройаду ҷонат ғорат кунад , вориси даройаду Малта ғорат кунад , хасми даройаду тоъатат ғорат кунад . Карами даройаду пӯсту гӯштат ғорат кунад .

Оҳ агар бо ин ғифлату зулат ва андарин заҳмату зулмати душмани даройаду имон ғорат кунад . МФлсо ки ту бошӣ бетан ва беҷон бемолу суду зиён , бетоъат ва беимон .

Вагар туро дар марг шаккӣ ҳаст бар шимур ки то бодми сафӣ чанд падар доштае ки яке аз марг нараст . Дар олами ҳеҷ касро бар даргоҳи иззати он ҷоҳ ва ҳишмат набӯд ки Мустафои арабиро , ва бо вай мсомҳт нарафт хитоб омад إнк мет ва إнҳм метун .

эй Сайидӣ ки кули камоли нуктаи ист аз камоли ту , ҷумлаи ҷамоли нуқтаи ист аз ҷамоли ту , эй меҳтарӣ ки моҳи равшан сиёҳ гардад агар бинад талъат бо ҷамоли ту , хуршеди олам шайдо гардад аз насими шимоли ту , ризвон ризо диҳад бдрбонии сҳибу балоли ту .

Малик аз фалак нисор кунад ситорае бар хаду қад бо эътидоли ту . Машкро рашк ояд аз зулфу холи ту . Маҷду ҳамду миллату давлат пайваста мему ҳомӣаму доли ту . Бо ин ҳамаи манқибату мартабат эй Сайид , роҳи фанот мебибояд рафт ва дар кафи лаҳад мебибояд хуфт . Падарати халил аз ин қаҳр нараст , бародарат кулем аз ин заҳр наҷуст .

эй Муҳамад акнӯн ки кор том шуду қавоиди шаръ бнзом шуд ки : алиўми أкмлти лаками динкм . Маншури рисолати брхўондӣ , Маккаи кушодӣ , бар аъдо зафар ёфтӣ , домани куфр чок кардӣ , снодиди Қурайш ҳалок кардӣ , каъбаро аз батон пок кардӣ , қайсари рӯм аз бими ту дар қасри хеш беоромаст , наҷҷошӣ дар ҳабашаи турои банда ғуломаст , ҳрқл дар рӯми турои мутӣъи фармон ва паёмаст , осмони бФрқи ту минозд , замини бхоки қидмати минозди вақт он омад ки рӯй дар нишеби марги ореу ҳамаро якборагӣ бигзорӣ . Кор чун бкмол расад нуқсон гирад .

Моҳ дар осмон то ҳилол буд дар зиёдат буд , чун бадар гардаду шуъоъаш тамом шавад нуқсон гирад .

Шохи дарахтони буқати баҳор ҳар рӯзӣ дар зиёдат буд , барги миороиди гули мишкФонд , олам муаттар медорад , бӯстон мунаввар медорад , чун бкмол расад ва мива диҳад дар нуқсон уфтад .

эй Сайиди олам вае меҳтари авлоди одам , гоҳ он омад ки гӯшвори марг дар гӯш бандагӣ кунӣу қасди ҳазрат мо кунӣ , то мо он кунем ки ту хоҳӣ .

Ва қади мзти қиссаи вафотаи слии аллоҳи алайҳу ?алаи фии сӯраи алонбёء .

Ва ҷоءти скраҳи аламути болҳқ , ҳар чанд ки ҳолати марги бзоҳри саъб май намояд , локини мؤмнонроу дӯстонро андари он ҳол дар ботини ҳамаи ъз ва ноз бошад ва аз дӯст ҳар лмҳтии роҳатӣ ва дар ҳар соъатӣ хлътӣ ояд Мустафо ( с ) аз ӣнҷо фармуд : тӯҳфаи алмؤмни аламут .

Ҳеҷ соҳиби сидқ аз марг натарсад .

Ҳусайни бен алӣ ( ъ ) падарро дид ки бики пероҳан ҳарб мекард . Гуфт : лӣси ҳозои зии алмҳорбин .

Алӣ гуфт : мо иболии Абуки асқти алӣ аламутам сиқти аламути алайҳ .

Сидқи зод сафар маргасту марг роҳ бақосту бақо сабаб лақост .

Ман аҳби лқоءи аллоҳи аҳби аллоҳи лақоа .

Аҳли ғифлат чун басар марг расанд бон нигаранд ки чаҳ мистоннд . Пероҳани халқ аз сари брмикшнду халъати нав дар сари мёФкннд . Мардӣ ки ҳафтод сол бар як пероҳани ббўд ва он пероҳани халқи гашти он пероҳанро аз сари ваии брмикшнду қртаҳи малики абад дар ваии мипўшнд , ҷой шодӣаст на ҷои зорӣ .

Аммори ёсири умри ваии бнўд сол расед найза дар даст гирифтӣ дасташи милрзидии Мустафо ( ъ ) ӯро гуфта буд охири қӯти ту аз таоми дунё шер бошад , дар ҳарби сафин аммори ҳозир буд найза дар дасти гирифтау тишнагӣ бар ваии афтода , шарбатии оби хост , қадаҳии шер буи доданд . Ёдаш омад ҳадиси Мустафо ( с ) , гуфт имрӯзи рӯзи давлат аммораст .

Он шарбат бикашед ва пеш рафт ва мегуфт : алиўми алқии алои ҳубаи мҳмдоу ҳизба .

эй ҷавонмарди ин ҳаёаи дунявии пардаи исти зулмоне дар рӯй рӯзгор ту кашида , рӯзи марги ин пардаи бадасти лутф дар кашанд , то ту басари нуқтаи ҳаёаи абади рисӣ ва то ин ҳаёа бар ҷойаст бқоءи абадӣ дар пардааст . Чун ин парда барграфтанд бқоءи абадӣ рӯй бтўи орад .

Ва злки қавла : Флнҳиинаҳи ҳаёаи тайиба .

Гуфтаанд муъмин дар гӯр ҳамчун он кӯдакаст дар раҳми модар , биандеш то аввал дар раҳми модари ҳолат чун буд : заъиф будӣ на қӯт буд на қудрат , на рафтан ва гирифтан , на шунӯду гуфтан . Туро дар он зулмот пайдо оварадаму ҷигари модари басони ойинаи пеш рӯй ту бдоштм . Шакли ту дар вай пайдо оварадам то ҳар чаҳ туро боист буд мо дар он ҳаме хӯрду бтў ҳаме расед ту дар нозу роҳату касро аз ту хабар на .

Бохр ҳамон кунам ки бовел кардам . Бенаӣ ва гуёеу шунавоӣу гироӣу равоеи бустонам , он гуҳ дар лаҳади нуҳум , чунонк дар аввали ҷигари модари ойӣнаи сохтам , лаҳади ойинаи созам , то чунонк онҷои роҳати неъмати дунявии бтўи ҳамеи расонадаму касро хабар на , бохри роҳати буии биҳишти бтўи мирсонму касро хабар на , то доне ки ман раҳиму Карим ва латифам .

Бандаи ман , қодир будам ки бе зиндони раҳми турои пайдои оўрдмӣ , қодир будам ки зиндони лаҳади туро бқёмти рсонидмӣ , локин на моҳ дар зиндони раҳми бдоштм ва солҳои дароз дар хоки бдоштм чаро чунин кунам ?

Бандаи ман чун хостам ки Юсуфро аз дасти ҳасади бародарони бурҳонами се рӯз ӯро дар зиндони чоҳи бдоштм ва чун хостам ки малики Миср бадв сипорам ҳафт сол ӯро бзндони бдоштм .

эй Юсуфи садиқ , роҳат аз дасти ҳосидони се рӯзи зиндони чоҳи арзад . Мамлакату вилояти Мисри ҳафт соли зиндони Мисри арзад . Муъмини муваҳҳид , дидори ҷамоли модару падар , на моҳи зиндони раҳми арзад . Дидори лами излу лои изолу ҷавори худованди зўи алҷлол , ҳазор соли зиндони лаҳади арзад .

Қавлаи таъолӣ : إни фии злки лзкрии лмни кони ?лаи қалб агар сад бор рӯй дар хоки молӣу олам бар фарқ сар бипаймое , то он нуқтаи ҳақиқӣ ки номи вай диласт рафиқи ин тоъат набошад , ҳамаро рақами нестии дркшнд ки дар хабараст : тафаккури соъаҳи хайри ман ибодаи алсқлин .

Чун банда бадаргоҳ ояд ва роз бигушоеду дили ҳам чунон гирифтори шуғли дунёи монда , рақами хизлон бар он тоъати кашанд ва бар ваии вай боз зананд ки гуфтаанд : ман лами иҳзри қалбаи фии алслоаҳи Флои тақаббули слўтаҳ , дилӣ ки аз қайди убудийяти ағёр халос ёфт он дили мари ҳақро якто шуд . На ранги рёء халқ дорад на гирди самъат бар вай нишинад , локин дар сафина хатар бошад ки ишорати соҳиби шаръ чунинаст ки :у алмхлсўни алии хатари азим .

Ҳар ки мухлистар , баҳақи наздиктар . Ва ҳар ки баҳақи наздиктар ларзонтар .

Муқаррабони ҳазрату мулозимони даргоҳи самадяту покони мамлакат , пайваста дар ҳарос бошанд ки миФрмоиди ҷли ҷалола : ва ҳам ман хшитаҳи мшФқўни إнмои ихшии аллоҳи ман ибодаи алълмоءу Мустафо ( с ) фармӯда : ано арҷу ани икўни ахшокми ллаҳи асдқи лнбии аллоҳ .

Он вазир , пайваста аз муроқибати султони ҳаросон буд ва он сутурдорро ҳаросӣ на , зеро ки синаи вазири хазинаи асрор султонасту меҳри хазина шикастани хатарнок буд .

ҲзиФаҳ ӣмон соҳиби сари расӯл буд , гуфтори рӯзии шайтонро дидам ки мегирист гуфтам эй лъини ин нолау гиря ту чист , гуфт аз барои ду маънии яке онкӣ : даргоҳи лаънат бар мо кушода , дигари онкӣ : даргоҳи дили муъминон бар мо баста . Баҳр вақте ки қасди даргоҳи дил муъмин кунам ботши ҳайбати сӯхтаи гирдам .

Бдоўд ваҳй омад : ки ё Довӯд , забонат даллолӣаст ки бар сари бозори даъвӣ ӯро дар садри дори алмалики дайн маҳаллӣ нест , маҳаллӣ ки ҳаст дили рост ки аз ӯ буии асрори аҳадят ва азалят ояд .

Азизи Миср бо бародарон гуфт : рахт бурдореду бўтну қароргоҳи худ боз шавед ки аз дилҳои шумо буии меҳр Юсуфӣ менаёяд . Инаст сари ончии раб Алъоламин фармуд : إни фии злки лзкрии лмни кони ?лаи қалб . . . Алоиаҳи қавла :у астмъи явми иноди алмноди ман макон , эй антзр ё Муҳамади сиҳаҳи алқёмаҳу ҳавли албъси ҳайни инодии алмнодӣ , ман макони қариб . Гӯши дор эй Муҳамад , мунтазир бош сиҳаҳи растохезроу ҳавли қиёматро , он рӯз ки исрофил аз сахраи байти алмуқаддас Нидо кунад ки эй устихонҳои ризидаҳ ва гӯштҳои пусида , эй сӯратҳои нест шудау аъзоӣ аз ҳам ҷудо гашта , ҳама ҷамъ шавед бФрмони ҳақ , рӯзи рӯз маҳшарасту рӯзи арз Акбарасту рӯзи ҷамъ лашкараст . Чун ин Нидо дар олам диҳад , изтироб дар халқ уфтад . Он гӯштҳо ва пӯстҳо пусидау устихони ризидаҳ ва хок гаштау зарраи зарраи баҳами бромихтаҳ , баъзе бшрқ ва баъзе бғрб , баъзе бабр ва баъзе ббҳр , баъзе дўдкони хӯрда ва баъзе мурғони барда . Ҳама бо ҳам меояду зарраи зарраи биҷои худ боз мешавад . Ҳар чаҳ дар ҳафт иқлӣми хокӣ ҷонвар бӯда аз абтдоءи даври олам то рӯзи растхези ҳама бо ҳам ояд , танҳо рост гардад , сӯратҳо пайдо шавад , аъзоъу аҷзоъи мураттаб ва мураккаб гардад . Заррае кам нау заррае беш на . Мӯеи азин бо он наёмизаду заррае аз он бо ин нпиўндд .

Оҳ , саъби рӯзӣ ки рӯз растохезаст . Рӯзи ҷзоءи хайр ва шараст . Тарозуии ростии овехта , курсии қазои ниҳода , бисоти ҳайбати бози густарда , ҳамаи халқи бзонўи даромада ки : ватарӣ кули أмаҳи ҷосиаҳ дӯзах меғаррад ки : ткоди тамизи ман алғизи забонӣа дар осии овехта ки : хзўаҳи Фғлўаҳи сами алҷҳими слўаҳ ҳар каси бахуди дармонда ва аз хеш ва пайванд бигурехта : лкл амрӣ манеҳам иўмӣзи шаън иғниаҳ овардаанд ки пеш аз баромадани халқ аз хок , Ҷабраилу Микоил базмин оянд барроқ меоранду ҳалау тоҷ аз баҳри Мустафо ( с ) ва аз ҳавли он рӯз ндонанд ки равза Сайид куҷост ? . Аз замини мипрснд ва замин мегуяд : ман аз ҳавл растохез надонам ки дар батни худ чаҳ дорам . Ҷабраили шарқу ғарб ҳаме нигарад аз онҷо ки хобгоҳ Сайидаст нурӣ барояд Ҷабраили онҷои шитобад . Сайид аз хок барояд чунон ки дар хабараст : анои аввали ман тншқи анҳу аларз . Аввали сухан ин гуяд ки эй Ҷабраили ҳол умматам чист ? хабар чаҳ дорӣ ? гуяд эй Сайиди аввали ту бархестае эшон дар хоканд . эй Сайид , ту ҳала дар пӯшу тоҷ бар сар на ва бар барроқ нишину бмқоми шафоати рӯ , то уммат дар расанд Мустафо ( с ) ҳаме равад то бҳзрти иззати саҷдаи ораду ҳақро ҷл ҷалола бастоед ва ҳамд гуяд , аз ҳақи ҷли ҷалола хитоб ояд ки : эй Сайид , имрӯз на рӯз хизматаст , ки рӯзи ато ва неъматаст . На рӯз суҷудаст ки рӯзи карам вуҷӯдаст . Сар бурдор ва шафоат кун ҳар чаҳ ту хоҳӣ он кунам . Ту дар дунёи ҳама он кардӣ ки фармудем . Мо имрӯзи турои он диҳем ки ту хоҳӣу лсўФи иътики рбки Фтрзӣ