Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим « бисмии аллоҳ » калимаи самоъҳо иўҷби рўҳои лмни кони ишоҳди алоиқон , ва зикрҳо иўҷби лўҳои лмни кони иўсФи албён , Фолрўҳи ман ҷӯади алоҳсон ,у аллўҳи ман шуҳуди алслтон ,у кули мсибу ?лаи ман алҳақ субҳонаи насиб .

Баном ӯ ки маснӯъот аз қудрат ӯ нишон , махлуқот аз ҳикмат ӯ баён , мавҷӯдот бар вуҷӯд ӯ бурҳон на мтъоўри зиёдат , на мутадовили нуқсон . Инс бо ӯ зиндагонии дӯстон ,у меҳр ӯ шодии ҷовдон . Ширин суханасту зебои сунъу рости паймон . Худовандӣ ки дар ҳар ҷои сунъӣ ҳубӣ дорад , ва дар ҳар амреи Лутфӣ хФӣ дорад , ақлу фаҳми одамии оҷиз аз дарёфт осори қудрат ӯ , дасти фикрати одамӣ ҳаргиз нарасад бдомни ҳикмат ӯ ! яке андеша кун дарин обу гул ки чаҳ нақш омад аз қалами тақдиру тасвир ӯ ? боз дар нутфаи маин назора кун ки ҷанини ҳайкали ҷисмонӣу шахси инсонӣу сӯрати раҳмонӣ аз он нутфа чун зоҳири гашт бақадрат ӯ ? ! инаст ки раб Алъоламин гуфт дар қуръони Маҷиди каломи қадим ӯ :у нафас ва мо сўоҳои Фأлҳмҳои фуҷурҳо ва тақвоҳо . Бечораи одамӣ ки ъзу шарафи худ наме шиносад ва азин қолаби хокии ҷузи босаммӣу ҷисмӣу расмии роҳи нмибрду нмидонд ки : « крмно банӣ одам » чаҳ сар дорад ? « хлқкми أтўоро » чаҳ ҳикмат дорад ?

Фии أҳсни тақвим чаҳ баёнаст ?у сўркми Фأҳсни сўркм чаҳ аёнаст ? ! эй ҷавонмард аз ниҳоди инсонӣу шахси одамии нахуст дар сӯрат ӯ андеша кун ки раби Алъоламин аз қатраи оби рехта чаҳ сунъ намӯда ! , нақшҳои гӯногӯни ҳосил шуда бикун Фикўни аъзоъи мтшокл , аздоди мтмосл , ҳар яке бмқдори хеши сохта ҳар узвии бнўъӣ аз ҷамоли ороста , на бар ҳад ӯ фузун , на аз қадар ӯ коста . Ҳар якеро сифатӣ дода ва дар ҳар яке қӯтии ниҳода . Ҳавос дар димоғ , баҳо дар пешонӣ , ҷамол дар бинӣ , саҳар дар чашм , малоҳат дар лаб , сабоҳат дар хад , камоли ҳасан дар мӯӣ на пайдо ки саноеъ дар табоиъи некӯтар ё тадбир дар тасвири ширинтар ! чандини ғроӣбу ъҷоӣби офарӣда аз қатраи об , оқил дар назора сунъасту ғофил дар хоб . Чун бидида зоҳир бинишон шавоҳиди қудрат назар кардӣ , бидида ботин дар лтоӣФи ҳикмат низ назар кун то далоили муҳаббату осори анояти бинӣ ! одамияти олам сӯратасту дили олами сифат , одамияти садаф диласту дили садафи нуқтаи сар . Чунон ки аҷрому аҷсоми олам дар сӯрати одамияти мутаҳайир шуда , одамият дар сӯрати дили мутаҳайир шудау дил дар нуқтаи сари мутаҳайир шудау сар бар тарафи ҳади фаноу бақои монда , гуҳӣ дар фаноӣ фаност гуҳӣ дар қабои бақо . Чун дар фано буд айни сӯз ва ниёз шавад , чун дар бақо буд ҳамаи роз ва ноз шавад . Чун дар фано буд гуяд : аз ман зортар кист ? чун дар бақо буд гуяд : аз ман бузургвортар кист ? !