Овардаанд ки чун устоди эмомро он инкор бархест аз миён , аз шайх дархост кард кӣ ҳар ҳафтаи як бор май бояд кӣ дрхонқоаҳи ман маҷлиси гӯйӣ . Шайх иҷобат карду дрҳФтаҳи як рӯзи онҷо маҷлис гуфтӣ . Як рӯзи навбати маҷлис буд ,у курсӣ ниҳода буданд , ва мардум меомаданд ва менишастанд , шайхи Абдуллоҳи бокўдромди бпрсидни устоди эмом , чун якдигарро пурседанд шайхи Абдуллоҳ Бокӯ гуфт ин чист ? астодомом гуфт аз он шайхи бўсъидст , маҷлис хоҳад гуфт , биншин то бишинавӣ . Абдуллоҳ гуфт ман ӯро мункирам яъне муътақид нестам устод эмом гуфт . Гӯши дор кӣ ин мард мушаррафаст бар хавотирҳо , то ҳеҷ ҳаракат накунӣ ва ҳеҷ чиз наяндешӣ , кӣ ӯ ҳолеи бознмоид . Пас шайх бўсъид даромад ва бар курсӣ рафту мақарёни брхўонднду шайх дуо бигуфт ва дар сухан омад . Шайхи Абдуллоҳи Бокӯ оҳиста гуфт бохуд : баси бод кӣ дрбодст ! ӯ ҳануз сухан тамом накарда буд , шайх рӯй сӯй ӯ кард ва гуфт : дар бод маъдан бодаст . Ин калима бигуфт ва бо сар сухан шуд . Устоди эмоми шайхи Абдуллоҳро гуфт чаҳ кардӣ ? гуфт чунин гуфтам . Устод гуфт туро нагуфтам кӣ ҳеҷ магӯӣ кӣ ин мард мушаррафаст бар ҳарч кунӣу андешӣ . Чун шайх дар сухан гарм шуду шайхи Абдуллоҳи он ҳолат ӯ мушоҳида кард , бо худ андеша кард ки чандини мавқифи бтҷриди бистодму чандини машойихи родидм ва навад ва анд соласт ки то дрхдмт машойихам сабаб чист кӣ ин ҳамаи барин мард изҳор мешавад ва бар мо намешавад ? шайх дар ҳол рӯй буи кард ва гуфт эй хоҷа :

Васлии аллоҳи алии Муҳамаду ?алаи аҷмъину даст бар вай фурӯд оварад ва аз курсӣ фурӯд омаду пеши устоди эмому Абдуллоҳи бокўшд . Чун бинишастанд шайх боситод гуфт кӣ бо ин хоҷа бигӯ кӣ дил хуш кун . Шайх Абдуллоҳ гуфт он вақт дил хуш кунам кӣ ту ҳар панҷшанбеи бхонқоаҳи ман май биёе . Шайх гуфт бисёр бузургону машойихро чашм бар ту афтодаст , мо бидон назарҳо меойем на бтў . Чун шайхи ин сухан бигуфт гиристану хурӯш аз ҷамъи баромаду шайхи Абдуллоҳи он инкор аз дил берун карду ҷумлаи ҷамъ софӣ шуданд . .