Амири масъӯди болхир аз ҷумлаи умароу салотин бузург бӯдааст . Як рӯзи шайхро маблағии воми афтода буд аз ҷиҳати даравишон , шайхи ҳасанро ба наздик вай фиристод ки дили даравишонро аз воми фориғ бояд кард . Чун ҳасани пеш вай рафту пайғом ӯ бирасонед ӯ муроот бисёр кард ва гуфт дили азизи шайх аз он фориғи гардонам . Чун ҳасани бори дигар онҷо рафт ӯ дафъӣ гуфт . Чун чанд бор мерафт ва ӯ ваъда дигар медод то аз ҳад бигузашт , шайхи ин байт бар ҷое набшат ва бҳсн дод кӣ бмсъўди расон :

Ҳасани мؤдби коғази бадаст масъӯд дод , чун бар хонд дар хашм рафт ва гуфт ин чаҳ бошад ?у ҳасанро аз пеш худ баранд ва бемақсӯд бозгардонед . Ҳасани пеш шайх омад ва онч шунид бигуфту масъӯди болхирро одати чунон будӣ кӣ пайвастаи сегон ғӯрӣ доштӣ кӣ ҳар крои бгрФтндӣ дар ҳол пора кардандӣу буруз дар занҷир будандӣ ва ба шаби эшонро бгзоштндӣ то бигард хаймаи гардидандӣ . Касеро Зуҳра набӯдӣ кӣ бигард хаймаи гаштӣ . Он шаби масъӯдро ҳавас афтод кӣ пинҳони гирди химҳои ҳашаму хадами хеши баргардад чунонк одат мулӯкаст , ки ҳар касе чаҳ мекунанд ва чаҳ мегӯйанд . Ним шаб бархесту пўстинӣ дар сари дркшиду мӯӣ берун кард то касе ӯро нашносаду ҷумлаи хосгён дрхўоб буданд . Пас аз хайма бурун омад , чун гомӣ чанд бирафт сегон ӯро бидиданд , нашнохтанд , дар ӯ давиданду фарёд дар гирифт , ғуломонро хабар шуд , чапу рост берун омаданд то наздик ӯ расиданди сегон ӯро бдридаҳ буданд ва ҳалок карда .