Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим « бисмии аллоҳ » калимаи ғаюраи лои ислҳи лзкрҳои алонсони масӯни ман аллғўу алғибаҳ . Ва лои ислҳи бмърФтҳои алои қалби мҳрўси ани алғФлаҳу алғибаҳу лои ислҳи лмҳбтҳои алои рӯҳи маҳфӯзаи ани алълоқаҳу алҳҷбаҳ .

Номи худовандӣ ки азизаст ном ӯ . Азимаст анъом ӯ қадимаст калом ӯ , ширинаст пайғом ӯ , ҳар заррае аз заррот олам далеласт бар ҷалолу икром ӯ , ҳар куҷо шоҳӣаст нақши бандагӣ бар ҷабину эълом ӯ . Ҳар куҷо дарвешӣаст мавлои онҷо ки дили пари ҳасрат беком ӯ . Худовандӣ ки замин хизмат накушуд бори неъмат ӯ , осмони шукр бар нтобад аъбоءи амонати миннат ӯ , даст васф нарасад бшохи наъти ҷалоли самадят ӯ , чашм идрок набинад Суҳайли фалаки ҷамоли аҳадят ӯ , хавотири змоӣру сроӣри асрор дар наёбади дқоӣқи ҳқоӣқ ӯ . Кисвати иборату ишорат муҳӣт нашавад бўсФи иззату кбрёء ӯ .

Пер тариқат гуфт : илоҳии ту онӣ ки худ гФтичнон ки худ гуфтӣ чунонӣ , азими шонеу қадими эҳсонӣ , азизу султонӣ , дёну меҳрбонии ҳам наоне ҳам аёнӣ , дидаро наонеу ҷонро аёнӣ . Ман сазоӣ ту надонам ту доне .

Қавлаи таъолӣ : ?вили лкли ҳамзаи лмзаҳи аллоҳи таъолӣу тақаддус хабар медиҳад аз қавмӣ ки ҳиммату ҳарфати эшон дар дунёи ҳамаи ҷамъи мол буд . Рӯзгору авқоти хеш дар таҳсили мол аз ҳар ваҷҳ ки бошад . Мустағриқ дошта . Баҳри сӯии даст ҳаме зананд ва аз ҳарому шубҳаи нпрҳизнд . Пайваста дар чанги озу ҳирси гирифтор шуда , қарини такаббур ва тҷбр гашта , туғёну адуон рӯй боишон ниҳода , ҳар яке аз эшон чун фиръавнии ғарқи тӯфон туғён гашта . ё чун қорунии қарини фасоду ҳалок шуда . Молу неъмати нои роҳи дайн бар эшон зада . Ва қадам бар хати хатои ниҳодау майл аз тоъату ибодати бгрдонидаҳ . Чун худро бар бисоти нишоти тавонгарӣ бенанд ,у Иблиси нафхаи кибр дар бинии эшон дамад , тоғӣ ва боғӣ шаванд . Чунон ки раб алъзаҳ гуфт : إни алإнсони литғии أни роаҳи астғнӣ . Дар халқ худо бичишам ҳақорат нигаранд , бтнозӣу ҳмозӣ бо мардум зиндагонӣ кунанд , ҳамвора айби эшон ҷӯянд , бар даравишон афсӯс доранд , бар бегуноҳ бӯҳтон ниҳанд , дар зоҳир ҳасад баранд , дар ботин ғайбат кунанд . Раб Алъоламин гуфт : ?вили эшонро ки сифат эшон инасту амали эшон чунинаст . Эшон равшаноӣ дида деванд . Чашму чароғ Иблисанд .

Ошиқи ишва хешанд шефтаи раъное хешанд .

Иҳсби أни молаи أхлдаҳ ҳаме пиндоранд ки ҷовиди дарин дунё хоҳанд буд .

Ва он мол ҳамеша бо эшон хоҳад монад .

Куллан на чунонаст ки мепиндоранд ва на чунонаст ки май биўснд . Линбзни фии алҳтмаҳи ҳқо ки эшонро дар қиёмат бдўзх андозанд , бхўорӣу зорӣ дар даракаи ҳтмаҳ боз доранд .

Дасту пой дар ғул карда . Дар занҷири ҳафтод газӣ кашида , аз раҳмати ҳақи навмед шуда .

Ва мо أдроки мо алҳтмаҳ ва ту чаҳ доне эй Муҳамад ки он « ҳтмаҳ » чаҳ саъб даракӣаст аз даракоти дӯзах ? ва чаҳ сӯзанда оташӣаст нори аллоҳи алмўқдаҳ ?

Агар бмқдори заррае аз он оташ дар дунё пайдо шавад . Ҳамаи аҳл дунё бисӯзанду кӯҳҳо бгдозд ва базмин фурӯ шавад . Пас чун буд ҳол касе ки дар миёни он оташ буд ? бар он сифат ки раб алъзаҳ гуфт : إнҳои алайҳими мؤсдаҳи фии амди ммддаҳ аммо бзбони аҳли ишорат бар завқи аҳли фаҳми нори аллоҳ алмўқдаҳ онаст ки : « пери тариқат » гуфт : нори азрмҳои сФўи алмҳбаҳи Фнғсти алъиш . Ва салбати алслўаҳу лами инҳнҳҳои мъзи дуни аллқоء . Ҳоли он ҷавонмард тариқатаст , ҳусайни Мансур , қудси аллоҳи рӯҳа , гуфт : ҳафтод соли оташи нори аллоҳи алмўқдаҳ дар ботин мо заданд то онро сӯхта карданд , акнӯн қдоҳи вақти ано алҳақ шарарӣ берун дод , дар он сӯхта афтоду ҳама дар гирифту сӯхтаро шарарии бас . Муошир алмуслимӣн куҷост дилии сӯхтаи нори аллоҳи алмўқдаҳ то дар вақти саҳар аз зиноад « инзли аллоҳ » оташӣ дар вай уфтад , гӯйанд : ин сӯхтаи оташ муҳаббатаст ?у забони ҳол муҳиб мегуяд :