Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим . Исми идли алии ҷалоли ман лами изл . Исми ихбри ани ҷамоли ман лами изл . Исми инбаҳи алии иқболи ман лами изл . Исми ишири илои аФзоли ман лами изл .

ФолъорФи шаҳди ҷалолаи Фтошу алсФии шаҳди ҷамолаи Фъошу алўлии шаҳди иқболаи Фортош .

Номи худовандӣ ки ӯро ҷалол безаволасту ҷамол бар камол . Ҷалол ӯ оташи олам сӯзасту ҷамол ӯ нури ҷаҳони афрӯз . Ҷалол ӯ ғорати дил мурӣдонасту ҷамол ӯ осоиши ҷони мумтаҳанон . Ҷалол ӯ ғораткунанда дилӣ ки дарави рахт наад , ҷамол ӯ чун ҷилва гардад ғамон аз дил барканд .

Орифи бҷлол ӯ нигарад бинолад , муҳиби бҷмол ӯ нигарад бинозад . Он яке менолад аз бими Фсол , ин яке менозад бомед висол . Бечора касе ки ном ӯ шунӯд ва на аз ҷамол ӯ хабар дорад на аз ҷамол ӯ асар бинад .

наменадонад ки ин номи кҳсорро балолаи орад ,у дили бедоронро бинола орад .

Самоъи ин ном тараб афзоед ва ёфт ин ном сифат рибоед . Дилҳои орифон Биҷӯш оради осӣонро бФрёду хурӯши орад .

Он азизии пайваста дар ҳамаи ҳоли баҳамаи авқоти ин ном ҳаме гуфт , баъд аз вафот ӯ бихоб диданд ки ҳолат чист , гуфт наҷуат ман алҷҳиму васлати илои дори алнъими ббркаҳи бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим .

Рустам аз ҷҳим . Расидам бидор алнъим аз баракоти ин номи азим . Ва ёд кардем : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим .

Ва алнҷми إзо ҳўӣ бидон ки ҳақи ҷлу ҷалолау тақаддусати асмоؤаҳи андарин сӯра , аз миъроҷи меҳтари олами Сайиди валади одаму сафар кардани ваии босмон ва бозгаштан аз мушоҳидау аён хабар дод то уммати ваии бдонстни ин қиссаи рӯҳро рӯҳ диҳанду дилро нур ва сарвар афзойанд . Дар абтдоءи сӯра банӣ Исроили қисса рафтани вай ёд карду таъзими онро тнзиаҳи худ ҷли ҷалола дар пеш дошт : субҳони алзии أсрии бъбдаҳ . Ва андарин сӯраи бозгашти вай аз ҳазрат баён карду ташриф ӯро бшхси қисм ёд кард гуфт :у алнҷми إзои ҳўӣ .

Бони ситораи равшан , бони моҳи ду ҳафта , бони чароғи афрӯхта , он гуҳ ки аз ҳазрати аёни бозгашт , шахс ӯ мақоми қурбати дида , дил ӯ рӯҳ мшоҳдт ёфта , сар ӯ бдўлти мўослти расида , дар хилват ӯ аднӣ бар бисот , инбисот роз шунида .

Ва бдонк рафтан он Сайиди бони манзил ғариб набӯд , аммо ороми ваии дарин манзили аҷиб буд , зеро ки халқи олам дар зулмат баъд буданд ва он меҳтар дар нури зулфату қурбат буд . Чун он меҳтари олами Ҷабраилро дар мақоми маълуми худ бгзошту бргзшт , асрори анвори зоҳиру ботин ӯро бҷзби ҳазрати супурд , то андари дарёи нуру баҳри азимат ғўс карду рФрФи шарафро бпоӣ ҳиммат биспурад ва чунонк миғнотиси оҳанро бахуд ҷазб кунад , шарафоти арши Маҷиди он меҳтарро бахуд ҷазб кард ва аз арши Маҷиди қасди ҳазрати қоб қавсин кард ва дар мақоми қоби қавсин дар маснади ҷамоли бўсФи камол дар мушоҳидаи ҷалоли такяи гоҳи сохт , танзили азизи ин асрор дар румузи ин калимот баён кард ки : сами Динои Фтдлии факони қоби қавсин أўи أднӣ .

Аз ҷумлаи хилоиқ , дар олами ҳақоиқ , касе бузургвортар аз Муҳамад Мустафо набӯд .

Муроди аслӣ аз ҳукми илоҳӣ бар вифқи илми азалии ибдоъи ҳолату изҳори ҷалолати он меҳтар буд .

Аввали ҷавҳарӣ ки аз амр кун халъат ёфту офтоби лутф ҳақ бирав тофт , ҷони поки он меҳтар буд .

Ҳануз на арш буд на фарш , на заҳмати шаб ва на раҳмати рӯз , ки сунъи илоҳии Марвро аз муставдиъи илми азали бмстқри маҷд абад оварад ва дар равзаи ризо бар мақоми мушоҳида ӯро ҷилва кард ва ҳар чаҳ баъди азуи мавҷӯди гашти туфайли вуҷӯд ӯ буд ва ҳар чаҳ бўҳми халқи даройад аз улфату зулфату рأФту раҳмату сиёдату саодат , бар фарқи зоту сифот ӯ нисор кард , он гуҳи мар ӯро бқолби одами сафӣ дар овараду бмдорҷи тлўину мноҳҷи тамкин гузар дод ва дар маснад рисолат бинишонаду Марвро амр кард то хлоӣқро бҳзрти дайн даъват кунад . Гум шудагонро бароаи бози ораду рўндгонро бадаргоҳ хонд .

Гӯйии бозӣ буд он меҳтар бар даст фазл омӯхта , бар бисоти қурбату зулфат парвариш дода , ва аз ҷамъияти мушоҳида ӯро бтФрқаҳи даъвати дароварда то олимиро сайд кунад , ҳамаро пеши лутфу қаҳр ҳақ бидорад . Имрӯзи ҳамаро бшриъти шикор худ гирданду фардо дар мақоми шафоати ҳамаро баҳақ сипорад .

Чун он меҳтари қадам дар миёни даъвати ниҳод ва он азизони ҳазрат иҷобат карданд , аз ҳар гӯшаи талиъаи бало сар баровард ва аз осмони фитрати борони меҳнат боридан гирифт , қуръони қадим аз қиссаи ғуссаи эшон чунин хабар медиҳад ки :у лнблўнкми бшии ءи ман алхўФу алҷўъу қоли таъолии лтблўни фии أмўолкму أнФскм . . . Алоиаҳ .

эй ҷавонмард , ҳар ки хайма бар сари кӯй муҳаббат занад аз чашедани балоу шунидани ҷафо чора набӯд . Мо дом то қадам дар олами офияти дорӣ , ҳамаи олами бисоти ту буд , чун қадам дар олам ишқ наҳодӣ , бзнҷири зи ҳайрат бар уқобин бало печанд ва аз ҳалқа дар бениёзӣ , ҳалқи ниёзатро броўизнд .

Агар мард айёрӣ бошӣу ошиқи вафодор , ндоءи ҳилли ман мазид май занӣу рене ки аз ?илами захми теғи қаҳр , лои тоқа бар оре . Тозӣонаи итоб бар сарат фурӯ гузоранд ва гӯйанд :

Чун ранҷи балои он покони суҳбату азизони ҳазрати нбўаҳ бғоит раседу азии куффору таъни эшон аз ҳад даргузашт , фармон омад бҷбрӣили пайки ҳазрат , бурид раҳмати сафири рисолат ки эй Ҷабраили дилҳо он муъминону азизони саҳоба дар ҳайрату ғуссаи мондау синаҳоашон маъдани андӯҳу ҳасрат шуда , моно ки хабар надоранд аз он анвоъи Наиму алтофи карам ки мо дарин сарои боқӣ аз баҳри эшон сохтаем ва он тарафу ғрФ ки ном зад эшон кардаем , бархезу табақоти осмон гузор куну бъолми суфло сафарӣ кун , бадаргоҳи Муҳамади арабии шӯ , он меҳтари оламу Сайиди валади одам ки пайғомбар эшонасту пайғоми расони мо , бигӯӣ то бҳзрт ояду молу марҷаъ эшон бинад ва ону нозу Наиму Фўзи азим ки эшонро сохта боз гуяду дили эшонро марҳам наад , то он машаққату бало ки дар дунё мекашанд бомед ин каромату ато бар эшон осон шавад .

эй Муҳамад , ёрони худро гӯй аз ҳаловати ҳалвои висол касе хабар дорад ки талхии ҳанзал фироқ чашида бошад .

Он кас ки тамаъ дорад бмлки кабӣр , дар ҷавори худованди Карим , бар дидору ризои зўи алҷлоли азим , кам аз он набошад ки дарин зиндони дунё , рӯзӣ чанд , бори меҳнати бикашад ва бомед он неъмат , ин меҳнати давлати ингорад .

Чунонк он пер тариқат гуфта илоҳӣ , бар умеди васли чандон ашк боридам ки бар оби чашми хеши тухми дарди бкоридм ,

Дар хабараст ки Мустафо ( с ) бомдоди он рӯз ки шабонгоҳи бмъроҷ буд аз бдоити сафари худ бар замин то ба байти муқаддас хабар дод . Азизони саҳоба шод шуданд ва қабул карданд ва ин хабар дар Маккаи мунташири гашту абӯи бикри садиқи он рӯзи ғоиб буд , бҳзрт набувват нарасида буд , бӯи ҷаҳл чун ин хабар бишунид , бо худ гуфт агар ҳеҷ мумкин шавад ки бӯи бикрро аз атбоъи Муҳамади бсббӣ бар тавон гардонид , он сабаби ин хабар маҳол бошад , пас бархест бароаи бӯ бикр шуд , Марвро гуфт эй писари бӯи қҳоФаҳ , ин ёри ту Муҳамад маҳолӣ мегуяд ки ҳеҷ оқили мари онро қабул накунад , мегуяд дӯши азин масҷид бирафтаам ва ба байти муқаддас шудаам ва ҳам дар шаби боз омадаам , ё бо бикри ту бовар кун ки андари шабӣ касе аз Макка ба байт муқаддас шавад ва ҳам дар шаб бозояд . . ? ки як моҳаро ҳаст мари корвонроу мари марди равандаро , агар бовари дории ин хабари маҳол , дар нуқсони ақли ту ҳеҷ шак набӯд . Садиқи бӯи бикри Марвро талқин дод , ҷавобии мҳтрз , ббёнии млхс , гуфт ани қоли ҳўи Фқди сидқ . эй абои ҷаҳл агар ин чаҳ ту май гӯйӣ Муҳамад гуяд , рост гуяд . Бӯи ҷаҳл аз ӯ навмеди гашту бӯ бикр башитоб омад бнздики расӯлу пеш аз онкӣ бинишаст , содиқи вору ошиқ вор гуфт ё расӯли аллоҳи марои хабари даҳ аз он сафари дӯшини ту .

Гуфт ё бо бикри дӯш Ҷабраил омад ва барроқ овараду маро ба байти муқаддаси барад , арвоҳи поки анбиёро дидаму содоти млоءи аъло , ва эшонро имомӣ кардам ва аз онҷои бхтаҳи малакӯт сафар кардаму бофқи аъло расидаму оёт кубро дидам ва ҳам дар шаби бхтаҳи Маккаи бози омадам .

Бӯ бикр гуфт сидқат ё расӯли аллоҳ , бъзти он худованд ки туро баҳақ фиристод ки чунон ки туро ба бедорӣ басӯрату шахси андарин сафар аз маконе бимиконе бардаанд , ҷони марои андари суҳбату хизмати ту ҳаме бардаанд , сафари ту басӯрат ва қолаб бӯдау сафари ман дар хизмати ту бҷон ва сар бӯда . Маро бихоб намуданд дар хизмати туу туро ба бедорӣ намуданд бтأииди ҳақ . Пас андарони ҳол ки ин сухан рафт , Ҷабраил амин омад ва оят овараду алзии ҷоءи болсдқу сидқ ба аз ин рӯзи бози лақаби бӯи бикр , садиқи гашт ва то қиёми алсоъаҳи аҳли суннату ҷамоати иқтидо буи доранд дар тасдиқи миъроҷ ,у тамомии қиссаи миъроҷу лтоӣФу ҳқоӣқи он дар ифтитоҳи сӯра банӣ Исроил бшрҳ гуфтаем .

Агар касе савол кунад гуяд ривоят кардаанд ки шаби миъроҷ чун он меҳтари олами хост ки пой дар рикоб наад барроқ аз ваии бармеад , он рамидани барроқ аз чаҳ буд . . ?

Ҷавоб онаст ки барроқи андари он ҳол ки худро мураккаб Сайид дид сар баровард ва бинозеду бхромид , гуфт эй Сайид , маро аз ту умедӣ бояд ки баъд аз ин рӯзӣ хоҳад буд ки ту ббҳшти хиромӣ , чунонк имшаб ба байти муқаддас май шӯй , бояд ки он рӯзи мураккабат , ҳам ман бошам ки одат карам онаст ки ҳар ки дар шаби талаби мӯнис буд дар рӯзи тараби рафиқ буд . Меҳтари олам ( с ) ин аҳд бо вай таҳқиқ карду брأФти набуввату шафқат рисолат гуфт ки дар қиёмати мураккаби ман ту бошӣ . Он гуҳ гуфт эй меҳтари олам бо ин ҳама аз ту ёдгорӣ хоҳам то бар гардани хеши қаллодаи бандаму азуи худро тавқии созам , Сайид ( с ) илтимоси вай иҷобат кард ва аз зулфи мишкӣни худ ду тори мӯӣ буи бахшед , барроқи онро бадасти ниёз бар гардани худ баст ва то қиёми алсоъаҳ дар хумори он шаробу тараби он висол хоҳад буд .

Аммо ончӣ гуфтаанд ки барроқ гуфт ки аз он брмидм ки аз дасти ваии буии бут ҳаме ояду Ҷабраил аз расӯл савол кард ки ин чунаст ва расӯл гуфт рӯзӣ ба бутии бргзштму даст фаро кардам ва гуфтам бечора бут надонад ки вайро ки май пурситаду бечоратар он кас ки вайро пурситад ҳамоно буи инаст .

Ин маънӣ нақл кардаанд локини ноқил муътамад нест ва ин ҷавоб дуруст нест ҷавоб дуруст онаст ки аввал гуфтам .

Агар касе гуяд чаҳ ҳикмат буд ки шаби миъроҷи Мӯсои алайҳи ассалом бо вай сухан гуфт дар талаби тахфифи намоз ва ҳеҷ пайғомбар дигар нагуфт .

Ҷавоб онаст ки Мӯсои соҳиби муноҷот буд дар дунёу занни ваии чунон буд ки мартабати каси баландтар аз мартабат ӯ несту миъроҷи каси вроءи миъроҷ ӯ нест , аммо миъроҷи Мӯсо то тавр буду миъроҷи Муҳамад то бисоти нур буду Мӯсоро чиҳил рӯз рӯза фармуданд ва чун бҳзрти муноҷот ҳозир карданд мултамисот ӯ баъзе боиҷоб мақрун доштанд баъзе на .

Ва Муҳамад ( с ) ки дар ятеми баҳри фитрат буд , ӯро хоб олуд бҳзрти бурданд ва дар як лаҳзаи чандини бор тахфиф ҳаввост ҳамаи боҷобт мақрун гардониданд , то Мӯсоро маълум гардад шарафу мартабати Мустафо ( с ) ва истиғфор кунад аз он гуфт ки ҷавониро аз сари мо дар гузарониданд .

Ва аз ин аҷабтар ки Мӯсо чун дидори хост ки أрнии أнзри إлик , ӯро бсмсоми ғайрати лнтароне ҷавоб доданд , пас чун товон зада он саволи гашти бғромти таббати إлик водӣад омад , боз чун навбати бмстФӣ ( с ) расед дидаи вайро тўтёии ғайрати лои тамаддуни ъиник дар кашиданд , гуфтанд эй Муҳамади дида ки бони дидаи моро хоҳӣ дид нигари бъорит бкс надиҳӣ . Меҳтар , ъсобаҳи иззат : мо зоғи албср ва мо тғӣ бар дидаи худ баст , бзбон ҳол гуфт :

Лои ҷурм чун ҳозири ҳазрати гашт , ҷалолу ҷамоли зўи алҷлол бар дида ӯ кашф карданд ки : мо кизби алФؤоди мо раъии шеър :

Гуфтаанд Мӯсо чун аз ҳазрати муноҷоти бозгашт бо ваии нури ҳайбат буду азимат , лои ҷурм ҳар ки дар вай нагирист нобӣнои гашт , бози Мустафо ( с ) чун аз ҳазрати мшоҳдти бозгашт бо ваии нури инс буд , то ҳар ки дар вай нигаред бенаии ваии биФзўд .

Он мақоми аҳл тлўинаст ва ин мақоми арбоби тамкин .

Қавлаи таъолӣ : Фأўҳии إлии абдаи мо أўҳӣ

Ҳар чанд ки ин сухан сарбаста гуфту мубҳам фурӯ гузошт таъзими он ҳолроу бузургвории қадари Мустафоро ( с ) , аммо дар баъзе кутуб овардаанд ки қавмӣ аз ёрон пурседанд аз Мустафо ( с ) ки ин ваҳй чаҳ буд ,у Мустафои он қадар ки ҳавсила эшон бартофт баён кард гуфт раби Алъоламин аз уммати ман гила кард гуфт ё Муҳамад , ман ки худовандами бники аҳдии худ барои уммати ту дар дӯзахи ҳеҷ дарак наёфаридаам ва эшон ба бади аҳдии худ хештанро биҷаҳад дар дӯзах афкананд . ё Муҳамад , мъзу мзли манам . Азиз ӯст ки ман азиз кунам , залил ӯст ки ман залил кунам , эшон ъз аз ҷои дигар май ҷӯянду зл аз ҷои дигар май бенанд .

ё Муҳамад , амали фардои имрӯз азишон намехоҳам ва эшон ризқи фардои имрӯз май ҷӯянд аз ман .

ё Муҳамад , ризқӣ ки эшонро ном зад кардаам бадӣгарӣ надаҳум ва эшон амалӣ ки ҳақи мосту сазои мо , брё бадӣгарӣ медиҳанд .

ё Муҳамад , неъмат аз мосту дайгариро шукр мекунанд .

ё Муҳамад , бо ин ҳамаи атлби алълли лғФрони амтк , баҳона ҷӯям то эшонро бон баҳона биёмурзам .

ё Муҳамад , луи лои ании аҳби алмъотбаҳи лмои ҳосбтҳм , агар на он будӣ ки дӯст дорам бо эшон итоб кардан ва бо эшон сухани гуфтану ренеи худ ҳисоби эшон нкрдмӣ .

ё Муҳамад , бо амтҳоءи пешини чаҳор чиз кардам ки бо уммат ту накардам : қавмиро базмин фурӯи барадам . Қавмиро сӯрати бгрдонидм . Қавмиро санг борон кардам . Қавмиро ботши ҳариқ ҳалок кардам , ва аз баҳри шарафу ҷоҳи ту , бо уммати ту аз ин ҳеҷ чиз накардам .

ё Муҳамад , ин хилват ки сохтам бо ту , бон кардам то бо халқи намоям ки ту кистӣ ва бо ту намоям ки ман кистам .

Расӯли худо ( с ) чун аз даргоҳи иззати он ҳамаи икром ва эъзоз дид гуфт бори худоё , уммати марои ҷумлаи бмни бахш . Фармон омад ки эй Муҳамади имшаб танҳо омадае дандони музди туро сулсӣ бахшедаму фардои брстохиз дар анҷумани куброи боқии бтўи бахшам , то оламёни мартабату манзалати ту бнздик мо бидонанду аллоҳи алмўФқу алмъин .