Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими исми азиз , ман қасдаи ваҷда , ва ман талабаи арафа , Фозои арафаи лотФаҳ , Фозои ваҷди лутфаи алифа , Фозои алифаи анФи ани ихолФаҳ . Номи худовандӣ ки аз ҷӯад ӯ ҳар муфлисиро насибӣаст , ва аз карам ӯ ҳар дардмандиро табибӣаст .

Латифӣ ки аз съти раҳмат ӯ ҳар касеро тирӣ ва аз бисёре бар ӯ ҳар ниёзмандиро баҳра Эйаст . Азизӣ ки бар сар ҳар муъмин аз ӯ тоҷист , ва дар дил ҳар муҳиб аз ӯ сроҷист .

Ҳар шефтаеро бо ӯ сар ва корӣаст , ҳар мунтазириро охири рӯзии шаробӣу дидорист .

Пер тариқат гуфт : майдони роҳи дӯстӣ афродаст , ошомндаҳи шароби дӯстӣ аз дидор бар меодаст бирасад ҳар ки содиқ , рӯзии бончаҳ муродаст . Қавлаи таъолӣ :у алсмоءи зоти албрўҷи ҳақи таъолии ҷли ҷалолаи қисм ёд мекунад босмон ки назаргоҳи мؤмнонсту мсъди ақвол ва аъмол бандагонаст .

Ва алиўми алмўъўду бурузи растохез ки рӯзи ҳашар ва нашрасту рӯзи муҳосиба ва мафосилааст .

Ва шоҳиду бурузи одина ки иди мؤмнонсту мавсими тоӣбону меоди оштии ҷўёнсту рӯзи ҳаҷи дрўишонст . Ва машҳӯду бурузи арафа ки рӯз навохт ҳоҷёнсту вақт муноҷот дӯстонаст ва аз ҳақи ҷли ҷалола аз баҳри эшон мубоҳот бо Фриштгонст ки : « млоӣктии анзрўои илои ибодӣ » Фриштгони ман дар нигаред бибинед бандагони ман ки аз роҳи давру дароз омадаанд , поиҳоишони обила шуда , рўиҳоишон зард гашта , қадамҳошони суст шуда , хону мон видоъ кардау бодияи мардуми хори бурӣда !у малоика рӯй сӯй осмон оваранд , гӯйанд : ё раби алъзаҳ меҳмонон тавонад , рӯй бахона ту доранд . Ғарибон кӯй тавонад , ҳамаи таваккул бар ту доранд . Нидо ояд ки шумо ҳақи эшон гзордид , боз гардид мо донем ки ҷазоӣ эшон чист . Пас бевосита Нидо кунад ҷли ҷалола ки : ибодӣ ! шумо меҳмонон манед , бнъим раҳмат мешитобид ранҷҳо бар худ ниҳодед , даврии роҳ ихтиёр кардед , бодия дароз гузоштед , шарбатҳои нобоист кашидед , дилҳои хеш хунин гардонидед , ҳлмўои илои раҳматии Фқди ғФрти лакам ! мусулмонон инсоф бидиҳед , агар ғарибии биксии мискинии бсроӣ ҷуҳудӣ шавад ки аз роҳи давру дароз дар расида бошад он ҷуҳуд аз хештан раво надорад ки ӯро рад кунад ! пас чаҳ гӯйии ҳафтсад ҳазор дили ббодиаҳи барда , роҳи дарози пеши гирифта , тишнагӣу гуруснагӣ ихтиёр карда , ҷони ширин фидо карда , бърФоти истода , сару пои бараҳна , рӯйҳо бар хоки ниҳода , кафани охирати пӯшида , лаббайки занону ткбиргўёни бдрхонаҳи подшоҳи олами омада ки маликаш бе заволасту ҷалолаш бе интиқоласт . Чаҳ гӯйӣ чун бад-ӣни сифати даргоҳ ӯ бигиранд ва дод хоҳанд додашон диҳад ё надиҳад ? раҳмату мағфирати бостқбол эшон фиристад ё нафаристад ? бҷлолу ъзи бори худоӣ ки хоки наълин камтар касе аз вФди ҳоҷ агар фардо бдўзх андозад ҳазорон кас ки мустуҷиб азобанд бтФили он хоки брўоӣҳи саодату Наим биҳишт расанд .

Қатли أсҳоби алأхдўди мавзе қисм аст мегуяд : наФаридау куштаи боди асҳоби ухдуд ки муъминонро май рнҷониднду бъзоби оташи эшонро тъзиб ҳаме карданд .

Фардои қиёмати эшонро ду азобаст , чунон ки раб алъзаҳ гуфт : фалаами азоби ҷаҳаннаму ?лаами азоби алҳриқ . Зоҳири эшон ботши мисўзду ботини эшон бҳмиму зақум май резад .

Ва гуфтаанд : азоби ҳариқ дар дунёст , он оташ ки аз баҳри муъминон сохта буданд то муъминонро бидон азоб кунанд , боло гирифт ва бо берун афтод ва эшонро ҳама бсухт ки бар шФир он нишаста буданд : «у лои иҳиқи алмкри алсиии إлои бأҳлаҳ . Қавла : إни бтши рбк лшдид ишоратаст бъдл ӯ бо душманон .

Ва ҳўи алғФўр алўдўд хабараст аз фазл ӯ бо дӯстон , бФзл беминнат . Дӯстро минўозд , ки арҳм алроҳминаст бъдл бе иллати душманро май гудозад , ки аҳкм алҳокминаст . Дӯсти мавҷи дарёӣ карам дид , бФзл ӯ биФрўхт . Душмани захми кбрёء қадам дид , бъдл ӯ бсухт умри хитоб дар бтхонаҳи мақбулу сиот ӯ мғФўр , ки :у ҳўи алғФўри алўдўди абди аллоҳи абӣ дар масҷиди мхзўлу ҳасанот ӯ мардӯд ки : إни бтши рбки лшдид . Ҷурм боиста дар ҳалами худ пинҳон мекунад ки : « зкрўои аллоҳи ФостғФрўои лзнўбҳм »у нобоистаҳро дар кори худ саргардон медорад , ки : « нсўои аллоҳи Фнсиҳм » дард набоистро дармон несту ҳасрати рондагонро ниҳоят нест :