Қавлаи таъолӣ , бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим :

Маҳвати исмӣу расми ҷисмӣ

Ва ғбти анӣу дамати анто

Ва фии фаноеи фаннии фаное

Ва фии вроӣии ваҷдати анто

Аз ҳар ду сарои сари хеш муҷаррад кун , то гардӣ аз майдони даргоҳи бисмии аллоҳ бар рухсор рӯзгорат нишинаду Саиди абади гардӣ ҳар чаҳ маъонӣ башариятасту андешаи табиат дар оташ муҳаббат бисӯзад , то чун ном ӯ гӯйии синаи ту аз ҳадис ӯ хабар дорад . Як қадам аз худ фаро на , то ҷамоли ин номи ниқоб иззат бигушоед ва бар дилат мутаҷаллӣ шавад .

Андӯҳу шодии ин ном буд ки бар тахт сулаймон тофт то ҷину инсу туюру вуҳуши камари хизмат вай барбастанд штиаҳ эй аз ҳақиқати ин ном бар конгресс тавр тофт . Тибқи тибқ аз ҳам фурӯи рехт . Ҳишмати ин номи рӯзи қиёмати расӯли худоро гуяд : ту бо шафоати гирди эшон гирд ки бо мо шумор надоранду ӣнонро бмо бигзор ки мо эшонро ҷумла дар ҳимоят худ медорем . Он сӯхтагони аҳли тавҳид , осӣони муфлис , қадам дар оташ ниҳанд ва гӯйанд : « бисмии аллоҳ » оташи мигризд ва мегуяд : « ҷуз ё муъмини Фқди атФأи нўрки норай » .

Қавла ё أиҳои алмдср эй маркази иқболу манбаи аФзол , эй матлаъи ҷамолу мухтори зўи алҷлол , эй чодари башарият дар сар кашида ва дар гилӣми инсонияти пӯшида шуда , агарат қурб мо орзӯаст « Қум » банноу асқти ънки мо сўоно , аз худ бархез ва аз бархестан худ бархез дар ҳарими иззати мо гурез . Чодари башарият аз худ боз кун . Гилӣми инсоният аз роҳ дил бурдор то дил саҳройӣ шавад , мурғи вор дар олами иродат бар ҳўоءи талаб парвоз кунад , бошён қурб расад .

Бузургиро пурседанд ки : маънӣ қурб чист ? агар қурби бандаи мари ҳақро май гӯйӣ , иборат аз ӯ осонасту ишорати бадви равон , хидматӣаст дар хилват аз халқи ниҳон , мкошФтӣ дар ҳақиқат аз Фриштаҳи ниҳон , астғроқӣ дар суҳбат аз худ ниҳон . Ва агар қурби ҳақи мари бандаро май гӯйӣ , он на бтоқт гуфтораст ва на иборату ишоратро бадв роҳаст ҷуз он нест ки худ мегуяд ҷли ҷалола : « Фإнии қариб » ман ноҷустау нохондау нодарёфтаи наздикам дар наздикии ман сиёҳии чашм аз сипедӣ давраст ва ман аз он нздиктрми нафас аз лаб давраст , ва ман аз он нздиктрм на бҳрзи ақли ту наздикам ки бнъти худ дар авваляти худ дар сифати худ наздикам .

Пер тариқат гуфт : « агар мардумони нури қурб дар орифи бибинанд , ҳама бисӯзанд , вари орифи нури қурб дар худ бинад бисӯзад . Илми қурб дар миёни забон ва гӯш нагунҷад , ки он роҳӣ тангаст ва аз ҳамроҳии обу гули забони қурбро нангаст , ҳар гуҳ ки қурб рӯй намӯд оламу одамро чаҳ ҷой дирангаст :

ё أиҳои алмдсри Қуми Фأнзр эй Ҷабраили амин вае Каррӯбӣони самовот вае муқаррабони даргоҳ , офаринишро бишорат диҳед ки Муҳамади Мустафоро ( с ) либос набувват пӯшеданд ва бар мураккаб рисолат нишонданд . эй осмони ту қандилҳо биФрўз . эй байти алмъмўри ту миҳроби аҳли имони гирд . эй каъбаи муаззами муҳтарами ту қиблаи сипоҳи аҳли исломи шӯ . эй хоки замини ту масҷиди аҳл « лои إлаҳи إлои аллоҳ » шӯ ки он меҳтари оламроу Сайиди валади одамро бойени хитоби ташриф махсӯс карданд ки : ё أиҳои алмдсри Қуми Фأнзру нигар то занн набарӣ ки пеши азин хитоб пайғамбар набӯд ки мегуяд , салавоти аллоҳу саломаи алайҳ : « кант набиёу одами байни алмоءу алтину алрўҳу алҷсд » .

Ҳануз на об ва на хок ки тахти аҳди давлати набуввати ниҳодау меҳтари слии аллоҳи алайҳу силам бар он тахт нишаста ,у арвоҳи сад ва бист ва чаҳор ҳазор пайғомбари бхдмти истода ва ин чаҳор сарҳанг ки хосгёни даргоҳ набувватанд , садиқу форуқу зўи алнўрину Муртазо ( ъ ) саф кашида пеши хизмати он меҳтар , ва гуфт : ё имони поки бҳҷраҳи дили садиқи фурӯи ой ва пӯшида мебош то ӯ дар аслоб мегардад . Ва чун мо сар аз миёни хок ҳиҷоз барорем , ту аз ҳуҷраи синаи садиқ бар болои забон ӯ ой ва бо мо аҳд дуруст кун , пеш аз онкӣ ҷаҳонён бидонанд то мо ин тоҷи каромат бар фарқ садиқ наҳем ки « хилқати аноу абӯи бикри ман тинаҳи воҳидаи Фсбқти болнбўаҳи Флми израҳу луи сбқнии баҳои лами изрнӣ » .

Ва ё ъзи исломи ту камари шуҷоат бар банду бсинаҳи умри фурӯи ой ва бо мо бош сулҳи даҳ то ин тғро бар рӯзгор ӯ кашем ки : « луи лами абъси лбъст ё умр » .

Ва ё ихлоси ту тоҷи ҳаё бар сар нау камари ризо бар банду бсинаҳи Усмони фурӯи ой то бидор дунё дар олам байъат бидорем ва ин рақами кашем ки : أўлӣки ҳам алмؤмнўни ҳқо . Вае илми ту либоси ақли даруш ва дар савмиъаи дили алии шӯ , бар қадам интизор мебош то фардо ки ақли анбёء аз дар ҳуҷраи мо даройад , мо дарав нигоҳ кунем , ӯ аз илм ойӣна созад ва аз ақли дида , ва дарин ойӣна нигоҳ кунад , моро бози шиносад ва мо ӯро ин тўқиъ занем ки : « анати манӣ бмнзлаҳи ҳорӯни ман Мӯсо » .

Қавла :у рбки Фкбр ё Муҳамади худованди худро бузургвори дону бузургвори шинос , бзот аз ҳамаи чизҳо ва бақадр аз ҳамаи нишонҳо бартар ,у бъз аз ҳамаи андозаҳо зибр . ё Муҳамади ҳамаи қадарҳо дар муқобилаи қадар ӯ ғдри байн , ҳамаи ҷалолҳо дар олами ҷалол ӯ заволи дон , ҳамаи камолҳо дар ҷанби камол ӯ нуқсону ҳамаи даъвӣҳо товон , ки бо камол ӯ касро камол нест , ва бо ҷамол ӯ касро ҷамол мусаллам нест алои кули шайъи ءи мо халои аллоҳи ботил . Бурҳони кбрёء ӯ ҳам кибриёӣ ӯ . Далел ҳастӣ ӯ ҳам ҳастӣ ӯ , иборат аз мадҳу сноء ӯ бадастӯрӣ ӯ , ёддошт ва ёд кард ӯ бФрмон ӯ , талаб ӯ бикашаш ӯ , ёфт ӯ бъноит ӯ .

Ҷавонмардӣ аз азизони роҳ ҳақ гуфта ки даргоҳи рубубияти назораи гоҳ арвоҳаст .

Ва он даргоҳро бисёр маорифи ФрўгрФтаҳ , иззат аз ямину ҷалолат аз ясор ,у қаҳру кибриёу азимат дар соҳати он ҳазрати фурӯи омада то ҳар номаҳрамиро Зуҳра он набошад ки қасди висоли он ҳазрат кунад :

Ва сёбки Фтҳри як қавл аз ақвол муфассирон онаст ки :у қлбки Фтҳри ъмои сӯии аллоҳ . эй Муҳамади дили худро аз ағёри софии дор ва аз ҳар чаҳ мо дуни аллоҳи безори шӯу дӯстро яктои шӯ , бо халқ орият бош , ва бо худ бегона , ва аз таъаллуқи осӯда . Ва сабаби ин хитоби он буд ки чун ваҳй омад аз ҳақи ҷлу ъло ки : Қуми Фأнзри хезу халқро бадаргоҳи мо даъват кун , бар хотир вай бигузашт ки алҳмди ллаҳ ки моро ин манзалати миёни ъширт худ омад ки ҳамаи бомонту диёнати ман мақар омадаанду маро тасдиқ кунанд чун бар хотираши ин қадар бигузашт ва ин миқдор эътимод афтод , қиссаи баргашт . Ҳар чанд даъват беш кард хуишон аз вай нФўртр буданд ва аз қабули давртар . эй аҷабо то даъват набӯд бнздики шумо амин будам , ва акнӯн ки илми рисолати бадаргоҳи давлат мо заданд хоини гаштам !

Ореи мо он кунем ки худ хоҳем , аз айни хавф раҷо барорем , ва дар айни раҷои хавф таъбия кунем кун лмои лотарҷу арҷии мнки лмотарҷу . эй Муҳамади онҳо ки дил бар эшон наҳодӣ ки бдъўти ту ошно гирданд , миёни ту ва эшон сад ҳазор хайма ҳиҷрон бизанем , ва онҳо ки боишон умед надоштӣ миёни ту ва эшон сад ҳазор қубба висол барбандем . эй Муҳамади хуишону таборро бар ту беруни оварем то чун аз наздикони ҷафои бинии дил бар даврон нанаҳй .

Мо напасандем ки дар ҳар ду куни эътимоди ту ҷуз бар мо буд , ҳамаро бар ту берун оварадем то дар ҳар ду куни ҷуз аз мот ёд наёяд . Ҳаминаст ҳадиси ёқӯб ( ъ ) , чун дил бар писари ниҳоду эътимод бар вай кард , раби алъзаҳи хуишону наздиконро бргмошт то аз пеши падараши брбўднд ва бчоаҳ афканданду бФрўхтнд , ва ин ҳама бон кардем то сари вай аз ҳама бурӣда гардаду бидонад ки чун аз хуишон вафое наёяд аз даврону бегонагони аввалитар ки наёяд , яксар дил ва аммо диҳаду эътимод бар мо кунад : пер тариқат гуфт : илоҳии вои даргоҳи омадами бандаи вор , хоҳии азизи дори хоҳии хор . эй меҳрбони фарёди рас , азизи он каси каш бо ту як нафас , эй ҳамаи туу бас . Бо ту ҳаргиз кӣ падед ояд кас .