Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим .

Торик тараст ҳар замонии шаби ман

Илои сомъи алосўоти маъаи баъди алмсрӣ

?шкевати алзии илқоаи ман ?илами аззикрӣ

Фёи лӣати шеърӣу аломонии касӣра

أи ишър бе ман бути аръии ?лаи алшърӣ

ё раби шаби ман саҳар надорад гӯйӣ !

эй унвони номаи ошноӣ , эй тғрои маншури дӯстӣ , эй сайқали оинаи яқин , эй аламдори лашгари дайн , эй рабояндаи ҷонҳоу ғораткунанда дилҳо , бар сар кӯй ёфт нолаи воҷидони ту , дар қаъри дарёии муҳаббати ғўси шефтагони ту , дар маъракаи маорифи ҷон бохтани ошиқони ту , дар майдони бало тохтани сӯхтагони ту . Туъма созем ҷони хеш . Он бозиро ки парвоз кунад дар фазои талаби ту фидо кунем дили хеш . Он муфлисиро ки оҳ кунад аз дард ноёфт ту , нисор кунем дидаи хеш . Он мунтазириро ки буд дар орзӯии дидори ту :

Ҳилли أтоки ҳадиси алғошиаҳ ё Муҳамади бедор ва ҳушёр бошу халқро танбеҳ кун ва эшонро хабари даҳ аз кори растохезу шдоиду ъзоими он рӯзӣ ва чаҳ рӯзӣ ? ! рӯзи ҳайбату азимат ! рӯзи сиёсату савлат ! рӯзи тағобуну ҳасрат ! мсмори сукут бар забонҳо зада , меҳри қаҳр бар лабҳо ниҳода , банди адл бар пойҳо баста , хоки мазаллат бар рухсорҳо нишонда , мунодии адли бархеста ки : эй забонҳои гуё хомӯш гардид , эй дастҳои хомӯши сухани гўӣид , эй гувоҳон ногуё имрӯзи навбат гуфтор шумост , эй ҷўосиси қудрати ончӣ дидаед бнмоӣид , эй гмоштгони ҳикмат ончӣ донед бгўӣид , эй бозаргонони роҳи охирати бизоъатҳои худ пеш оред , эй гмоштгони ҳазрати иззати номаҳо дар дасти ин лашгар наед , эй осӣону муҷримони сҷлоти зулот худ бархонед . Чун ин хитоби сиёсату иззат бхлқ расад , осӣону бадкорони ҳама аз биму хиҷолати сар дар пеш афкананд . Инаст ки раб алъзаҳ гуфт :у лутарӣ إзи алмҷрмўни ноксўо рؤсҳм ъанд рбҳми дӯзахро фармойанд то бар худ биҷунбад ва буғуррад , ғайзу зФиру хашм ӯ бсмъи аҳл ҷамъ расад , ҳама бзонў даройанд чунон ки раб алъзаҳ гуфт : ватарӣ кули أмаҳи ҷосиаҳи фиғону хурӯши нафасии нафасӣ аз ърсот барояд , овози гирогир дар мавқиф уфтад . Он гуҳ дар миёни ҳамаи халқи бики турфаи алъайн ҳукм кунанд гуруҳеро бинавозанд бФзл , гуруҳеро боз доранд бъдл , гуруҳеро бсрои давлати фурӯи оранд бо рӯйҳои тоза ва чун гул бар бори шукуфта , раби алъзаҳ чунин гуфта ки вуҷӯҳи иўмӣзи ноаммаи лсъиҳои розӣа . Гуруҳеро бзндон меҳнат баранд бо рӯйҳои фурӯи шикастау хор шуда . Инаст ки мегуяд ҷли ҷалола : вуҷӯҳи иўмӣзи хошиъаи омилаи носбаҳ дар дунёи ранҷҳо барда ва риёзатҳо кашидау ҳамаи ҳбоء мансур гашта . Сифати асҳоб сўомъаст роҳибони тарсоёну ранҷурони аҳли китоб ки на бар миллати аҳл исломанд ва на бар дайни ҳақ ва бо куфру залолати риёзату муҷоҳидат ҳаме кунанд ва беимону исломи амалҳои фаровони ҳамеи оранду раби алъзаҳи эшонро миФрмоиди зли съиҳми фии алҳёҳи алднё ва ҳам иҳсбўни أнҳми иҳснўни Санъои муошири алмуслимӣн ислом биноз дореду ъз имон бишноседу шаръи Мустафо ( с ) бузург доред , ва бҳқиқт донед ки ҳарами амону ҳсни ҳсини олам исломасту шаръи Мустафо ( с ) . Дар олами ислом каъбааст . Ҳар соҳиби қадам ки дар олам ислом нарафт ва рӯй ба каъбаи шаръи Мустафо ( с ) надошт равиш ӯ бирав ғароматасту рӯзгор ӯ қиёмат ,у ҳосили кор ӯ залолат .

Беҳтарини тухмӣ ки дар сина бандагон рехтанд тухм исломаст . Азизтарини мурғӣ ки аз ошён азал бархест ва дар ҳавоӣ иқбол биппаред мурғ исломаст , шарифтарин боронӣ ки аз абри ҳақиқат бар олам дил борид борон исломаст . Гуфта азизонаст ки : исломи ҷаббор сифатаст , ҷаббори сифатӣ бояд , олии ҳимматӣ , бузург қадре , ки дасташ бар қад ӯ расад . Муҳраи мори афъӣ дар димоғи мӯри хиради мҷўӣ ки наёбӣ , кибряти аҳмар дар табли пери занон чаҳ ҷӯӣ ?

Ки набинӣ . Ъзи ислому аҳди имон аз савмиъаи роҳибону синаи тарсоён чаҳ талаб кунӣ ? ки ҳаргиз наёбӣ . Эшон мхзўлон даргоҳ иззатанду захми хӯрдагони адли азал . Исломи чеҳраи ҷамоли худ азишон бпўшидаҳу либоси куфру залолат даришон пӯшонида , ҳосили кирдор беимону оқибати риёзоту муҷоҳидот эшон инаст ки : тслӣ норо ҳомӣаи тсқии ман айни онӣаи лӣси ?лаами таоми إлои ман зриъ . Лои исмну лои иғнии ман ҷўъи бози муъминон ки офтоби ислом аз бурҷи саодат эшон битофту боди каромат аз ҳавои аноят бар сарои қурби эшон бўзид , ҳосили имони эшону савоби тоъати эшон , инаст ки раб Алъоламин гуфт : фии ҷинаи олияи лои тсмъи фӣҳо лоғиаҳи фӣҳо айни ҷорӣа ҳар муъминиро биҳиштӣаст бар болои равзаи ризо , буқъаи бақо , мавъиди лақо . Биҳиштӣ бар моидаҳ хулд нишаста , бар тахти бахт такя зада , шароби васл нӯш карда , тӯбоу зулфӣ ва ҳасанӣ ёфта . Андари он биҳишти хайма ҳо бинад мудаввари офарӣда , бақадрат аз дар мунаввар дар он хаймаҳо тахтҳо ниҳода аз зар , бар ҳар Тахтии ҳафтсад бистар , бар ҳар бистарии ҳўроӣӣ чун моҳи анвар , фаршҳо аз сндсу астбрқ боз кашида , пардаҳо овехта аз дебои нобофта , заҳмати даст халқ ноёфта . Дар он биҳишти чашмаҳо равон ва дарахтҳо алвон бо рӯҳу райҳону мурғон бо алҳону ғулмону валадони пайдо шуда , аз кун факони тӯҳфаи худованди ҷаҳони сохта аз баҳри муъминону дӯстон .