Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими баном ӯ ки зинати забонҳоу ёдгори ҷонҳо ном ӯ , баном ӯ ки осоиши дилҳоу ороиши корҳо баном ӯ , ки рӯҳи рӯҳҳоу мифтоҳи футуҳҳо ном ӯ , баном ӯ ки фармонҳо равон ва ҳолҳо бар низом аз ном ӯ , ҷалоли илоҳяти матлаъи қадам ӯ . Баси қуфлҳо ки бойени ном аз дилҳо бардошта , баси рақамҳои муҳаббат ки бойени ном дар синаҳо нигошта , баси бегонагон ки буи ошно гашта , баси ғофилон ки буи , ҳушёр шуда , баси муштоқон ки бойени номи дӯстро ёфта ҳам ё даст ва ҳам ёдгор , бинозаш майдор то вақти дидор .

Ва алзҳӣу аллили إзои сҷӣ . Ва алзҳӣ : иборатаст аз рӯзи равшан ва аллил иборатаст аз шаби торик , ва бар лисони аҳли ишорат бар завқи ҷавонмардони тариқати мақсӯд аз ин рӯзу шаби кашф ва ҳиҷобаст . Ва кашфу ҳиҷоби нишони лутф ва қаҳраст . Насими Лутфӣ бар олами ҷамол гузар кард , тайифаеро дар саҳроӣ фазл ёфт , аз он қофи қисму алзҳии ҳалқа аҳдӣ сохтанд , ва аз он син ӯ силсилаи иродат бар ҷонҳо ва дилҳои эшон ниҳоданду бадаргоҳи саодати бози бастанд ки :у алзҳӣ . Бози сумуми қаҳрӣ аз майдон ҷалол битофт қавмиро дар олам адл дид , ҳам аз он қофи қисму аллили қайд қаҳрӣ сохтанд ва бар дилҳо ва ҷонҳои эшон ниҳоданду бадаргоҳи шақовати бози бастанд ки :у аллили إзои сҷӣ на онҷои фазли ҷамол буд майлӣ ва на ӣнҷо ки адли ҷалол буд зулмӣ . Насими сбоءи саодату алзҳӣ буд ки ғошияи давлати халилу тахти давлати одами сафӣ бар дӯши муқаррабони ниҳод . Сумуми қаҳру аллили إзои сҷӣ буд ки дар олами адли ҷону дили фиръавн ваҳомонро ботш навмидӣ бсухт ва гуфтаанд : ва алзҳӣ ишоратаст брўшноиӣ рӯй бо ҷамоли Мустафо ( с ) ,у аллили إзо сҷӣ ишоратаст бсёҳии мӯӣ бо камоли Мустафо ( с ) . Раби Алъоламин таҳқиқи ташрифи вайро биравӣу мӯӣ ӯ савганд ёд мекунад ки мо вдъки рбк ва мо қулӣ .

Рӯзӣ чанд ки ваҳй мунқатиъ гашта буд , расӯли худо ( с ) дилтанги ҳаме буд . Ҳар соъатӣ бо садиқ Акбар гуфтӣ : « ё бо бикр надонам то сабаб чист ки рӯҳ аломин намеояд магари бисоти ваҳй дар навиштаанд , ё бар маншури набуввати тғроӣ азл кашидаанд » ? ! садиқ , ҳаме гуфтӣ : эй Сайиди хоФқин вае чароғи оламин магар аз ҳазрати иззати дастурӣ омадан наёфта бошад ,у душманон ҳаме гуфтанд : ани мҳмдои вдъаҳи раба , магари худои Муҳамади Муҳамадро бгзошт ва раҳо кард . Расӯл ҳар вақте бболои бӯи қбис бар рафтӣу тилсони набувватро дар хок кардӣ ва бзорӣ бигиристӣу бзрб мисл гуфтӣ : « ании лоҷди нафаси арраҳмони ман қабл алимн » .

Рӯзии азими дилтанг шуда буд , рӯй муборак бар хок ниҳода гуфт : подшоҳои баҳақи он насими сбоءи давлати маърифат ки баҳри вақти саҳаргоҳӣ бар даргоҳи дили дӯстон гузар кунад , ки як бори дигари саҳрои синаи Муҳамадро бони насими ваҳии поки хуши гирдоне . Он соъати зилзила дар малакӯт аъло афтод . Ҳафт атбоқи замин дар ҷунбиши омада , халқи дарёҳо хӯн аз дидагони кушода , саҳобаи сидқ чун сӯрат ӯ дар қаҳри он итоби диданд ҳар яке мотамии гирифта . Ъоӣшаҳ сидиқа мегуяд ки : расӯли худо ( с ) дар он тлҳФу тшўқу тътш буд ки ҳаме ногоҳ осори ваҳй дар талъати мубораки Сайиди қоби қавсин пайдо омад .

Ёрон аз пеши ваии бархестанд ва бурид ҳазрати ҷалоли Ҷабраили амини ваҳии поки бмсомъи сар ӯ расонид ки :у алзҳӣу аллили إзои сҷӣ эй Сайиди баҳақи равшаноӣ рӯй туу сиёҳии мӯии ту ки мо туро фурӯ нагузоштем ва аз дӯстии ту ҳеҷ накостем ва дарин итоби ҷузи саодати уммат ту нахостем . Қавла :у лсўФи иътики рбки Фтрзӣ вақте Ҷабраили амин ( ъ ) бҳзрт набувват даромад , Сайидро дид ( с ) беқарор ва беором гашта , Аннани дили бадасти ғами супурда , сӯзу андӯҳи ваии бғоити расида , дидаи ваии лؤлؤ бор гашта . Ҷабраил гуфт : эй Сайиди кунин вае меҳтари оламин ин чаҳ сӯзаст ва чаҳ шӯр ки дар ту май байнам ? чаҳ бори ғам ва андӯҳаст ки бар худ ниҳодае ? ! гуфт : эй Ҷабраили андӯҳи осӣони уммати марои чунин беқарор кард , андешаи кору оқибати кори эшон марои зор ва назор кард . эй Ҷабраил аз дӯст мехоҳам ки эшонро бмн бахшад то дилам фориғ гардад ва аз ғам эшон биёсоед . Ҷабраили бҳзрт иззат рафт ва боз омад ва гуфт : аллоҳи туро салом мекунад ва мегуяд :у лсўФи иътики рбки Фтрзии дили хушдору андӯҳи мадор , оламёни ҳамаи хушнӯдӣ мо мехоҳанд ва мо хушнӯдӣ ту мехоҳем , то онкии хушнӯди шӯй , бтў май бахшам эй Муҳамад ҳар ки аз уммати ту то қиёми алсоъаҳ аз дилии поки бохалосу эътиқод иқрор диҳад ки ман худовандам ва ту расӯли манӣ . Ҳар тоъат ки дорад мбрўр кунам , ҳар зулат ки бошадаш мғФўр кунам ва агар парӣ рӯй замин гуноҳ дорад ҳбоء мансур кунам