Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими исми азизи азалӣ , ҷаббори самадии локинаи ллмؤмнин вале ,у болъосини ҳФӣ , лӣси ?лаи фии ҷамолаи кафӣу лои фии ҷалолаи саммӣу ллъсоаҳи ман алмؤмнин вале . Инаст назми латифу оростаи том , дилро инсасту ҷонро пайғом , аз дӯсти ёдгор ва бар ҷони ошиқони салом , аллоҳаст ягонаи якто , дар зоту сифоти биҳмто , аз ҳам монстии ҷудо , ва дар ҳукм бе чаро . Шунаванда розаст ,у ниўшндаҳи дуо , дар озмоиши боътост ва дар змонҳои бовафо . Самиъаст бсмъу басири ббср , мурӣди бородаҳ , мутакаллими бклом , боқии ббқо , раҳмонаст меҳрбон , ки бар бандаи бахшойаду ҷоФёнро бо ҳамаи ҷафо бар пеш ояд . Банда агар чаҳ бадкораст ва аз ҷурм гронбораст , раҳмон ӯро омрзгору ҷурм ӯро дар гузораст , хуб нигораст ва дар гуфтораст , оламро сонеъу халқро нигаҳдораст , душманро дорандау дӯстро ёраст , бснъ дар дида ҳар кас ва дар ҷони аҳбобаш қарораст . Ҳар умедиро нақд , ва ҳар змонро басанда кораст , раҳимаст ки раҳмати худ бар муъминон борон карду атои худ бар эшон резон кард . Ҳар касро ончии салоҳу беҳинаи он кас дид он кард , маосии халқи зери ҳалами худ пинҳон кард .

Имрӯзи стар ӯ нақд ,у фардои афв ӯ въд . Ҳар забон ки баном ӯ нотиқаст покаст , ҳар дил ки бмҳр ӯ зокираст ободаст . Ва ёдкунанда ӯ дар ин ҷаҳон ва дар он ҷаҳон озодаст :

Қавлаи исбҳи ллаҳи мо фии алсмоўот ва мо фии алأрзи алмалики алқдўси алъзизи алҳкими ҳўи алмалику алмлик , молики алмалику малики алмулук . Подшоҳ бҳқиқт ӯст ки маликашро азл нест ,у ҷадашро ҳазл нест ,у ъзшро зл нест ,у ҳукмашро рад нест , ӯро над нест ,у азу бад нест . Бандаи муъмини муътақид чун донад ки молик бҳқиқт ӯст ҷли ҷалолаи лавҳи даъовии бишиканад , бисоти ҳавас дар навардад , доман аз кунин дркшд ,у молики мутлақро малику малик мусаллам дорад , бар муроди худ мақдам дорад . Нангаш ояд ки ҳеҷ махлуқро тзлл кунад , ё аз баҳри ҳубаеу луқмае гардани барафроштаи худ бишиканад :

Ҳар ки ҷалол ҳақ бидонаст , бдлоли халқи тан дар надиҳад , дасти сидқаш аз кунин кӯтоҳ буд , пои ишқаш ҳамеша дар роҳ буд , дилаш дар қабзаи ъзи подшоҳ буд , сараши маъдани сари зўи алҷлол буд , дар пишониши нишони иқбол буд . Дар дидаи яқинаши нури эътибори афъол буд .

Дар машомаши нафхоти равзаи висол буд . Халқ бо ҳол ва бо ком ва бо ном буд , ва ӯ беҳол ва беком ва беном буд , чаҳ зиён дорад ӯро чун фардо дар сарои охирати андалеби боғи ъндит буд . Ва бози рози аҳадят буд .

Ҳусайни Мансурро аз зуҳд пурседанд . Гуфто : тнъми дунёи бгзоштни зуҳд нафасаст . Ва Наими охирати бгзоштн зуҳд диласт . Ва бтрки хеши бгФтни дарин роҳ зуҳд ҷонаст . Онҳо ки дар дунё зоҳид шуданд , дар сарои ризвон фурӯ омаданд . Онҳо ки дар биҳишт зоҳид шуданд , бҳзираҳи қудс фурӯ омаданд . Ва он тайифа ки дар худии худ зоҳид шуданд эшонро сайлоби водии лои илоҳи алои аллоҳ дар рабӯд , дар ин сарой аз эшон хабар на , дар он сарои эшонро асар на . Дар сарои пардаи ғайрат фурӯ омаданд , дар қуббаи қурби самадяти эшонро бор доданд .

Ҳўи алзии баъси фии алأмиин рсўло манеҳам алоиаҳ . . . Албасаи либоси ъзу тавваҷуҳи бтоҷи алкромаҳу халъи алайҳи ҳасани алтўлӣ , осори албшриаҳи анҳу мундарисау анвори алҳқоӣқи алайҳи лоӣҳаҳ . Сифати он муҳимтар оламасту Сайиди валади одам , дарии ятем буд аз садафи қудрати баромада , офтобии равшан буд аз фалак иқбол битофта , дарахтии шигарф буд аз бӯстони давлати баромада , осмону замини ҳамаи бадви ороста , раби Алъоламин ӯро бҳқоӣқи набувват музайян кард ,у бхсоӣси қурбат гиромӣ кард , ва бхлқӣ фиристод нодонону нодбирон ва аз ҳақ бехабарон , ҳама дар олами ҳайрат ва дар зулмати фикрати саргардони Сайид чун қадам дар олами беъсати ниҳод , бисоти шаръ боз густард . Ва чунон ки мизбон аз баҳри меҳмони суфра наад ,у садо ва овоз диҳад , Сайиди суфраи дайни исломи ниҳоду слоءи даъват овоз дод .

Сайиди суфра даъват биниҳоду сало овоз дод , хоҷагони Қурайш иҷобат накарданд гуфтанд : моро ор буд бар суфраи гадоёну даравишони нишастан ! фармон омад ки эй Сайид боишон чаҳ ранҷ май барӣ ? тинати хабисаи эшон на аз он асласт ки ҳаргизи нақши нигини ту пазирад .

Мслҳми кмсли алҳмори иҳмли أсФоро мисли эшон мисли хараст ки дар бори ваии дафтар буд . Харро аз он дафтарчаи суд ? ки ҳуш ва гӯш дарёфт надорад . Эшонро низ аз даъвати ту чаҳ суд ? ки бар гӯш ва бар дили эшон меҳр бегонагӣаст ва бар дидаи эшон ҳиҷоби ғифлат . На забони эшон сазои зикри мост , на дили эшон бобати меҳри мо .

Агар нақд дайн меҷӯӣ ,у сӯзи ишқи мо май талабӣ , аз дилҳои даравишони саҳобаи ҷӯй , аммору хбобу салмону бӯи зру сҳибу балол ки дар дили эшон сӯзи ишқи мост ва дар сари эшон хумори шароби зикри мо . Дили эшон ҳариқи меҳру муҳаббати мо , ҷони эшон ғариқи назари лутфи мо :

ё أиҳои аллазӣнаи омнўои إзои навадӣ ллслоаҳи ман явми алҷмъаҳ . Раби Алъоламин ҷли ҷалолау тақаддусати асмоؤаҳу тъолти сифота дар ин ояти муъминонро бакорӣ мехонд аз корҳои дайн ки тамомии дайни эшон дар онаст ,у растан аз уқубати бонст . Ва ёфтан биҳишти ҷовдон дар гузордан онаст . Ва он намоз одинааст . Мегуяд : эй шумо ки гиравидагону дӯстон ва ошноёнед , пайғом пазируфтеду пайғом расон барост доштеду маро бар ғайб устувор гирифтед , ва фармон бардоштед .

إзои навадӣ ллслоаҳи ман явми алҷмъаҳи ҳам насиҳатаст ва ҳам васият ва ҳам фармон насиҳатаст , аз некӯкорӣ васиятаст , аз дӯст дорӣ фармонаст аз никхўоҳӣ . Мегуяд : бандагони ман некӯкорам . Насиҳат ман шунавед , дӯст дорам васият ман пазиред , нек хоҳам фармони ман биҷой оред . Маликои он чаҳ фармонаст ?

إзои навадӣ ллслоаҳи ман явми алҷмъаҳи Фосъўои إлии зикри аллоҳ чун шуморо бихонанд бнмози одина , қасду оҳанг он кунед ки шуморо бмни михўоннд , посух кунед , оҳистаи оӣиду бўқори оӣид . Саъии ӣнҷои бмънӣ қасдасту амал , яке бғсли дигари бсўок , сдигри буии хуш , чаҳоруми ҷомаи беҳтар , панҷум бгоҳ омадан , шашум чун ҳозир омадед мусулмононро нрнҷонидн , ҳафтуми хутба ниюшидан . Аммо ғусл фармонасту суннат .

Мустафо ( с ) гуфт : « азои ?утии аҳдкми алҷмъаҳи Флиғтсл » .

Ва қоли слии аллоҳи алайҳу силам : « ғусли явми алҷмъаҳи воҷиби алии кули мусаллам » .

Аммо сўок , расӯл гуфт слии аллоҳи алайҳу силам : ркъаҳи бсўоки хайри ман сабъин ркъаҳи бғири сўок .

Аммо таййиб , бакори доштани буии хушу ҷомаи беҳтари пӯшидану мусулмононро нрнҷонидну хутба ниюшидан , Мустафо ( с ) бар ҷумла гуфт : « ман ағтсли явми алҷмъаҳу лбси ман аҳсани сёбаҳу миси ман таййиби ани кони ъндаҳ . Сами ?утии алҷмъаҳи Флми итхти аъноқи аннос . Сами слии мо кутуби аллоҳи ?ла . Сами ансти азои харҷи эмома ҳатто иФрғи ман слўтаҳ , канти куффораи лмои байнҳоу байни ҷмътаҳи алтии қаблҳо »

Ва қоли слии аллоҳи алайҳу силам : « мо алии аҳдкми ани ваҷди ани итхзи сўбини лиўми алҷмъаҳи сӯии сўбии мҳнтаҳ » .

Аммо бгоҳ он , хабар дурустаст ки Фриштгон бар дарҳои масҷид бошанд , бо қаламҳо ва варақҳо , номҳои бандагони минўиснд . Панҷ ҷўқро нависанд : ҷўқи пешинро ҳар яке шутурӣ қурбон нависанд ва дуо кунанд . Ҷўқи дигарро говӣ нависанд қурбон ва дуо кунанд . Ҷўқи сеюмро кбшӣ қурбон нависанд ва дуо кунанд . Ҷўқи чаҳорумро мурғӣ қурбон нависанд ва дуо кунанд . Ҷўқи панҷумро хоя эй қурбон нависанд ва дуо кунанд . Чун хатиб бар минбар шавад , дарҳои масҷид фурӯгузоранду бшнўдн хутба оянд ва пас аз он ном кас нанависанд ва на қурбон . Ва дар хабараст ки Фриштгони якеро пайвастаи муътоди ҳамеи диданд . Пас як одина ӯро на бенанд гӯйанд : аллоҳами ани Флонои лами иأти ?фони кони золои Фоҳдаҳ ,у ани кони ъоӣлои Фоғнаҳ , ӯ мризои ФошФаҳ . Ва гуфтаанд : раби Алъоламин дар рӯзи одинаи бандаи муъминро даҳ чиз ваъда дод : яке онаст ки чун бнмоз ояд баҳри гомӣу қадамӣ ки бардорад , вайро некӣ дар девон нависад , дигари баҳри қадамии гуноҳӣ аз девони ваии бистарад , сдигри гуноҳи як ҳафта аз ваии дргзорд , чаҳорум соъатӣаст дар рӯзи одина ки дар он соъат ҳар чаҳ банда аз аллоҳ хоҳад буи бахшад , панҷум агар сӯра алкҳФ бархонад дар он рӯз то дигари одина аз ҳамаи офот нигаҳ дорад , шашум агар бшби одинаи сӯра алдхон бархонад ҳам дар он шаби вайро биёмурзад , ҳафтум ҳар некӣ ки дар шбонрўз одина кунад яке сад нависад , ҳаштум агар бурузи одинаи сад бор бар расӯл ( с ) дуруд ва тҳит фиристад фардо ӯро шафиъи ваии ангезад , нуҳум агар дар шбонрўзи одинаи вайро аҷал расад аз азоби гӯр эмин дорад . Даҳум агар дар ҷумлаи он ҷамъ ки дар ҷомеъ бошанд якеро озод кунад дигаронро ҳама буи бахшанд . Ҳам алқўми лои ишқии баҳами ҷлисҳм .

Фосъўои إлии зикр аллоҳ гуфтаанд : саъй аз Фроӣзи намоз одинааст ки аллоҳ мегуяд : Фосъўои إлии зикри аллоҳ . Ва дигари намозҳо дар хона гузордан ва дар масҷидҳои дигар овардан мубоҳаст . Ва намози одинаи ҷузи бҷомъ ва ҷамъ гузордан раво нест .

Воҷиб омад бар бандаи бмсҷд рафтану ранҷ бар худ ниҳодан ва хизмат гузордан . Чнонстӣ ки раб алъзаҳ гуфтӣ : чун ранҷ омадани бхдмт аз баҳри ман буд , як нимаи хизмат аз банда бар гирифтам , чаҳор ракаат бо ду ракаат оварадам . Абдии имрӯзи як гом ки дар роҳ ман бурдорӣ зойеъ намекунам , ҳафтод солаи роҳи тавҳиди рафтау бадасти ниёз дар умеди кӯфтаи умри ту кӣ зойеъ кунаму ранҷи хизмати ту кӣ ботил кунам ? имрӯз аз хонаи бмсҷд май ое , фардо аз хонаи бгўр хоҳӣ омад . Имрӯз ки бохтёр май ое , бмроду нишот бо ҷамъи дӯстон , хизмати худ аз ту барграфтаму ранҷи ту зойеъ накардам чаҳ гӯйии фардо ки бозтрори ое , Фридои вҳидо , афву мағфират аз ту кӣ дареғ дорам ? !