Қавла : أи лами иأни ллзини омнўои أни тхшъи қлўбҳми лзкри аллоҳ , алоиаҳ . Фармони даргоҳ иззатасту хитоби ҳазрати илоҳяти бсокнони сарои одамияту хештани байнони олами инсоният ки ҳануз гоҳ он наомад ки ъамомаи хоҷагӣ аз сар бунаанду ҷомаи хештани бинӣ аз тан баркашанд ва худро бар Утбаи убудийяти бнът мазаллат бияфкананду ҳақи моро гардан ниҳанд .

Нмидоннд ки худ байнон ва одат прессатонро бар даргоҳи мо об рӯе нест ва аз алтофи карами эшонро ҳеҷ насибӣ нест .

Онҳо ки дилҳошон аз хушўъу хузўъ холӣаст ва дар сари савдои аҷабу бозамона такаббураст , чун ситорагонанд ки боФтоб дар равшанӣ ширкат меҷӯянд , лои ҷурми ҳам чунон ки чун , офтоб аз матлаъи худ сар бар занад ситораи ниқоби навмидӣу бурқаъи хиҷолат дар рӯй кашад , вари зуҳӯри нури худ табарӣ кунад , ҳамчунин хештани байн ки такя бар пиндошту ғурур худ кунад ва бо аъмолу ақвол худ нигарад чун офтоби ҷалоли илоҳят аз бурҷи камоли самадят толеъ гардад , рӯй дар ниқоб хиҷолат кашаду ангушти таҳайюри бдндон тҳср гирад ва маълумаш гардад ки бадасти ваии ҷуз бод нест . Ва он дарвеши длриш бехеш , шикастаи аҷзу гирифтаи зл , бадали хошиъу бетони хозеъ , аз даъвии безор шуда ва аз хештани бараҳнаи омада , мисли вай мисли он заррааст ки чун офтоб аз матлаъи худ баромада , ваии бсФти аҷзу наъти тзлли пеши офтоб ба хизмат ояд лои ҷурми офтоби бҳкми карам аз нури худ хлътӣ дар вай пӯшоанд то дар он нуру зё бар дидаҳо равшан гардад .

Ҳамчунин дарвеши сар ӯ кандаи шикаста , хешро бар даргоҳи иззати сарикандаи бзонўии тзллу хушўъи даромадау даст ниёз бардошта то карами вуҷӯди подшоҳии хлътӣ аз нури хос дар вай пӯшоанд ки дар он халъат бар дидаҳо ошкоро гардад бзбон ҳол гуяд :

أи лами иأни ллзини омнўо , сабаби тавбаи Фзили ъёзи мигўинд ки самоъи ин оят буд : дар бадви кори мардона роҳ задед ва бар ношоист қадам ниҳодед . Вақте савдои ишқи соҳиби ҷамолӣ дар сар вай афтод ва бо вай меодӣ ниҳод , дар миёнаи шаби басари он ваъда боз шуд бдиўори брмикшид ки гӯянда гуфт : أи лами иأни ллзини омнўои أни тхшъи қлўбҳми лзкри аллоҳ .

Ин ояти тирўор дар нишонаи дил вай нишаст , дардӣу сӯзӣ аз даруни ваии сари барзад . Камӣни аноят бар ваии кушода , асири каманди тавфиқи гашт , аз ӣнҷои бозгашт ва ҳаме гуфт : балӣу аллоҳи қади он , балӣу аллоҳи қади он .

Аз онҷои бозгашт дар хароба шуд , ҷамоатии корвонён онҷо буданд ва бо якдигар мегуфтанд Фзил бар роҳаст , агар биравем роҳ бар мо бузанду рахти мо бабрад . Фзили худро маломат кард , гуфт : эй бади мрдо ки манам ин чаҳ шақоватаст , рӯй бмни ниҳода дар сояи миёнаи шаби бқсди маъсият аз хонаи бадари омадау қавмии мусулмонон аз бими ман дар ин кунҷи гурехта , рӯй сӯй осмон кард ва аз дилии софии тавба насӯҳ кард . Гуфт : аллоҳами ании таббати алику ҷаълати тўбтии алики ҷавори биткулҳаром .

Илоҳӣ аз бади сазои худ дар дардам ва аз нокасе худ бФғон , дардамро дармони соз эй дармони сози ҳамаи дардмандон , эй поки сифат аз айб , эй олии сифат аз шўб , эй бениёз аз хизмати ман , эй бенуқсон аз ҳисобати ман .

Ман биҷои раҳматам бибахшоӣ бар ман , асири банди ҳўоء хешам бигушоӣ маро аз ин банд .

Аллоҳи таъолии дъоءи вай мустаҷоб кард ва бо вай кароматҳо кард . Аз онҷои баргашт ва рӯй бахонаи каъбаи ниҳоди солҳо онҷо муҷовир шуд ва аз ҷумлаи авлиёъи гашт .

Мо أсоби ман мсибаҳи фии алأрзу лои фии أнФскми إлои фии китоб .

Олоء бар банда воҷибаст ки иқрор диҳаду имони орад ки ҳар чаҳ буи расад неъмат ё мсибаҳ , осонӣ ё душворӣ , саодат ё шақоват , ҳамаи бтқдиру тадбир худовандаст , бородту машйат ӯ бадонашу хост ӯ .

Собиқаи ронда чунонк худ дониста , оқибатии ниҳода чунонк худ хоста .

Муъмин чун ин эътиқод кард ва дарин биёед аз ҳазрати иззати се каромат ёфт : яке оқибат , дигари давлат , сими саодат .

Тӯбо касеро ки ин се каромат бо ниҳод ӯ мувофиқати намояд .

Офияти баҳра танаст , давлати иқтоъи рӯзгор , саодати насиби дилу дайн .

Офияти биҷои дида , саодати биҷои дил , давлати биҷои ҷон .

Ин ҳар се ҷамъ бояд , ҳамеша то кори дил ,у дайн бар низом буд .

Аз ӣнҷо гуфт Мустафо ( с ) : аллоҳами ании асӣлки алъФўу алъоФиаҳу алмъоФоаҳи фии алднёу алохраҳ .

Ва ирўӣ : аллоҳами ании асأлки алиқину алъоФиаҳ .

Ва рӯй : аллоҳами арзқнии алФқру алъоФиаҳу алмъоФоаҳи фии аддӣн .

Яке аз бузургон дайн гуфта : ки офияти танӣ буд бебалоу иллати дамӣ беҳавоу бидъати дилӣ беҳасаду адовати девонӣ беҷафоу зулат , тоъатӣ бериёу самъат .

Чун ин панҷ маънии мардро мусаллам гардад неъмати дайну дунё бар вай тамом гардад .

Ва гуфтаанд ки : офият онаст ки имрӯзи ҳамаи халқ аз дасту забони ту саломат ёбанду фардои ту аз дасти даъвӣу забони хусумати хасмони саломати ёбӣ чун барин ҷумла бошад офияти дунёу охират дар ҳақи ту ҷамъ шуд .

Аммо давлат , бузургон гуфтаанд ки : аддавлаи иттифоқоти ҳасана , яке аз длоӣли ?дула иттифоқҳои некӯаст .

Мардиро бинӣ аз кори хеши ғофил , давлат фаромӯш карда , ҳаме ногоҳ тлъаҳи давлати басар вай ояд . Дасти давлат дар дил вай бикӯбад , вай аз хоби ғифлати даройад .

Расӯли давлат бар сар худ бинад , либоси давлат бар тан худ бинад .

Пери тариқати ӣнҷои суханӣ нағз гуфта : илоҳии донеи бачаи шодами бонкаҳ на бхўиштни бтўи афтодам .

Илоҳии ту хостӣ на ман хостам . Дӯст бар болин дидам чу аз хоб бархестам .

Шеър :

?утонеи ҳавоҳо қабл ани аърФи алҳўӣ

ФсодФи қлбои Форғои Фтмкно

Он давлатӣ буд ки ногоҳ бадари дили балол ҳабашӣ омад . Он бедавлатӣ буд ки бӯи толиби Қурайширо дарёфт .

Ҳеҷ қадам аз рӯй сӯрати брсўли худои наздиктар аз қадами бӯ толиб набӯд локин чаҳ суд дошт чун давлат дастгир набӯд . Давлати балолро бар тахти бахти нишонд ва бе давлатии бӯи толибро дар вҳдаҳи мазаллату ҳўони афканд . « иФъли мо ишоءу иҳкми мо ирид » . Аммо саодат ҳукмӣаст азалӣу кории абадӣ . Ҷаду ҷаҳди бандаро дар он маҷол нест онҳо ки бидон расиданд , лои бал ки бқзити рубубияту машйати илоҳяти расиданд .

Саодати тоҷ ва ҳоҷаст то бар сар ки ниҳанд , тароз эъзозаст то бар остин ки кашанд . Камар азост то бар миён ки банданд , қбоء бақост то дар тан ки пӯшанд .

Нишонаш онаст ки гуфтаанд : алтоъаҳи баъди алтоъаҳи алломаи алсъодаҳу алмъсиаҳи баъди алмъсиаҳи алломаи алшқоўаҳ .

Илми султони саодат чун дар олами ниҳоди банд банда барзананд , аломатҳо бар аҳўол ӯ зоҳир шавад то бадалелу савол ҳоҷат набӯд .

Исломи абӯи толиби маврид ихтилофасту имомӣау аксари зидияи қоил босалом ӯйанд ва бархе аз машойихи мӯътазилӣ низ монанди шайхи абӯи алқосми балхӣу абӯи ҷаъфари аскоФӣ низ бар ин ақидаанд адиллае фаровону ихборӣ бисёр аз тариқи оммау хосса барои исботи исломи абӯ толиб овардаанд . Сайиди абӯи алии Фхори бен маъаади Мӯсавии рисолае мустақил дар боби исломи абӯи толиби пардохтау ихбории фаровон аз тариқи омма ва хосса оварда ва аз он ҷумлааст ривояти маснади абӯи алФрҷи исфаҳонӣ аз ъкрмаҳ аз ибни аббоси бад-ӣни мазмун : абӯи бикри рӯзии падари кӯри худ абӯи қҳоФаҳро бхдмти расӯли аллоҳ ( с ) кашонид то мусулмон шавад . Ва дар посухи суханӣ аз ҳазрати расӯл ( с ) гуфт : исломи абӯи толиб беш аз исломи падарами марои шодмони сохт . Дар кофии шарифи ихбории сариҳ дар исломи абӯи толиби омада ва дар иддае аз ин ахбори тасреҳ шудааст ки абӯи толиб монанди асҳоби Каҳфи исломи худро ниҳон медоштааст .