Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим . Биёади ин номи азизу пайғоми шариф , хитоби хатиру низом беназир , боргоҳи нури аъзаму ҳалқа дар сарои қадам , дасти овези бандагону диловези дӯстон , дар ҳаждаҳи ҳазор олами каси натавонад ки қадам бар бисоти тавфиқ наад магари бмдди лутфи ин ному касро дар ҳар ду сарои зиндагӣ мусаллам набӯд магари бръоиту анояти ин ном . Аз ҷумлаи калимоти қадам ки он манбаи алтофи карами бсмъи набуввати расониданд ,у муъминону дӯстонро бтълими он ртбт тахсӣс доданд , ҳеҷ калима дар назму сиғт ва дар насри луғати он иззату ҳурмат ва он шараф ва рифъат надорад ки ин оят тсмит дорад : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим ҳар ҳарфии азу дар таҳқиқу тамкинро садафӣаст , ҳар калимае азуи шароби рҳиқу таснӣмро ва силтӣаст ва он нуқта ки дар таҳти боء « бисмии аллоҳ »аст , агар чаҳ дар назари башарияти ихтисорӣ ва ақтсорӣ дорад . Он дар осмони қуръон бар мисоли Зуҳра камоласт ва бар рухсори ҳақиқат бар мисоли хол ҷамоласт ва бар ҷумлаи ҳамеи дон ки ин ояти тсмити маодин ҳқоӣқасту манобеи дқоӣқу мшоръи шароеъ .
Ҳар ки аз дилии софӣу ҷонии бъҳди азал вофе бигӯед : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим аз азоб ва уқоб расту бсўоби бишмори пайваст . Қавла : أ лам нашарҳ лаки сдрки бдонкаҳи аллоҳи ҷли ҷалолау тақаддусати асмоءаҳу тъолти сифота чун халқро бомар « кун » аз ктми адами бҳиз вуҷӯд овараду хзоӣни раҳмату риёзи неъмат бар эшон нисор кард , он Сайиди оламроу меҳтари валади одамро болтоФи иззату туҳафи каромату анвоъи миннат эсор кард , аз абтдоءи олам то Фноء банӣ одами ҳамаи халқи табаъ ӯ буданд . Муроди аввалӣ аз лутфи азалӣ ӯ буд , шоҳ ӯ буду хлоӣқи ҳамаи лашгару хайл ӯ , меҳмони азиз ӯ буду азизони ҳамаи табаъу туфайл ӯ . Дар нигар дар маншури маҷду номаи иқбол ӯ , то ҳеҷ пайғамбарро он тахсӣсу тнсиси бинӣ ки ин меҳтари кунро ва бо ҳеҷ каси ҷузи ваии чунин хитоби каромат ва рифъат рафт ки : أ лам нашарҳ лаки сдрк ? эй меҳтари олам , эй гузидаи муҳтарам , эй расӯли мақдам эй бузургвори макрам , эй Сайиди Маккау ҳарам ! на дили турои бнўри маърифат равшан кардем ?
БлтоӣФи мшоҳдту мкошФти мؤдб ва муҳаззаб кардем , бкроӣми иззату рифъати мтиб ва муқарраб кардем , тинати турои кисвати зинату халъати рифъати додем , эй Сайиди мақсӯди офариниши кашф кардани ояти камолу рояти ҷалолу сӯрати ҷамоли ту буд .
« лўлоки лмои хилқати алоФлок , лўлоки лмои кони смку лои смок » .
эй Сайиди аввали ту будӣ дар набувват , охири ту будӣ дар беъсат , зоҳири ту будӣ дар васлат , ботини ту будӣ дар неъмат , аввали ҳамаи хлоӣқи ту будӣ дар зулфату улфат , охири ту будӣ дар сиёсату саодат , зоҳири ту будӣ дар исмату ҳишмат , ботини ту будӣ дар ҷалолати ҳолат . Дар ахбор миъроҷ овардаанд ки : Мустафо ( с ) гуфт : « қоли лии алҷбори ҷли ҷалола : сил ё Муҳамад ! Фқлт : ё раби атхзти иброҳӣми хлилоу отӣати Довӯди маликои ъзимоу ғФрти злтаҳу аътити сулаймони маликои лои инбғии лоҳди ман баъдӣу клмти Мӯсои тклимоу рифъати Идрӣси мконои улёу илмати исои алтўроаҳу алонҷилу ҷълтаҳ « ибрии алокмаҳу алأбрсу яҳёи аламутии бознк » . Фқоли лии рабӣ : « ё Муҳамади қади атхзтки ҳбибои комаи атхзти иброҳӣми хлилоу клмтки комаи клмти Мӯсои тклимоу арслтки илои анноси кафеи бшироу нзироу шарҳат « лаки сдрк »у вазъат « ънки взрк »у рифъат « лаки зкрк »у лои азкри алои зикрати маъаӣу аътитк « сбъои ман алмсонӣу алқрони алъзим »у лам аътҳо набиё қблку аътитки хўотими сӯраи албқраҳу лам аътҳо набиё қблк ,у аътитки алкўср ,у аътитки смониаҳи асҳм : алислому алҳҷраҳу алҷҳоду алслоаҳу алсдқаҳу савми рамазону алأмри болмърўФу алнҳии ани алмнкру ҷълтки Фотҳоу хотмо » .
Садри коинот , Сайиди содот ( с ) , чунин мегуяд ки : « шаби қурбу каромат , шаби зулфату улфат ки моро бмъроҷи бурданд , чун бҳзрти иззати расидам , аз ҳазрати ҷабарут Нидо омад ки : « эй Муҳамад бигӯ то ниўшм , бихоҳ то бахшам » гуфто : чун ин хитоби каромат ва навохт байнҳоят бмн расед , забони ман ҷирӣ саодат гирифт , дили ман фар сиёдат ёфт , сари ман ъз зиёдат дид , бстохи ҳазрати гаштами инси селоату халъат давлат ёфтам . Гуфтам : худовандо ! ҳар пайғомбарӣ аз ту атое ёфт иброҳӣмро хулат додӣ , бо Мӯсои биўостаҳ сухан гуфтӣ , Идрӣсро бимикон олии расонидӣ , Довӯдро малик азим додӣу зулати ваии бёмрзидӣ , сулаймонро мулкӣ додӣ ки баъд аз ваии касро сазои он надодӣ , исоро дар шиками модари тавроту Инҷил дар омухтӣу мурдаи зинда кардан бар дасти вай осон кардӣ » . Чун Мустафо ( с ) сухани бпоёни барад , аз даргоҳи иззати хитоб ва ҷавоб омад ки : « ё Муҳамад ! агар иброҳӣмро хулат додам , туро муҳаббат додам , агар ӯро халил хондам , туро ҳабиб хондам вагар бо Мӯсо сухан гуфтам бевосита , ҳиҷоб дар миён буд , сухан шунид гӯянда надид ва бо ту сухан гуфтам бевосита ва беҳиҷоб , сухан шунидӣ ва гӯянда дидӣ . Вари Идрӣсро босмони расонидам , турои босмонҳои бргзоштми бҳзрт « қоби қавсин » , бмнзл « сами Дино » , бхлўт « أўи أднӣ » расонидам . Вари Довӯдро малик азим додаму зулати ваии бёмрзидм , уммати турои малик қаноат додаму гуноҳони эшон бшФоъти ту бёмрзидм . Вари сулаймонро мамлакат додам , турои сабъи мсонӣу қуръон азим додаму хотимаи сӯраи албқраҳ ки бҳичи пайғомбари надодам бтў додам ва дуоҳои ту дар охири сӯраи албқраҳ иҷобат кардам . Ва беруни азин турои се хислат каромат кардаму турои бойени се хислат бар аҳли осмону замин фазл додам яке : أ лам нашарҳ лаки сдрки дигар :у взънои ънки взрки симу рФънои лаки зкрки синаи холии туу дили софии ту бозгшодим ва фарох кардем , қабули осори қудратро ва устувор дошт ғайбу змони ҳақроу нигаҳдошти илму ваҳии манзилроу взънои ънки взрки бори гуноҳони уммат ки пушт ту бидон гронбор шуда ва суст гашта ва дар ғами осӣон беқарор ва беором гашта , он бор аз ту Фрўнҳодиму гуноҳони эшон ҷумлаи омрзидиму дили турои сукӯну сукути додем . Ва рФънои лаки зкрку ному зикри туу овои ту баланд бардоштем ки дар ном худ бастему штри сатр тавҳид кардем .
эй Муҳамади офтоби рифъати ту бар ҳар ки тофт аз шуъоъ ӯ баҳра Эй ёфт одами сафии баҷоау рифъати ту манзалат сФўт ёфт . Идрӣси бсбби ту ртбт раёсат ёфт , халили бнсби ту давлат хулат ёфт . Мӯсои бмҳри ту ъз мколмт ёфт . Исои бҳоҷбии ту таъӣд ва нусрат ёфт » ! фармон омад бмқрбони ҳазрату бошандагони хиттаи фитрат ки ҳамаи доғи меҳри Муҳамади мурсал бар дил наеду оташи шавқ ӯ дар ҷони занеду брсолту набуввати вай иқрор диҳед , мо ӯро дар охири даври бФизи ҷӯад дар вуҷӯд оварадему пешвоӣ ҷаҳонён кардем ва дар тахти бахт дар садр рисолат нишондем . Ҳар ки назари вай бадв расад бо ъз ва рифъат шавад , ҳар ки буии имони орад , нек ахтар шавад , ҳар ки ҷлоҷли умматии вай дар гардан дораду меҳру муҳаббати вай дар дил дорад ва дар шариъату суннати вай бар истиқомат равад , имрӯз аз айб мутаҳҳарасту гуноҳонаш мкФрасту фардои шарбат ӯ аз ҳавз кавсарасту ҷой ӯ биҳишт мънбрасту халъат ӯ дидору рзоءи худованд Акбараст .